All Chapters of แม่ทูนหัวของพ่อเสือหนุ่ม (NC18+++): Chapter 21 - Chapter 30

"พี่เสือ! " ขวัญข้าวอุทานออกมาด้วยความตกใจ เมื่อชายหนุ่มเดินเข้ามาประชิดตัวเธอเอาไว้ พร้อมกับแววตาแปลกไปกว่าที่เคย "กลับมาถึงทำไมไม่รีบมาพบพี่ เลทไปตั้งสิบห้านาที รู้ใช่ไหมการเป็นเด็กดื้อไม่เชื่อฟังพี่จะโดนทำโทษแบบไหน" ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย ขณะที่สายตาของเขามองไปยังนาฬิกาเรือนแพงที่ข้อมือ ก่อนจะค่อยๆ ก้าวเท้าเข้าหาร่างอรชรChapter 18 บทลงโทษ "พะ...พี่เสือ" หญิงสาวร้องเรียกชื่อพี่ชายออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นตะกุกตะกัก เมื่อเธอนั้นกำลังหวาดกลัวชายร่างสูงใหญ่ ซึ่งเวลานี้เขาใช้วงแขนทั้งสองข้างคร่อมร่างเล็กของเธอเอาไว้ให้อยู่ตรงกลาง ขณะที่แผ่นหลังของเธอนั้นชิดกับผนังของห้อง "ใครใช้ให้ออกไปกับนายอีธาน" เสียงทุ้มที่ดังออกมา กำลังแข่งกับเสียงหัวใจของหญิงสาวที่เต้นแรง ซึ่งอัครเดชได้เอื้อมมือขึ้นมาปรับเนกไทให้หลวมๆ การกระทำของเขายิ่งทำให้ขวัญข้าวหายใจด้วยจังหวะที่ถี่ขึ้นเรื่อยๆ

"ดีมาก...แม่กวางน้อยของพี่" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับเผยรอยยิ้มออกมา ก่อนจะกวาดสายตามองร่างเล็กอย่างชื่นชม เมื่อขวัญข้าวทำตามที่เขาบอกอย่างว่าง่าย ร่างอรชรที่เปลือยเปล่าของหญิงสาวตรงหน้าช่างสวยงามสะดุดตาไปเสียทุกกระเบียดนิ้ว เขาค่อยๆ ก้มลงไปคร่อมร่างอรชรเอาไว้ "จุ๊บ! ตรงนี้มันเป็นของพี่ จุ๊บ! ตรงนี้ก็เป็นของพี่ ทั้งกายและใจของขวัญเป็นของพี่แต่เพียงผู้เดียว ห้ามแบ่งปันให้ชายใด จำเอาไว้นะขวัญข้าว นับจากวินาทีนี้เธอเป็นของพี่แต่เพียงผู้เดียว" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับพรมจูบไปทั่วร่างอรชร ก่อนจะมาหยุดที่ซอกคอหอมกรุ่น เขาใช้ปลายลิ้นสากลากไล้ ราวกับคนหื่นกระหายในกาม มือทั้งสองยังคงกอบกุมเต้างามเอาไว้ ก่อนจะเลื่อนปลายลิ้นลงมาเลียไล้อย่างเมามัน ในขณะที่เจ้ามังกรยักษ์กำลังเสียดสีอยู่ที่ร่องเสียวของเธอ "พี่เสือขา...อ้า เจ้าดุ้นยักษ์มันแข็งจัง...อื้ม" แม้ว่าเธอจะไม่ประสีประสาหรือมีประสบการณ์เรื่องนี้มาก่อนก็ตามที แต่การกระตุ้นของชายหนุ่มกำลังได้ผล เมื่อหญิงสาวมีความปรารถนาอยากจะให้เจ้ามังกรยักษ์แทรกเข้

"หวงน้องจังเลยนะครับพ่อเสือหนุ่ม กูรู้สึกเปรี้ยวปากขอบรั่นดีมาจิบหน่อยสิ" ชาร์ลพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืน ก่อนจะก้าวเท้าเดินตรงไปยังประตูห้องนอนของอัครเดช เพราะเขาเคยเข้าไปบ่อยครั้งในห้องนั้นมีทั้งไวน์และบรั่นดีหลายยี่ห้อซึ่งมีแต่ขึ้นชื่อทั้งนั้น "เฮ้ย! ไอ้ชาร์ล! มึงจะเข้าไปในห้องนั้นทำไม" อัครเดชพูดพร้อมกับรีบวิ่งเอาตัวเข้ามาขวางประตูห้องเอาไว้ เพราะถ้าเขาปล่อยให้ชาร์ลเข้าไปคงได้เห็นขวัญข้าวนอนห่มผ้าอยู่บนเตียง และที่สำคัญเธอยังไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้าเลยด้วยซ้ำ "กูแค่จะเข้าไปหยิบบรั่นดีทุกทีไม่เห็นมีปัญหา มึงซ่อนใครไว้ข้างในหรือเปล่าเนี่ย ฮั่นแน่...แอบพาสาวมาป้าบ! ป๊าบ! ละสิ" ชาร์ลพูดพร้อมกับเอาฝ่ามือ ทั้งสองข้างขึ้นมาประกบกันแล้วทำท่าทางป้าบๆ ล้อเลียนเพื่อน แต่อัครเดชกลับไม่ขำกับท่าทางของเขา เวลานี้บอสหนุ่มได้ยกมือขึ้นมาปาดเม็ดเหงื่อที่ใบหน้า ทั้งที่อุณหภูมิภายในห้องนั้นเย็นฉ่ำ แต่เหงื่อกลับแตกพลั่กออกมา เนื่องจากเขากำลังกลัวว่าทุกคนจะรู้เรื่อง

"พี่บอกแล้วไงขวัญพร้อมเมื่อไหร่ เราจะขึ้นเชียงใหม่ไปหาแม่ทันที หรือว่าขวัญอยากจะไปพรุ่งนี้เลยก็ได้นะพี่พร้อมเสมอ" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับฉายแววตาเจ้าเล่ห์ออกมา ขณะที่พนักงานเอาอาหารมาเสิร์ฟพอดี ซึ่งอัครเดชสั่งไวน์แดง พร้อมกับอาหารไปสองสามอย่าง แต่ที่ขึ้นชื่อของที่นี่คือสเต๊กแล้วก็เนื้อแกะอบแบบสโลว์คุก "เรื่องระหว่างเรามันเกิดขึ้นเร็วเกินไป สักพักพี่อาจเบื่อขวัญก็ได้ใครจะไปรู้" ขวัญข้าวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงและท่าทางที่งอนๆ ภายในใจลึกๆ ก็รู้สึกโกรธตัวเอง ทำไมถึงยอมให้ชายตรงหน้าได้ฉวยโอกาสกับเธอ ทั้งที่สามารถปฏิเสธเขาได้แต่เธอนั้นกลับยินยอม และเต็มใจโดยไม่ขัดขืนเขาเลยสักนิด "ไม่มีทาง... พี่ไม่มีทางเบื่อขวัญหรอก มาดื่มให้กับการเริ่มต้นของสองเรา พี่สัญญาเอาไว้คราวหน้าจะพาไปที่โรแมนติก และเป็นส่วนตัวมากกว่านี้" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาชนกับขวัญข้าว ทั้งสองค่อยๆ จิบ พร้อมกับมองตากันอย่างหวานหยาดเยิ้ม "พี่จะมอมขวัญเหรอคะ" หญิงสาวถามออกไปอย่างรู้ทัน พร้อมกับใบหน้

"เด็กโง่...จะร้องไห้ทำไมเนี่ย...หืม" อัครเดชพูดพร้อมกับโอบร่างอรชรเข้ามาไว้ในอ้อมกอดของเขา มันก็ยิ่งทำให้ขวัญข้าวร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมาหนักขึ้นกว่าเดิม "ขวัญกลัว...ขวัญไม่อยากอยู่ในความสัมพันธ์แบบนี้ พี่เสือขวัญว่าเรายุติทุกอย่างไว้เพียงแค่นี้เถอะนะ เราเป็นพี่น้องกันมันก็ดีอยู่แล้วนี่ค่ะ" ขวัญข้าวพูดพร้อมกับน้ำตาไหลพรากลงอาบแก้มสองข้าง แม้เธอจะอยู่อย่างอ้างว้าง มันก็ดีกว่าการมีเขาแต่ต้องแอบหลบๆ ซ่อนๆ เมื่อขวัญข้าวไม่มีความกล้าพอที่จะเปิดเผยความสัมพันธ์ ระหว่างเธอกับอัครเดชที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพี่ชาย "ขวัญครับ พี่รักขวัญนะ รักมานานแล้วด้วย หรือว่าขวัญไม่รักพี่ ถึงได้พูดออกมาแบบนี้ ขวัญเป็นเมียพี่แล้ว และความจริงนี้มันก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงไปเป็นเหมือนเดิมได้ ยังไงเมียก็คือเมียรู้ไว้ด้วย" อัครเดชพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่น้อยเนื้อต่ำใจ กับการที่ขวัญข้าวนั้นไม่ซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตัวเอง แค่มองตาเขาก็รู้ว่าเธอเอง ก็มีความรู้สึกไม่ต่างจากกัน