All Chapters of The Beast And The Innocent Bride: Chapter 1 - Chapter 10

Umiiyak, nanginginig at hindi alam ang gagawin ko. For Pete's sake! Tiniis ko lahat ng mga masasakit na salita nila kahit pa sariling pamilya ko sila. Dahil sila nalang ang natitira sakin pero Hindi ko alam na kay dali lang para sakanila na ipamigay ako. Umiiyak at mugto ang mga matang tumingala habang nakaluhod sa harapan ng aking mga magulang. Na malamig ang tingin na para bang hindi man lang ako naging parte ng buhay nila. "M-ma p-pa please po wag niyo po akong ipamigay sakanya." Umiiyak kong wika. Hindi ko kilala ang lalaki pero ang sabi makapangyarihang tao raw siya. Hindi ko pa nakita ang mukha nito kaya naman wala akong ideya. My mother snorted. "Maghanda ka. Linisin mo ang mukha at katawan mo dahil maya maya ay darating na si Mr. Curtiz para kunin ka. Huwag ka ng madrama jan." Malamig na wika ni mama. Sakit. Sobrang sakit nakaya nilang gawin ito sakin. Na sarili nilang anak. Nag iisang anak! Umiling ako at nanginginig na hinwakan ang kamay ng taong akala ko

Tahimik ako ng pumasok na sa kotse. Nasa tabi ko naman ang lalaking si Mr.Curtiz. Tahimik lang din ito at tila ba Wala pakialam sa paligid. "You'll be signing a contract once we arrived." Nahugot ko naman bigla ang aking hininga ng bigla itong magsalita. nakakagulat naman... sobrang lalim pa ng boses... Kahit na natatakot ay tumango ako ng hindi siya nililingon. "Sige p-po." Napatikhim naman ako ng biglang pumiyok ang aking boses sa huli kong salita.. Nakaraan ang ilang segundo ay Wala siyang naging sagot.. Naramdaman ko namang nilingon ako nito at ramdam ko ang bahagya nitong pag ayos sa kanyang kina uupuan. "Come here.." Malalim at malamig na boses ang aking narinig. Dahan dahan ko itong nilingon. At hindi ko alam pero parang hindi ako makahinga sa titig na binibigay niya. It was too deep. Too deep that I can't even look away.. Hindi ako nakasagot.. "Didn't you hear me Cana?" Hindi ko alam pero ang Ganda ng pagkakabanggit ng aking pangalan kapag siya. "Na

Hindi alam ni carlo kung maasar o matatawa ba siya sa kawalang muwang ng dalaga sa nararamdan niya. MAs lalo ata siyang ginanahan at nag init sa enosenteng tanong at tingin sakanya ni Cana. Kumagat naman siya sakanyang labi at dahan dahan itong pinakawalan. Habang naka titig sa dalaga. Napatingin naman si Cana sa labi ng lalaki ng kinagat nito ito at dahandahang pinakawalan sa hindi malamang dahilan ay napalunok at nakaramdam siya ng tila ba mainit na sensasyon sa katawan niya lalo na sa pinaka prebadong parte ng katawan niya. Anong? Anong nangyayari sakin? Bat parang uminit ata? Umiwas naman ng tingin si Cana at ramdam ang pagiinit ng buo nitong mukha. Narinig niya naman ang malalim at nakaka lalaking tawa ng kanyang asawa. Asawa ha. “Hmm let’s just get inside before I ravish you here. Shall we?” Nakangising wika ni carlo ng makita ang pamumula ni Cana. Nahihintkutan namang tumingin si Cana Kay carlo. ”Ravish? Are you a cannibal? Please don’t. Hindi ako masarap

Cana had a good sleep. Napaka komportable nang kama parang ayaw niya na ngang umalis e. Kaso pabalik pa lang sana siya sa pagtulog ng may kumatok. “Lady Cana. Mr. Curtiz summoned you to the dining room for dinner.” Oh? Right. Dinner? Mukhang napasarap ang tulog ko. Well Carlo isn’t that bad at all. He’s just naughty, touchy and clingy. Err. “Sige po. Susunod po ako.” Sagot ko naman. The maid mutter something but I didn’t pay attention on it. Nagsimula na akong bumangon at sinuot ang hinandang sapin sa paa ko Kanina. It’s very comfortable and soft in my feets skin. Saka ako humarap sa salamin malapit lang sa kama. At kinuha ang itim na suklay saka ito sinuklay sa mahaba kong buhok. At nang matapos ay ibinaba na ito at dumeretso na sa Pinto at pinihit ito pabukas. “H-hi.” Nahihiyang wika ko ng makarating na sa dining room ni carlo. There I saw Carlo. Sitting comfortably. Sout parin nito Ang suit na suot niya kanina. Carlo liked at Cana. And god knows how much she lo

Cana jolted awake to the murmur of unfamiliar tongues, two male voices tangled in low exchange. One carried Carlo's rough-edged timbre she'd come to recognize—the other, a stranger's cadence that coiled like smoke through the shadows. Her eyelids fluttered open like moth wings in the dimness. The first thing that pierced the haze was the shadowed contour of a familiar man’s back—Carlo—looming like a barricade between her and the stranger he faced. Their voices tangled in low, urgent murmurs, syllables sharpening into the jagged edges of a language she couldn’t grasp. Russian, she realized—the words curling like smoke, all harsh consonants and secrets. Carlo shifted Cana’s limp form aside, his movements precise yet edged with urgency. With a raised palm—a silent, commanding halt—he locked eyes with Fero, whose defiance flickered like a dying ember. When Carlo turned, his wife met his gaze, swaying like a storm-bent sapling, her hair mussed and eyes still clouded with sleep’s residu