All Chapters of เอื้อมหัวใจเทพบุตรแบดบอย: Chapter 21 - Chapter 30

เหล่านักศึกษาปีสี่เรียกช่วงเวลานี้ว่า มรสุมรายงาน ฤดูกาลหัวฟู และอีกมากมายหลายชื่อเรียก รายงานหลายๆ รายวิชาทั้งแบบกลุ่มและแบบเดี่ยวต่างโหมกระหน่ำเข้ามาอย่างไม่ทันให้ตั้งตัวเลยทีเดียว ศรุตากับเพื่อนๆ ก็กำลังเผชิญกับสถานการณ์เช่นนั้นเหมือนกัน“แกๆ ฉันจะบ้าตายอยู่แล้ว เครียดจัง”“เอ่อ....จะให้ทำอะไรก็สั่งมาได้นะ ฉันคิดอะไรไม่ออก ไปต่อไม่ถูกเลย”“ตอนนั่งเรียนนะ ฉันแทบอยากกราบอาจารย์ พูดภาษาแม่ค้าได้มั้ยคะ พูดซะวิชาการฟังไม่รู้เรื่องเลย”“กรี๊ด!!! อ่านแล้วสรุปเนื้อหา ออกไปนำเสนอ บทความดันเป็นภาษาอังกฤษอีก หนูไม่ได้เรียนอินเตอร์นะคะ อาจารย์”“เดี๋ยวฉันเอาไปให้พี่เอื้อมช่วยสรุปให้แล้วกันแก เพื่อความอยู่รอดของเด็กตาดำๆ” ศรุตารับอาสา เอื้อมพัฒน์นอกจากจะเป็นแฟนหนุ่มที่ดีแล้ว เขายังเป็นติวเตอร์ให้หญิงสาวได้อีกด้วย ลีน่าเองยังออกปากชม“พี่ลีน่าว่า เอื้อมมันเปลี่ยนไปเยอะเลยนะจากเมื่อก่อน แปลกดีไม่เคยเห็นมุมอ่อนโยนแบบนี้จากมันนานมากแล้ว กวางนี้โชคดีนะ ได้เห็นตัวตนของเอื้อม”“พี่เอื้อม อ่านแล้วสรุปให้หน่อย กวาดตาอ่านรอบเดียว ก็สรุปได้แล้วมั้ง”ศรุตายื่นบทความภาษาอังกฤษที่แค่มองก็ตาลายใส่มือแฟนหนุ่ม

“แม่!!!!.”“กวางต้องเห็นในสิ่งที่แม่เห็น มันเลวร้ายมาก แม่ไม่คิดว่าเอื้อมจะเป็นคนแบบนี้ ลูกแม่คบกับคนแบบนี้ได้ยังไงกัน กวางระวังตัวให้ดีนะลูก แม่จะโทรหาทุกวัน ถ้าวันไหนแม่ติดต่อกวางไม่ได้ แม่จะแจ้งความเลยนะ กวาง..กวาง...ได้ยินที่แม่พูดมั้ย.......กวาง.....”“แม่....รู้เรื่อง.....พี่เอื้อม....ได้ไง” ศรุตาร่างกายไร้เรี่ยวแรงฉับพลัน เข่าอ่อนทรุดร่างลงกับพื้น กลุ่มเพื่อนๆ รีบเข้ามาประคอง“กวาง แกเป็นอะไร ทำใจดีๆ ไว้นะ”“มะ......แม่.......พะ...พี่...เอื้อม....” หญิงสาวมือสั่น พึมพำด้วยเสียงแหบแห้ง น้ำตาไหลพราก หอบหายใจถี่แรง รัชตะผู้แอบเฝ้าสังเกตการณ์ ยิ้มเหยียดมุมปากอย่างสะใจรอคอยจังหวะเข้าแสดงตัวทำทีให้การช่วยเหลือ“กวางเป็นอะไร กวางทำใจดีๆ นะ ไปห้องพยาบาลกันเร็ว” เขาประคองเพื่อนสาวที่เป็นลมมุ่งหน้าไปห้องพยาบาลโดยเร็ว ‘ถึงกับช็อกเลยหรอ ได้ผลเกินคาดจริงๆ’พรรณีได้รับซองจดหมายฉบับหนึ่ง ภายในเป็นแผ่นซีดีที่เขียนว่า‘ตัวตนของเอื้อมพัฒน์????’ เอื้อมพัฒน์ในแบบที่ไม่ใช่ชายหนุ่มสุภาพ จริงใจ อบอุ่น เหมือนที่เคยเจอ แต่ทั้งหมดคือนักเลง เสือผู้หญิง คนมักมาก และคนติดยา รวมอยู่ในคนเดียว คนๆ นั้นกำล

บีเอ็มดับเบิลยูสีดำคันงาม เลขทะเบียนสวย แล่นมายังจุดนัดพบ ภายหลังจากได้รับข้อความเพียงไม่นาน จอดประจันหน้ากับรถอีกคนและเจ้าของรถที่กำลังยืนรออยู่‘เจอกันลานจอดรถ ออร์มีทิส บาร์ เพื่อคนรักของคุณ’เอื้อมพัฒน์มองเด็กหนุ่มผู้ไร้มารยาทอย่างท้าทาย เขาไม่สนใจหากต้องมีเรื่องมีราวลามปามใหญ่โตหากมันทำให้ศรุตาปลอดภัย“แกใช่มั้ย ส่งข้อความจากโทรศัพท์ของกวาง กวางอยู่ไหน!!!!!” เขาตะคอกดัง อารมณ์ร้ายกำลังเผยออกมา แต่ก่อนที่จะสาวเท้าก้าวไปทำสิ่งใด รัชตะเปิดประตูหลังรถแล้วประคองร่างๆ หนึ่งออกมา แฟนสาวของเขาในสภาพไร้สติ เอื้อมพัฒน์ตกตะลึงในสภาพของเธอ ในเวลาเพียงไม่กี่วันเหตุใดจึงดูทรุดโทรมถึงขนาดนี้ เขารีบเข้าไปประคองร่างคอพับคออ่อนให้กลับมาสู่อ้อมกอดอีกรอบ หญิงสาวมีปฏิกิริยาตอบสนองทันทีเมื่อสัมผัสกับไออุ่นจากคนคุ้นเคยอีกครั้ง“พี่....เอื้อม พี่เอื้อม พี่เอื้อม” “กวาง..พี่อยู่นี้ พี่อยู่ตรงนี้แล้ว ตื่นสิ เป็นอะไรไป”“กวางหลับลึกยังไม่ตื่นง่ายๆ หรอกครับ แต่ผมไม่ได้วางยาหรอกนะ กวางเมา” รัชตะหันหน้าหลบสายตา เม้มปากเป็นเส้นตรงแน่น“แกทำอะไรกวาง”“ผมไม่ได้ทำ ผมทำไม่ได้”“พี่เอื้อม........” ศรุตาแนบใบหน

ช่วงสัปดาห์แห่งความเหนื่อยล้าร่างกายและจิตใจผ่านไป โลกใบเดิมในแง่มุมที่แตกต่าง เมื่อเอื้อมพัฒน์พบว่าตนเองกลายเป็นคนใหม่ที่ใจเย็นขึ้น คิดมากกว่าพูด รวมถึงทิฐิที่ลดลง เรียนรู้ว่าการกระทำอันไร้การยับยั้งชั่งใจในอดีตจะนำมาซึ่งผลเสียร้ายแรงในภายภาคหน้า จนเกือบต้องสูญเสียคนรักไปรัชตะหายหน้าหายตาไปจากภาควิชาสร้างความแปลกใจให้ศรุตาเป็นอย่างยิ่ง เธอจำได้เพียงว่าเขาแนะนำให้ดื่มเครื่องดื่มหน้าตาแปลกๆ แล้วรู้สึกตัวอีกทีที่บ้านเพื่อนสนิทแฟนหนุ่ม ไม่มีการติดต่อใดๆจากเขาอีก คล้ายกับอีกฝ่ายต้องการตัดขาดจากกันโดยสิ้นเชิง ต่อมาศรุตาทราบว่าเพื่อนชายยื่นใบลาออกกับสำนักทะเบียนมหาวิทยาลัยเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ทั้งที่เหลือเพียงส่งวิทยานิพนธ์เล่มจบเท่านั้น รัชตะลาออกโดยไม่บอกกล่าวเพื่อนร่วมภาควิชาคนไหนและไม่มีใครทราบเหตุผลเอื้อมพัฒน์ตัดสินใจไม่เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในคืนนั้นให้แฟนสาวฟัง“เอื้อมเล่าแค่ว่า กวางเมาหลับไปแล้วเจมส์มันทำอะไรไม่ถูก เลยโทร.หาเอื้อมให้มารับกวาง เอื้อมเล่าแค่นี้แหละ กวางก็ไม่สงสัยอะไรต่อนะ ลีน่าว่าเอื้อมทำถูกหรือเปล่า”“จริงหรอ!เป็นไปได้ไง ถ้าเป็นแกคนก่อนคงกระทืบไอ้เจมส์ปางตายแล้ว

ศรุตายังหาวต่อไประหว่างลงลิฟท์พร้อมกับเอื้อมพัฒน์ที่ลากกระเป๋า เธอเดินหน้าง่วงจนกระทั่งขึ้นรถ รัดเข็มขัด คาดที่ปิดตา เอนเบาะ ห่มผ้าห่มแล้ว ‘หลับต่อ’ ปล่อยให้แฟนหนุ่มออกรถไปตามทาง เขานึกถึงบทสนทนาเฮฮาก่อนหน้าทริปนี้ ชวนให้ขำได้ตลอดเวลาจริงๆ“กวางจะเตรียมชุดว่ายน้ำไปนะ”“เอาชุดแบบนี้นะกวาง ไม่เอาแบบนั้น”“เอาจริงหรอ.......เกินไปนะ ไหนว่าหาดส่วนตัว”“ชุดนี้เท่านั้น ไม่งั้นก็เสื้อยืดกางเกงขาสั้นไป”“หรอคะ คุณเอื้อมพัฒน์ แหมไม่ยักรู้ว่าชอบคนเรียบร้อย” แฟนสาวทำหน้าเบ้“แล้วพี่เอื้อมล่ะ”“กางเกงขาสั้น แบบนักโต้คลื่นไง จบง่ายดี พี่ไม่ชอบฟิตๆ มันรัดเกิน เวลาใส่ไปสระรวมทีไร มีแต่คนหันมามอง จะมองอะไรนักหนา ไม่เคยเห็นหรือไง”เขาพูดแล้วโบกมือลงข้างล่าง เหมือนกำลังบอกตำแหน่งอะไรสักอย่าง หญิงสาวรับรู้ถึงคำตอบทันที สำหรับเอื้อมพัฒน์ถ้าไม่ใช่เรื่องงานก็ไม่เคยคิดถึงอะไรนอกจากเรื่องใต้สะดือ“อยากให้คนมองพี่หรอ” เขาจับคางแฟนสาว“ถ้าคนมันชอบโชว์ มันคงชอบให้คนมองนะ” นอกจากญาติสาวธาราวีร์แล้วเอื้อมพัฒน์ไม่เคยควงใครมาเดินเล่น นั่งกินข้าวในห้างใหญ่เช่นนี้มาก่อน เพราะไม่เคยติดต่อกับสาวๆ ในกรุคนใดเลย อันที่จ