جميع فصول : الفصل -الفصل 90

Ang dahilan kung bakit sya nasa bakasyon ngayon ay may tinatakasan siya. Nagkataon na may corporate travel voucher na inoffer sa kanya ng HR bilang reward sa project nila, hindi siya nagdalawang-isip. “Ma’am, you can choose any partner hotel nationwide,” sabi ng staff. “We’ll cover two nights, but you can extend if you wish.”She smiled faintly. “Perfect. I just need a quiet place to recharge.”Pero kung tutuusin, hindi lang “recharge” ang habol niya. She needed to breathe—to think clearly, away from the office… away from Jerome. Or so she told herself.Pag-uwi niya, sinimulan niyang maghanap ng resort online. Dozens of tabs filled her laptop screen: beachfront escapes, mountain cabins, lakeside inns. Hanggang sa mapunta siya sa website ng Coral Shores Resort, a luxury hotel known for its private villas and ocean view.Funny enough, the same name had popped up sa email thread ng mga executives a few weeks ago. She remembered catching a glimpse of Jerome’s name there—something about an

Nagpapanic na ang puso ni Kaella Ponce. Baka hindi niya kayang panindigan ang mga salitang binitiwan niya—“Let’s just keep things professional.” Noong una, it sounded firm, decisive, controlled. Pero ngayong mag-isa na siya sa café, ramdam niyang parang may mabigat na bato sa dibdib niya. She could still see it—ang paraan ng pagkakahinga ni Jerome bago siya tumango, ang bahagyang paglaylay ng mga mata nito na dati laging puno ng ngiti.She almost regretted saying it. Almost. Kasi alam niyang delikado. Hindi na safe ang puso niya lalo na kapag malapit si Jerome Roque.Kaya kinabukasan, maaga siyang umalis ng hotel. Ang plano: mag-ikot sa resort town mag-isa, tumingin ng local crafts, at baka mag-coffee sa ibang café para iwasan ang anumang chance encounter. Distance is key, sabi niya sa sarili.Pero ang tadhana, tila may sariling trip.Habang naglalakad siya sa seaside market, biglang bumuhos ang ulan—malakas, sabay-sabay, walang warning. Nag-unahan ang mga tao sa pagtakbo papunta sa m

Mainit ang sikat ng araw sa resort kinabukasan. Tahimik ang paligid maliban sa alon na humahampas sa dalampasigan at tawanan ng ilang turista. Pero para kay Kaella, parang may ibang bigat ang simoy ng hangin—isang presensyang hindi niya maikaila kahit anong pilit niyang umiwas.Nasa veranda siya ng café, may hawak na malamig na buko shake, habang nakamasid sa dagat. Naka-sundress lang siya, pero sa loob-loob niya, mabigat ang pakiramdam. Hindi dahil sa trabaho, kundi dahil sa lalaking alam niyang nandoon lang, nag-aabang ng pagkakataon.At hindi nga siya nagkamali.“Mind if I sit?” pamilyar na boses, mababa, mahinahon.Halos hindi niya kailangan tumingin para malaman kung sino. Pero tumango siya, pilit pinapakalma ang sarili. “It’s a free table.”Umupo si Jerome sa tapat niya, naka-simpleng white polo at shorts, pero halatang sanay sa pagiging composed. Sa unang tingin, para silang dalawang estrangherong nagkita lang sa bakasyon. Pero sa ilalim ng katahimikan, ramdam ang tensyon na pa

Hindi inaasahan ni Kaella na magiging ganito ka-komplikado ang bakasyon niyang akala niya’y pansamantalang takas lang mula sa trabaho. Mula nang makita ni Jerome na may ibang lalaking nagpaparamdam sa kanya—isang business rival pa talaga—parang nagbago ang ihip ng hangin.“Hindi mo ba napapansin, masyado siyang malapit sa’yo,” bulong ni Jerome habang sabay silang naglalakad sa beach, hapon iyon at ang langit ay kulay kahel.“Business talk lang ‘yun,” sagot ni Kaella, pilit na kalmado kahit ramdam niya ang kakaibang tensyon sa pagitan nila. “At saka… wala ka namang karapatang magselos, Mr. Roque.”Napahinto si Jerome, nakapamulsa habang nakatingin sa dagat. “Hindi ako nagseselos,” sabi niya, pero halata sa tono na hindi totoo.Ngumiti lang si Kaella at nagpatuloy sa paglalakad. Hindi nagseselos, ha? Pero kanina, halos hindi niya tigilan ng tingin ‘yung lalaking ‘yon.Kinagabihan, nagkaroon ng small gathering sa resort lounge. May acoustic band, soft lights, at malamig na hangin. Dumati

Maaga pa lang, gising na si Jerome. May mission kasi siya: gawing espesyal at unforgettable ang last day ng bakasyon nila.Armed with a paper bag, a borrowed guitar, and too much confidence for a fake fiancé, lumabas siya ng villa na parang secret agent.Samantala, si Kaella naman ay napabalikwas ng bangon nang marinig ang notification sa phone niya.Jerome: “Dress comfortably. Don’t ask questions. Just trust me. –J”Napakunot noo siya. “Trust him? That’s how I get into trouble!” bulong niya habang nag-aayos ng buhok. Pero kahit pa nagrereklamo, halata sa ngiti niya na curious din siya.Paglabas niya sa pintuan, naroon si Jerome, nakaputing shirt at board shorts, may hawak pang shades na parang nasa commercial.“Good morning, fiancée,” bati niya, sabay ngiting nakakainis. “Wow, you look like you’re ready to argue with me. That’s my favorite look.”Kaella crossed her arms. “Jerome, anong kalokohan na naman ‘to? Another one of your fake romantic stunts?”“ Definitely Not fake,” sabay ng