All Chapters of TURN ME ON สวาทร้อนซ่อนรัก 3P/SM/: Chapter 111 - Chapter 120

"กูจำได้ว่าตั้งแต่เราเป็นเพื่อนกันมา..มึงยังไม่เคยชนะกูได้เลยสักครั้ง" ไลออนชูกุญแจรถบิ๊กไบค์สุดรักสุดหวงของเขาขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนจะจูบมันเบา ๆ พร้อมกับโยนลงบนเตียงและยักไหล่ขึ้นเล็กน้อย"…" ร่างบางเหลือบมองท่าทีของไลออนเล็กน้อยเธอยกฝ่ามือเล็ก ๆ เช็ดคราบน้ำกามบนใบหน้าของตัวเอง ก่อนจะเปิดเตกีล่าขวดใหม่และนอนกระดกดื่มอยู่แบบนั้น และปล่อยให้ทั้งสองคนยืนเถียงกันไป"งั้นมึงก็ลองแพ้ดูบ้างสักครั้งแล้วกัน" ดราก้อนปล่อยมือออกจากคอเสื้อของไลออนทันที"หึ หึ " ไลออนเค่นเสียงหัวเราะในลำคอเบา ๆ ก่อนจะล้วงบุหรี่และไฟแช็กออกจากกระเป๋าแจ็กเกตพร้อมกับยืนสูบต่ออย่างสบายใจดราก้อนเดินมาหยุดตรงใจกลางหว่างขาของฮันนี่อีกครั้ง เขามองร่องสวาทที่ยังคงเป็นเบิกกว้างออกเล็กน้อย จากการถูกกระแทกเข้าออก ๆ อยู่นานและมันเพิ่งจะผ่านไปได้ไม่ถึงนาทีดีร่างสูงลูบเรียวขาของเธออย่างใจเย็น เขาไม่ได้มีท่าทีเร่งรีบอะไร ยังคงเปิดเบียร์กระป๋องใหม่ยืนจิบไปเรื่อย ๆ แต่ทว่าดราก้อนกับใช้นิ้วหัวแม่โป้งกดหนัก ๆ ที่ติ่งเนื้อสีแดงช้ำ ๆ ที่เด่นสง่าอยู่ใจกลางเนินสวาท"อะ..อื้อ.." ฮันนี่รู้สึกเรียวขาของเธอเริ่มสั่น ๆ วาบ ๆ เล็กน้อยดราก้อน

"ห่ะ?" ผู้ชายคนที่เดินชนเธอถึงกับอ้าปากค้างเล็กน้อย"แฟนเก่าน่ะ ฉันกับพี่บราวน์เลิกกัน..นานแล้ว" ฮันนี่ตอบกลับไปด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง"เลิกกันแล้ว งั้นฉันก็.. (คนแรกที่ชน) / มึงอยากตายปะละไอ้ฟาร์" ยังไม่ทันที่คนแรกจะพูดจบ เพื่อนอีกคนของเขาก็สะกิดแขนแรง ๆ เพื่อปามไม่ให้พูดต่อเพราะดูจากสีหน้าฮันนี่เหมือนไม่ค่อยอยากจะคุยเล่นมากสักเท่าไหร่"กูกำลังจะบอกว่าเสียใจด้วยไอ้เวร..ใครจะกล้ายุ่งกับของพี่วะ" คนที่ชื่อฟาร์หันไปบอกกับเพื่อนของเขาทันที"พวกมึงพอกันทั้งคู่แหละ เราไทม์นะขอโทษแทนไอ้ฟาเรนกับไอ้คลินต์ด้วยที่เสียมารยาท" ผู้ชายคนที่ถามเธอเรื่องบราวน์พูดขึ้นอย่างสุภาพ(ฟาเรน คลินต์ ไทม์งั้นเหรอ) ฮันนี่รู้สึกคุ้นทั้งชื่อและหน้าของพวกเขาทั้ง 4 คนมาก ๆ รวมถึงวินด์เซอร์คนที่เพิ่งเดินแยกออกไปนั้นด้วย"ไม่เป็นไร" พอเธอรู้ว่าพวกเขาคือรุ่นน้องคนสนิทมาก ๆ ของบราวน์เธอก็เลี่ยงที่จะพูดคุยต่อทันทีแต่ด้วยความที่ไม่ได้เจอกันบ่อยสักเท่าไหร่ จึงจำไม่ได้แม่นยำขนาดนั้นในจังหวะที่ยืนคุย ๆ กันอยู่ฮันนี่ก็เหลือบไปเห็นแบร์บราวน์กับวินด์เซอร์ เพื่อนอีกคนของกลุ่มนี้กำลังเดินตรงเข้ามาทางที่เธอกับ ฟาเรน คลินต์และไทม์ย

__________________บรรยากาศที่มีเพียงแค่สายลม เสียงคลื่นทะเลที่ซัดเข้ามายังชายหาดและเสียงลมหายใจของกันและกัน มันยังคงดังชัดในห้วงเวลานี้"เหมือนกัน" ฮันนี่ตอบกลับไปตามตรงเพราะลึก ๆ เธอเองก็ไม่สามารถที่จะลืมผู้ชายตรงหน้าคนนี้ได้เลยแม้ว่าความรักของพวกเขามันจะยังมีอยู่แต่ถ้ากลับไปคบกัน กลับไปเจ็บเหมือนเดิมซ้ำ ๆ สุดท้ายแล้วพวกเขาอาจจะไม่มีความรักหลงเหลือให้กันอีกเลยก็เป็นได้ ทั้งบราวน์และฮันนี่จึงเลือกที่จะหยุดมันเพียงเท่านี้ทั้งสองคนเดินกลับไปยังที่พักพร้อม ๆ กัน ฮันนี่เหลือบมองทางบราวน์เล็กน้อย เพราะเขายังคงเดินตามเธอไม่ห่างเสียงเพลงดังกระหึ่มมาจากโซนปาร์ตี้ริมชายหาดที่จัดขึ้นทุกค่ำคืน ซึ่งจะเริ่มงานหลัง 3 ทุ่มของทุก ๆ วัน แต่ก็ไม่ได้บังคับว่าทุกคนต้องไปแต่อย่างไร แต่ในงานก็แน่นอยู่ทุกคืน"บ๊าย" บราวน์โบกมือลาทันทีเมื่อเดินมาส่งเธอถึงหน้าห้องพักแล้ว"บ๊าย" ฮันนี่พยักหน้ารับก่อนจะเปิดประตูเข้าไปในห้องตัวเองอย่างช้า ๆ"…." ฮันนี่ปิดประตูลงก่อนจะยืนพิงประตูสักพักด้วยความรู้สึกสับสนภายในใจ เธอยืนคิดอยู่นานมาก ๆ และก็ไม่รู้เพราะความคิดถึง ความสับสน หรือความรู้สึกบ้าบออะไรที่ทำให้เธอหันไป

บราวน์ปล่อยมือออกจากลำคอและลูบไปตามเรือนร่างของเธอ เขาลูบวนที่เม็ดตุ่มไตสีชมพูอ่อนที่ล่อตาล่อใจตรงหน้า จนอดไม่ไหวที่จะก้มลงชิมรสชาติที่หอมหวานจากกายหญิงสาวคนเดิมที่เขาไม่เคยลืมเลือนเธอเลยแม้สักเสี้ยววินาทีใบหน้าหล่อพรมจูบเธอไปทั่วทุกซอกทุกมุมไล่ลงไปยังท้องน้อยของเธอ ก่อนจะจรดริมฝีปากจูบเข้าที่กลีบสวาทของเธออย่างแผ่วเบาและในวินาทีที่บราวน์ใช้ปลายลิ้นสอดเข้าไปในช่องทางรักของเธอพร้อมกับขบริมฝีปากซ้ำ ๆ ที่ติ่งสวาทใจกลางร่องเสียวร่างกายถึงกับเกร็งกระตุกคล้ายคนถูกไฟดูดแต่มันคือไฟสวาทที่เพียงแค่สัมผัส ก็ลุกโชติพร้อมเผาไหม้กันและกันหัวใจของทั้งคู่ให้วอดวายบราวน์ลากเรียวเลียร้อนไปตามความยาวและสอดลงไปตามความลึกของกลีบเนื้ออวบตรงหน้าเขาใช้ปลายนิ้วโป้งกดลงตรงส่วนอ่อนไหวของเธอ ทำเอาฮันนี่แอ่นกลางตัวขึ้นครางลั่นอย่างทรมาน"อื้อ..อื้อ.." ฮันนี่อ้าปากขาเรียวขาทั้งสองขาสั่นพั่บ ๆ ริมฝีปากจูบลงและขยี้ ๆ ที่ปากทางรักของเธออย่างช่ำชอง"ฮื้ม!!" เธอกระชากเส้นผมของบราวน์อย่างแรงเพื่อระบายความเสียวจ๊วบ..แจ๊บ ๆ แผล๊บ ๆ บราวน์ไม่สนใจแรงดึงถึ้งที่เส้นผมเขาขบเม้มเข้ากลีบเนื้อซ้ายดูดแรงซ้ำ ๆ ก่อนจะเลียตวัดข

ฮันนี่แน่นิ่งไปทันทีเมื่อได้ยินคำถามของดราก้อน เพราะเธอเองก็ยังไม่มีคำตอบที่แท้จริงไม่ได้เหมือนกันว่าระหว่างเธอกับบราวน์มันควรจะไปทางไหนต่อดีความสัมพันธ์ของเธอกับบราวน์ในตอนนี้มันเหมือนคนสองคนที่ยังคงเดินหลงทางไม่รู้ว่าจะเดินไปต่อ หรือจะพอแค่นี้ดี ฮันนี่ไม่รู้เลยว่าปลายทางของเธอกับเขามันจะไปจบลงตรงไหน"ถ้าฉันบอกว่าฉันไม่อยากเลือกใครเลย...ฉันจะดูเป็นคนที่เห็นแก่ตัวใช่ไหม?" ฮันนี่เอ่ยถามดราก้อนไปอย่างแผ่วเบาดราก้อนฝืนยิ้มตอบกลับไปแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรต่อจากนั้นเลยเขาทำแค่เพียงก้มหน้าเป่าที่แผลของเธอเบา ๆ ก่อนจะบรรจงปิดพัสเตอร์แผลบนไหล่ของเธอพร้อมกับก้มใบหน้ามาจูบลงที่แผลของเธออย่างปลอบโยน"นั่งดูพระอาทิตย์ตกเป็นเพื่อนหน่อยดิ" ร่างบางเหลือบมองการกระทำของดราก้อนเล็กน้อยฮันนี่ถอนหายใจออกมาพร้อมกับทิ้งตัวนั่งลงที่พื้นริมชายหาดลึก ๆ เธอก็รู้สึกดีกับดราก้อนไม่น้อยเลยเพราะเขาทั้งอบอุ่น ตามใจเธอทุกอย่าง และดีกับเธอมากกว่าใคร ๆ ตั้งแต่วันแรกที่เจอถึงวันนี้สำหรับเธอแล้วดราก้อนถือว่าเป็นคนที่ทำให้เธอเจ็บปวดและผิดหวังน้อยมากที่สุดเลยจริง ๆ"ได้.." ดราก้อนพยักหน้ารับก่อนจะนั่งลงข้าง ๆ เธอทั้ง