น้ำหวานไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องบังเอิญขนาดนี้“จ้ะ… เสี่ยรู้แล้ว ป้าชื่นเล่าให้ฟังหมดแล้ว”เสี่ยโอบเอวน้ำหวาน พามานั่งลงบนโต๊ะยาวด้วยท่าทางทะนุถนอม ค่อยๆ แนบใบหน้าลงมาจูบท้องของหล่อน“ลูกพ่ออยู่ในนี้… พ่อดีใจที่สุด… ”เสี่ยรุตน์เอามือลูบท้องของหญิงสาวที่เริ่มนูนขึ้นมาจนเห็นได้ชัด“วันนั้นที่เสียโทรถามว่าหนูอยู่ไหน… ถ้าหนูไม่โกหกก็คงไม่เกิดความเข้าใจผิด… ”“โธ่… ก็หนูกำลังจะกลับบ้านพอดี แล้วก็ไม่คิดว่ามันเรื่องสำคัญ ที่ต้องบอกว่าหนูอยู่บ้านก็เพราะไม่อยากให้เสี่ยเป็นห่วงค่ะ… ”“โถ… คนดีของเสี่ย กลับบ้านเรานะ”ในเวลาต่อมาเสี่ยรุตน์พาน้ำหวานกลับจากอัมพวามาถึงบ้านที่ปราณบุรีตอนเย็น เสร็จจากกินอาหารค่ำก็พากันมานั่งคุยกันต่อที่ห้องรับแขกน้ำหวานเล่าให้เสี่ยฟังว่าสาเหตุที่ตัดสินใจหนีไป นอกจากอารมณ์น้อยใจว่าเสี่ยหมดรัก เรื่องที่ลูกสาวของเสี่ยบอกว่าเสี่ยกับภรรยาเก่ามีแผนจะกลับมาคืนดีกันก็เป็นอีกเหตุผลที่ทำให้น้ำหวานต้องตัดใจหนีออกมาจากชีวิตของเสี่ย“เรื่องไร้สาระน่ะ… อย่าไปฟังที่ลูกสาวเสี่ยพูด เสี่ยกับเมียเก่าเราหย่าขาดจากกันแล้ว… ต่างคนต่างไปใช้ชีวิต เมียเก่าเสี่ยได้ผัวใหม่ไปแล้ว… เรื่องจะกลับมา
Last Updated : 2025-09-19 Read more