All Chapters of Carrying My Husband's Billionaire Uncle's Child : Chapter 21 - Chapter 30

Nakatayo si Scarlett sa front desk ng hotel, abala sa pag-check in at pagbabayad ng bill. The soft hum of the lobby filled the air, blending with the faint scent of polished wood and fresh lilies from a nearby vase. Kakapirma pa lang niya sa huling dokumento nang isang matinis at pamilyar na boses ang bumasag sa katahimikan."Look who's here!"Napalingon si Scarlett, bahagyang nagulat. Bumungad sa kanya ang mukha ni Dawn, ngiti-ngiti ito sa kanya na akala mo ay may nakakatawa."Dawn..." seryosong bati niya rito."Hello, Scarlett." He gave her an easy smile, nodding toward the suitcase at her side. “What brings you here?”"Medyo may hindi pagkakaintindihan sa bahay. Kami ni... Tobias. Kailangan ko lang ng ilang araw na pahinga, malayo sa kanya."“Ah, a quarrel with him?” His brow lifted slightly. “So you’re giving each other some space?”Hindi sumagot si Scarlett. Ang katahimikan niya ang nagsilbing kumpirmasyon.Sa sandaling iyon, parehong tumayo ang mga receptionist at magalang na bin

Scarlett's fists clenched at her sides, halos bumaon ang mga kuko sa palad. Ramdam niya ang init ng galit na gusto nang kumawala. Gusto niyang sumigaw, o baka sampalin si Tobias sa kapal ng mukha nito.Paanong nagagawa pa rin nitong magpanggap? Matapos ang lahat ng pinagdaanan nila, ngayon lang tuluyang lumabas ang tunay na kulay ng lalaking ito. Napakahusay nitong magmanipula ng mga tao, bagay na hindi niya noon napansin. O sadyang nabulag lang siya sa pagmamahal.At mas masakit, naniniwala pa rin ang kanyang Lola Erenea na mabuti itong tao, mabuting lalaki at asawa para sa kanya. As if he had cast a spell that clouded every trace of judgment.Lumapit ang matanda at humawak sa kamay ni Scarlett. “Apo, kahit ano’ng nangyari, pwede pa kayong magkaayos ng asawa mo. Nakikiusap ako, ayusin niyo. Hindi kailangang magtapos kayo nang ganito.”Huminga nang malalim si Scarlett, pilit pinapakalma ang boses. “Nakadesisyon na ako, Lola Erenea. Bakit ba hindi niyo maintindihan iyon? Tapos na ang m

Nanahimik si Scarlett, tila natigilan, habang unti-unting lumaki ang mga mata niya sa gulat at takot. Nang mapansin ni Darius ang bakas ng kaba sa mukha niya, bahagyang lumambot ang dating matigas nitong ekspresyon bago siya tuluyang binitiwan nito.Hindi na siya nag-aksaya ng oras at agad na lumayo papunta sa bintana, habang marahang hinahaplos ang masakit niyang panga. “Gusto ko lang ng sagot tungkol sa Scar-Bias Holdings. Kung anong mali sa kumpanya. ‘Yun lang. Wala akong ibang intensyon.”Determination laced her voice, making it clear she wouldn’t back down. Loosening his tie, Darius kept his face unreadable. “Nakita ng mga tao ko nang pumunta roon si Greg ang problema ng kumpanya—palsipikadong investors, nilutong financial reports, at matinding tax evasion.”“Hindi totoo ‘yan! Imposible!”Matagal na niyang nararamdaman na may mali, lalo na’t sobrang desperado si Tobias na makuha ang suporta ng Meridian Investment Partners, pero iba ang bigat ng rebelasyong ito. Mas madilim kaysa

"Kung sino ang matalo, kailangang maglabas ng dalawang sports car, at dalawampung milyon," sabi ni Dawn na mayabang ang ngiti. "Kawawa ka naman, Darius. Mukhang ikaw ang maglalabas ng dalawang sports car ngayong araw?"Napanganga naman si Devine sa narinig. "D-Dalawampung... milyon at sports cars?" halos mapasigaw ito.Tumawa si Alfonso Santibañez. "Ganyan talaga kami maglaro, high stakes palagi. Dahil umatras siya, ibig sabihin lang nun ay talo na siya."Darius sat silently, lounging in a chair, sipping his coffee like the whole thing was beneath him.Napatingin naman si Scarlett kay Darius.Dalawang kotse. Dalawampung milyon. Para kay Darius, siguro ay barya lang ‘yon. Pero para kay Scarlett ang ganon kalaking pera ay malaki. Kung meron siyang ganon, ay matagal na sana niyang nabawi ang The C Alliance, naisama ang Lola Erenea niya paalis ng bansa, at naayos ang magiging buhay ng anak niya."Do you know how to play golf?" Darius asked suddenly.Napalinga si Scarlett, saka lang nareal

"Are you just gonna stand there?" Ganun pa rin ang tono ni Darius, malamig at walang emosyon.Scarlett stepped in, careful not to let her nervousness show. Ramdam niya ang amoy ng gamot sa kwarto. Huminto siya ilang talampakan mula sa mesa. "Narinig ko kay Greg may allergic reaction ka raw? Okay ka lang ba?"Darius gave a quiet scoff, eyes flicking up from his papers. "So you do care about me."Nakagat ni Scarlett ang ibabang labi. Hindi niya alam kung bakit nag-iinit ang mukha niya sa tanong nito. "Siyempre, oo naman... Pamilya tayo."He studied her, that sweet face, calm expression, the perfect image of concern. But Darius knew better. Scarlett was careful with her emotions. She wore kindness like armor, soft on the outside but always calculating inside.Biglang nangati ang braso ni Darius. Awtomatiko itong napamura at napakamot."‘Huwag mo kamutin!" mabilis na pigil ni Scarlett at mabilis na lumapit.Naalala niya bigla nung bata pa siya, nagkaroon din siya ng ganitong allergy. Nang