บททั้งหมดของ Memories of the night ❤️ ดวงใจภูบดินทร์: บทที่ 211 - บทที่ 220

การแสดงของวง Forget Me Not ไหลลื่นไม่มีสะดุดเลยแม้แต่น้อยแต่ทุกคนในหอประชุมต่างสังเกตว่าภาคย์มือกีตาร์ของวงเอาแต่จ้องมองไปยังสาวน้อยที่ถือป้ายชื่อของเขาอยู่ตลอดการแสดงพร้อมส่งยิ้มให้เด็กสาวอยู่ตลอดเวลาทำให้ทุกคนต่างคาดเดาไปต่างๆนานาว่าเด็กสาวหน้าตาดีคนนี้คือใครบางคนที่เคยเห็นแป้งหอมอยู่กับภาคย์ต่างก

เจษหันไมค์ไปยังด้านล่างเวทีแฟนคลับที่มาเชียร์วงของตัวเองต่างพากันส่งเสียงกรีดร้องให้กำลังใจเสียงดังสนั่นไปทั่วทั้งหอประชุม“ขอบคุณมากครับเอาล่ะเรามาเริ่มประกาศผลการแข่งขันเทศกาลดนตรีประจำปี 2025 กันดีกว่าครับผมขอประกาศผลวงที่ได้รองชนะเลิศอันดันที่สองก่อนแล้วกันนะครับ” ทันใดนั้นบรรยากาศภายในหอประชุม

“เลิกมองได้แล้ว” คิวที่ยืนอยู่ข้างๆยื่นมือมาตบไหล่แพทเบาๆเป็นเชิงปลอบใจเมื่อเห็นว่าเพื่อนยังคงมองแผ่นหลังของภาคย์ที่ค่อยๆหายลับไปจากสายตาอย่างอาลัยอาวรณ์“เสียดาย” คิวเอ่ยถามแพทที่ยังคงมองทางที่ภาคย์เดินจากไปทั้ง ๆที่เขาหายไปจากสายตาแล้ว“เปล่า” แพทตอบอย่างไม่แยแสก่อนจะดึงสายตากลับคืนมาคล้ายว่าเธอ

หลายวันต่อมา“เฮียมีรายการทีวีติดต่อมาให้ไปออกรายการน่ะ”“ไม่ไป”ภาคย์ตอบกลับจีนโดยที่ไม่เสียเวลาแม้แต่จะหยุดคิดสักหนึ่งวินาทีด้วยซ้ำทำให้จีนได้แต่เม้มปากด้วยความอึดอัดใจก่อนจะส่งสายตาขอความช่วยเหลือไปให้แป้งหอมที่กำลังนั่งทานผลไม้อยู่ข้างๆภาคย์“ตั้งแต่ได้รางวัลมาพี่ภาคย์ยังไม่เคยไปออกรายการที่ไหนเ

“นี่คือ ?” เก้าเอ่ยถามด้วยความแปลกใจเมื่อเห็นเด็กสาวน่าตาน่ารักที่หน้าท้องนูนป่องบ่งบอกว่าเธอกำลังตั้งครรภ์เดินเข้ามาหยุดยืนอยู่ข้างๆภาคย์“แป้งหอมภรรยาของผมเองครับ” ภาคย์แนะนำให้เก้ารู้จักกับแป้งหอมที่รีบยกมือไหว้อีกฝ่ายทันทีเมื่อเห็นว่าเก้าอายุมากกว่าเธอ“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะหนูแป้งหอมพี่เก้าค่ะ”