บททั้งหมดของ ของเล่นของไนต์: บทที่ 71 - บทที่ 80

วันต่อมา... เฮือก! จัสมินสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความตื่นตระหนกตกใจ รีบหันไปมองข้างกายตัวเองด้วยความรวดเร็ว แต่ทว่าข้างกายเธอกลับว่างเปล่า “คุณไนต์คะ” เสียงเล็กที่แหบแห้งเพราะตื่นนอนใหม่เรียกหาคนตัวสูงที่ไม่รู้ว่าตอนนี้เขาอยู่ไหน พร้อมกับขยับตัวลุกจากที่นอนไปด้วย มือเล็กคว้าสมาร์ทโฟนที่วางอย

@ห้างสรรพสินค้า หลังจากที่ออกมาจากโรงพยาบาล ไนต์ก็ให้คนขับรถพามาที่ห้างสรรพสินค้าต่อทันที เมื่อเดินทางมาถึงเขาก็เดินจูงมือคนตัวเล็กตรงไปที่ร้านแบรนด์เนมชื่อดังเป็นอันดับแรก เพื่อจะซื้อรองเท้าคู่ใหม่ให้เธอเปลี่ยนใส่แทนรองเท้าส้นสูงที่ใส่อยู่ เสร็จแล้วค่อยพาไปทานข้าวต่อ “เลือก จะได้รีบเปลี่ยน” น

“อีกสองอาทิตย์ฉันต้องกลับอังกฤษ” คำพูดที่ดังขึ้นมาจากคนตัวสูงที่ยืนซ้อนหลังอยู่ ทำให้มือเล็กที่กำลังจะดึงบิกินีชิ้นบนออกจากตัวต้องชะงักค้าง นับตั้งแต่วันที่เขากลับมาครั้งนั้น เธอก็เข้าใจมาตลอดว่าเขาจะอยู่ที่นี่ยาว อยู่ไปตลอดจนกระทั่งเธอคลอดลูกซะอีก ทว่าพอได้ยินว่าอีกสองสัปดาห์เขาจะกลับไปก็เกิด

แสงสว่างยามเช้าปลุกให้สองหนุ่มสาวที่นอนกกกอดกันอยู่บนโซฟาเบดตัวใหญ่ให้รู้สึกตัว คนหนึ่งหรี่ตายกศีรษะขึ้นมอง อีกคนขยับตัวซุกหน้าเข้าหาอกแกร่งเพื่อหลบหลีกแสงสว่างที่สาดส่องมา ไนต์เอื้อมมือครวนหารีโมทคอนโทรลเพื่อจะปิดม่านไล่แสงสว่างที่เจิดจ้าให้คนตัวเล็กข้างกายได้นอนต่อ ส่วนเขาถ้าได้รู้สึกตัวตื่นขึ้

หลังจากที่ปรับความเข้าใจและให้สถานะที่ชัดเจนต่อกันในฐานะคนรัก ไนต์ก็พาจัสมินเดินทางไปทำหนังสือเดินทางตามที่พูดไว้ แต่พอเดินทางมาถึงเขากลับมีงานด่วนเข้ามากะทันหัน ทำให้คนตัวเล็กถึงกับทำหน้าน้อยใจ เพราะเขาบอกเธอว่าเสร็จจากตรงนี้จะพาไปชอปปิ้งเสื้อผ้าต่อ “แล้วจะเสร็จกี่โมงคะ” จัสมินเอ่ยถามเสียงอ่อยอย