All Chapters of สามชาติ สองภพ จบปรารถนา: Chapter 121 - Chapter 130

“อย่าไปสนใจ ก็แค่ลูกไม้ชั้นต่ำของคนน่ารังเกียจ” จ้าวเหมยฮวากล่าวเสียงเรียบ ดวงตาดอกท้อหลุบลงคล้ายไม่ใส่ใจสิ่งใดรอบกาย ราวกับว่าเรื่องราวโกลาหลเมื่อครู่ล้วนไม่เกี่ยวข้องกับตนเองจ้าวชวี่พยักหน้าอย่างสงบ แต่ดวงตามองเลยไปยังสตรีในชุดสีแดงเฉิดฉายเบื้องหน้าด้วยสายตาเย็นเยียบ จนหลี่หลิงหลานที่สบตาด้วยถึงก

บนเวทีประลองยังคงสว่างไสวด้วยโฉมสะคราญทั้งสิบกว่านางทว่าแม้แต่ละคนจะงามล่มบ้านกลืนเมืองเพียงใด ก็ไม่อาจดึงดูดความสนใจของผู้ชมทั้งหมดให้หันไปมองได้ยกเว้นเพียงเจ้าของร่างบอบบางในอาภรณ์สีเขียว ที่ยามนี้กำลังดีดสายพิณนำทุกคนเข้าสู่จังหวะฮึกเหิมของสงคราม ก่อนจะค่อยๆ ทอดยาวเป็นท่วงทำนองแห่งความเศร้าอาดู

หลี่หลิงหลานข่มเลือดในอกลงคอด้วยสีหน้าขมขื่น แม้ไม่ยินยอมทว่าลึกๆ นางย่อมรู้ดีแก่ใจว่าตัวเองนั้นได้พ่ายแพ้แก่อีกฝ่ายแล้ว ดวงตาคู่งามแดงก่ำเมื่อเห็นภาพใกล้ชิดของชายหญิงฝั่งตรงข้าม“อาจารย์จวิน พวกเราผู้เฒ่าเกรงว่าคงไม่สามารถตัดสินเด็ดขาดได้ เนื่องจากฝีมือพิณของทั้งคู่ต่างก็มีดีไม่แพ้กันเลย” ผู้ตัดสิน

เพราะถูกธาตุไฟเข้าแทรกในตอนประลองเสียงพิณทำให้เกิดอาการบาดเจ็บภายใน กว่าที่จ้าวชวี่จะฟื้นคืนสติรู้สึกตัวก็เป็นอีกหนึ่งวันถัดมาหลังจากนั้นแล้วนางลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงในเรือนริมสระบัวแล้ว ดวงตากลมเหม่อมองคนรอบข้างอย่างเลื่อนลอยอยู่นาน ก่อนจะได้สติตอบคำถามที่แต่ละคนพยายามแย่งกันถา

แต่เพราะมีเขาอยู่ ทำให้การพักรักษาตัวไม่ได้น่าเบื่ออย่างที่คิด ทั้งยังช่วยให้นางคุ้นเคยกับความสนิทสนมที่เพิ่มมากขึ้นด้วยในแต่ละวันเวลาของนางกับเขาล้วนหมดไปกับการนั่งดื่มชาชมดอกไม้ที่ข้างหน้าต่าง หรือไม่ก็เดินหมากในบางครั้ง แน่นอนว่าเรื่องเดินหมากจ้าวชวี่ย่อมสู้อีกฝ่ายไม่ได้ทว่าจวินเทียนเฮ่อก็มิได้