Semua Bab รักร้ายคุณชายมาเฟีย: Bab 1 - Bab 10

​คณะของเดฟ หยาง เดินแหวกฝูงคนเข้ามาในงานมหกรรมอาหาร วันนี้เป็นวันเปิดงานวันแรกเพื่อให้เจ้าของธุรกิจมาชมงานในวันนี้ กลุ่มของชายหนุ่มได้รับความสนใจตั้งแต่เดินเข้ามา ผู้สื่อข่าวสายธุรกิจตรงดิ่งเข้ามาขอสัมภาษณ์อย่างดีใจ เมื่อได้พบกับนักธุรกิจข้ามชาติ รูปหล่อ ที่รวยติดอันดับต้นๆของเอเชีย ทีมการ์ดขยับตัวเข้าไปป้องกันก่อนที่คนสำคัญอย่าง เดฟ หยาง จะพยักหน้าเบาๆเป็นเชิงอนุญาติ พร้อมบอกกับล่ามชาวจีนที่ติดตามมาด้วยว่า ให้ถามได้สองคำถามเท่านั้น พร้อมกับรอยยิ้มพิมพ์ใจส่งมาให้ผู้สื่อข่าวอย่างเป็นกันเองนักข่าวถามถึงธุรกิจที่คุณเดฟ สนใจจะเข้ามาลงทุนในประเทศไทย ล่ามชาวจีนแปลจากภาษาไทยเป็นภาษาจีนได้อย่างคล่องแคล่ว เสียงชายหนุ่มตอบออกมาเป็นภาษาจีนด้วยน้ำเสียงอ่อนนุ่ม สุภาพ ทำให้คนที่ได้ฟังอดรู้สึกเคลิบเคลิ้มตามไม่ได้ เมื่อสุดท้ายแล้ว ล่ามก็ต้องแปลคำตอบให้ฟังอีกที ก่อนที่ทีมการ์ด จะพาตัวเค้าเข้าไปข้างใน อย่างเร่งรีบ เสียงลูกน้องหัวเราะกันเบาๆอย่างตลกขบขัน เมื่อนักข่าวต่างเอ่ยชมความหล่อของเดฟ หยาง ไม่ขาดปาก เพราะคิดว่าพวกเค้าคงไม่เข้าใจภาษาไทยนั่นเองซุ้มขนมไทยเล็กๆตรงมุมของบริษัทนายโยธิน ได้รับความสนใจค

​"พี่โย ไปไหนมาคะ วันนี้ทำไมไม่ไปทำงาน " เสียงน้องสาวที่นั่งรอที่โซฟาช่วงกลางดึกถามขึ้น โยธินชะงักกึกทันที ก่อนจะเดินตรงไปหาคนพูดอย่างอารมณ์ดี"ไปธุระมา แกมีอะไร ว่ามาเลย"ชายหนุ่มถามออกไป"วันนี้คุณ หยาง เค้ามาหาพี่แต่ไม่เจอ อรก็เลยต้องรับรองเค้าแทน กลัวจะตาย" โยธินชะงักถึงชื่อเดฟ หยาง แล้วก็ยิ้มออกมา"ไม่มีอะไร เค้ามาดูผลิตภัณฑ์ของเราก็เท่านั้น แกจะไปกลัวอะไรละ แต่เก่งนะพูดกับเค้ารู้เรื่อง ไม่ทำให้ฉันขายหน้า" พูดจบชายหนุ่มก็เดินขึ้นห้องตัวเองไปทันที"ก็อรพูดภาษาไทยนี้แหละ" เสียงน้องสาวบ่นออกมา ก่อนจะนึกถึงเวลาที่ใช้ร่วมกับเค้าวันนี้ คุณหยางถามถึงวิธีการทำขนมต่างๆอย่างสนใจ ไม่เพียงแต่ฟังเฉยๆแต่ยังถามออกมาด้วยคำถามง่ายๆเพื่อให้เธอเข้าใจ และอธิบายวิธีการทำอย่างละเอียด ท่าทางมาเฟียที่เห็นครั้งแรกถูกแทนที่ด้วยท่าทางของนักเรียนผู้อยากรู้ในการทำขนมอย่างจริงจัง ประโยคสุดท้ายก่อนจะกลับ สร้างความรู้สึกบางอย่างให้กับเธอ"พี่หวังว่า ครัวที่บ้านพี่ คงจะมีโอกาสต้อนรับน้องอรนะ"นิอรนอนนึกถึงเรื่องราววันนี้แล้วอมยิ้มน้อยๆ เจ้าชายรูปงามกับนางซินก้นครัวหรอ เรื่องจริงมันมีที่ไหนกัน มีแต่ในนิทานเท่าน

​โยธินมองไพ่ในมือก่อนจะถอนหายใจออกมา คืนนี้เป็นคืนแรกในรอบเดือนที่เค้าเสีย เงินสดๆสี่ล้านบาทหายไปในพริบตาที่ใช้เวลาอยู่ที่นี่ เดฟ หยาง เดินออกมาผ่านหน้าเค้าไป โยธินจึงส่งเสียงร้องเรียกออกไป เพื่อให้คนร่วมโต๊ะได้เห็นพาวเวอร์ของเค้า"คุณหยาง กลับแล้วหรอครับ" ชายหนุ่มหยุดเดินก่อนจะหันมาทักทายคนที่ส่งเสียงเรียกทันที"ครับ คุณโยธิน" คนร่วมโต้ะมองกันอย่างทึ่งๆที่นักธุรกิจหน้าใหม่คนนี้รู้สึกสนิทสนมกับคุณหยาง เจ้าของที่นี่"คืนนี้ดีไหมครับ" เดฟ หยาง ถามออกไปอย่างแสดงชวนคุย โยธินส่ายหน้าแทนคำตอบ"สี่ล้านครับคืนนี้ ผมเสียให้เจ้ามือไป" เสียงโกรธๆที่ตอบออกมา ทำให้คนฟังนึกขำ เวลาได้ก็ดีใจ เวลาเสียก็โมโห"ไปครับ ผมเลี้ยงเหล้าคุณปลอบใจเอง" เจ้าของแสดงน้ำใจ ก่อนจะเดินนำหน้าออกไปด้านนอกบรันดีีแก้วใหญ่เทเอาไว้ให้แขกคนสำคัญ พีอาร์สาวสวยแต่งชุดสวยหรูเดินตรงเข้ามาทักทายแล้วกับทรุดตัวนั่งลงข้างๆอย่างเอาใจ เดฟ หยางขยับตัวออกทันทีที่สาวสวยข้างตัวลูบแขนขาเค้าอย่างจงใจ ก่อนจะทำตาดุใส่จนคนข้างๆต้องขยับหหนี"อะไรกันคุณหยาง หวงตัวจัง มีแฟนแล้วหรอครับ" โยธินถามเย้าๆก่อนจะดึงมือสาวสวยมาใก้ลตัวเองมาขึ้น มือหนาบีบเบ

ชายหนุ่มมองแฟนสาวของตัวเองที่นั่งใจลอยอย่างเป็นห่วง อาหารค่ำตรงหน้าสั่งตรงมาจากห้องอาหารชื่อดังไม่ทำให้เธอเบิกบานใจ หลังเลิกงานในทุกวัน เธอจะตรงมาหาเค้าที่นี่เพื่อทานข้าวเย็นด้วยกัน ก่อนที่เค้าจะขับรถไปส่งเธอที่หน้าบ้านทุกๆวันตลอด1เดือนที่ผ่านมา ไม่มีวันไหนเลยที่เธอจะเศร้าซึมได้เท่ากับวันนี้"อร อร ใจลอยไปไหน" ชายหนุ่มถามเสียงดุก่อนจะดึงช้อนออกจากมือเธอ นิอรน้ำตาร่วงพรูลงมาอย่างสุดกลั้น"พี่โยไม่กลับบ้านมาเกือบสัปดาห์แล้ว แต่บอกคุณป้าว่าจะไปดีลลูกค้าที่เมืองจีน ความจริงไม่ใช่เลย แถมยังดึงเงินบริษัทออกไปนับล้านบาทเลยทีเดียว"มือหนาคว้าทิชชูมาซับแก้มบางอย่างสุดสงสาร ก่อนจะถามออกไป "อรจะให้พี่ทำยังไง หานายโยธินให้เจอหรือหาเงินมาให้อร"หญิงสาวส่ายหน้าเบาๆเธอไม่รู้จะทำยังไง ปัญหาครั้งนี้ใหญ่เกินกว่าเธอจะแก้ไข เธอตั้งใจจะบอกคุณป้าเรื่องพี่โย แต่กลายเป็นว่าพี่โยชิงบอกเรื่องงานเเละหายไปนานหลายวันแล้ว แถมที่ต้องจ่ายค่าสินค้าก็อยู่ในมือพี่โยอีกด้วย เดฟกอดคนตัวเล็กเอาไว้แน่นก่อนจะหอมแก้มบางเบาๆอย่างชอบใจ"เอาน่า ใจเย็นๆพี่จัดการให้เรื่องเท่านี้" ชายหนุ่มปลอบแฟนสาวตัวเองก่อนจะมองหน้าเธออีกครั้งอย

​ปากหนานุ่มบรรจงจูบเบาๆที่หน้าผากขาวอย่างอ่อนโยน มือหนาที่โอบเอวบางเอาไว้ ขยับเลื่อนขึ้นมาจับที่หัวไหลาเล็กเบาๆก่อนจะบีบนวดสร้างความรู้สึกบางอย่าง"อรจ๋า ทำไมน่ารักขนาดนี้" สายตาของชายหนุ่มมองคนตรงหน้าอย่างรักใคร่ก่อนจะเดินโอบเอวบางเข้ามาในห้องรับแขก กลิ่นดอกไม้หอมฟุ้งกระจายเข้าจมูก เดฟ มองแจกันดอกไม้ขนาดใหญ่แล้วมองคนข้างตัว"ขอบคุณมากนะจ้ะที่เหนื่อยทำให้พี่""อรดีใจที่พี่ชอบนะคะ" เสียงหวานตอบเบาๆก่อนที่เธอจะถูกเค้าอุ้มมานั่งตักบนโซฟาตัวใหญ่ มือหนาลูบขาขาวเล่นเบาๆอย่างชอบใจ สัมผัสวาบหวิวจากมือเค้าทำให้เธอ ต้องตีมือคนลูบเบาๆ"อย่าแกล้งอรสิคะ" คนโดนลูบขาบ่นออกมาอายๆ ก่อนจะพยายามลุกขึ้นจากตักเค้า คนโตกว่ายึดเอวบางเอาไว้ แล้วบอกเสียงหวาน"ไม่ลูบแล้วจ้ะ นั่งแบบนี้นะ พี่ชอบ "มื้ออาหารค่ำทอดยาวออกไปค่ำกว่าทุกวัน เพราะคนตัวโตมัวแต่ขอหอมขอจูบอยู่บนโซฟาไม่ยอมปล่อยให้แฟนตัวเองได้ห่างหายจากรอยจูบไปเลย แก่นกายพองขยายใต้กางเกงอย่างสุดทนแต่เจ้าตัวกลับระงบอารมณ์เอาไว้อย่างดี เพราะเกรงว่าคนตัวเล็กจะตกใจในความหื่นของตัวเองต้มยำกุ้งน้ำข้น ไก่ทอด และผัดผักรวมมิตร ถูกอุ่นร้อนอีกรอบ ก่อนจะได้นำมาตั้งโต๊ะ