3.เธอ

​"เป็นอะไรกับโยธิน" เสียงเจ้านายหนุ่มสั่งลูกน้องทันที ที่เดินห่างจากร้านมา ผู้หญิงสวยหวานแบบนี้หวังว่าคงจะไม่ใช่แฟนมันนะ ชายหนุ่มคิดในใจอย่างหงุดหงิด ก่อนจะนึกถึงแม่ค้าขนมอีกรอบแล้วยิ้มออกมาอย่างพอใจ น่ารักนะ

เงินสดหลายสิบปึกกองอยู่บนเตียงนอน ในห้องส่วนตัวของชายหนุ่ม ไม่กี่วันมานี้เค้าหาเงินได้มากทีเดียว โยธินนับเงินหลายล้านก่อนจะยิ้มอย่างพอใจ อีกไม่นานถ้ามือขึ้นแบบนี้เค้าจะเอาเงินใช้หนี้บริษัทให้หมด ถุงกระดาษสีน้ำตาลบรรจุเงินสดหลายแสนบาทถูกเตรียมเอาไว้ พรุ่งนี้เงินก้อนนี้จะนอนนิ่งๆในบัญชีบริษัท โดยที่ไม่มีใครรู้ ว่าเค้าเอาเงินไปใช้ตั้งแต่เมื่อไหร่

"คุณนิอร ครับนาย อายุ22ปี เรียนจบคหกรรมครับ ทำอาหาร ทำขนม ทำดอกไม้ งานฝีมือ ตอนนี้อยู่ในตำแหน่ง ผู้จัดการผลิตภัณฑ์ครับนาย"

เสียงลูกน้องบรรยายเรื่องราวของเธอ เดฟ หยาง ขมวดคิ้วเบาๆก่อนจะถามออกไป อย่างหงุดหงิดน้อยๆ "เป็นอะไรกับโยธิน" เสียงเจ้านายถามอย่างต้องการรู้ ลูกน้องคนสนิทยิ้มกวนๆออกมา ก่อนจะตอบออกไป

"น้องสาวบุญธรรมครับนาย" คนฟังยิ้มออกมาในคำตอบ ก่อนจะมองนาฬิกาข้อมือ

"ไปเยี่ยมโยธินกันหน่อยดีมั้ย" พูดจบก็ลุกขึ้นยืนเพื่อเตรียมตัวออกไปข้างนอก คนอย่างเดฟ หยาง พูดแล้วทำเลย ไม่รีรออะไรทั้งนั้น ลูกน้องคนสนิทจัดการโทรไปตามรถและโทรแจ้งคนปลายทางทันที วันนี้ เดฟ หยางจะบุกถึงที่ ปลายสายบอกเบาๆว่าจะแจ้งคุณโยธินให้ ก่อนจะวางสายไปอย่างรวดเร็ว

เลขาหน้าห้องของพี่ชายเดินหน้าตาตื่นมาที่ห้องทำงานของเธอ นิอรยิ้มรับก่อนจะมองคุณเลขาอย่างสนใจ

"มีอะไรคะ โทรมาก็ได้ค่ะ พี่โยเรียกอรหรือเปล่า" น้องสาวของเจ้านายถามออกมาอย่างเกรงใจ เลขาวัยกลางคนบอกด้วยความตกใจว่า

"คุณโยยังไม่เข้ามาเลยค่ะ คุณหยางจะมาที่นี่"

สิ้นคำตอบ นิอรก็หน้าจืดเจื่อนกันทันที ก่อนจะยกโทรศัพท์มือถือของตัวเองโทรไปหาพี่ชาย ปิดแล้วครื่อง ปลายสายปิดโทรศัพท์อย่างที่เคยทำบ่อยๆในช่วงหลัง นิอรกดโทรศัพท์อีกครั้ง เพื่อโทรเข้าบ้านตัวเอง เช็กว่าพี่ชายออกมาหรือยัง ปลายสายบอกว่า คุณโยธินออกไปนานแล้ว คนฟังใจคอห่อเหี่ยวขึ้นมาทันที

"พีโยนะพี่โย ทำไมถึงเป็นแบบนี้" นิอรถอนหายใจออกมา ก่อนจะบอกเลขาของพี่ชายว่า "อรจะรับรองคุณหยางเองค่ะ"

รถสปอร์ตสีดำ หลายคัน จอดเรียงตรงหน้าตึกอย่างเป็นระเบียบ หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าปอดตัวเองอย่างเรียกพลัง ก่อนจะเติมหน้าตาของตัวเองให้พอมีสีสันกว่าเดิม และเดินออกมารอรับแขกวีไอพีของบริษัทด้วยความตื่นเต้น ประตูหน้าตึกเปิดออกเผยให้เห็นชายหนุ่มหน้าตี๋ ยืนสวมแว่นดำอยู่ข้างรถ ไร้คนเคียงข้าง นิอรมองอย่างแปลกใจ ก่อนจะยิ้มทักทายอย่างมีมารยาท ชายหนุ่มยกมือรับไห้วอย่างเป็นธรรมชาติ

"ดิฉัน พูดจีนไม่ได้ ภาษาอังกฤษก็ไม่ค่อยดี คุณหยางจะคุยเข้าใจไหมคะ"

นิอรออกตัวไปก่อนเพราะไม่เห็นล่ามของแขก ที่น่าจะมาด้วยกัน ชายหนุ่มส่ายหน้าก่อนจะพูดภาษาอังกฤษด้วยประโยคง่ายๆว่า "อรพูดไทยได้เลย พี่จะพยายามฟัง" นิอรหน้าร้อนผ่าวทันที เธอยังไม่เคยบอกเค้าเลยว่าชื่ออร ตาหยางชีกอ สาวน้อยหน้าแดงก่ำน้อยๆอย่างโมโหลูกค้า ที่ให้ความสนิทสนมจนน่าเกลียด แถมยังแทนตัวเองว่าพี่อีกด้วย

ชายหนุ่มยิ้มกว้างออกมา เธอโกรธเค้า ชายหนุ่มผายมือออกไป หวังจะให้เธอเดินนำหน้าเค้าเข้าไปก่อน นิอรหันมาค้อนนิดๆก่อนจะเดินนำหน้าเค้าเข้าไป เสียงเธอถามเค้าออกไปอย่างสุภาพว่านัดพี่โยธินเอาไว้หรือเปล่า ชายหนุ่มส่ายหน้า ก่อนจะบอกตามตรงว่ามาหาขนมชิม คนฟังยิ้มออกมาอย่างคลายใจ อย่างน้อยวันนี้พี่โยก็ไม่ได้ผิดนัด นิอรเดินนำมาที่ห้องรับรองด้านบน ก่อนจะเสริฟขนมที่จัดเอาไว้วันนี้อย่างเร่งรีบ

ขนมรูปดอกไม้สีขาว ส่งกลิ่นหอมอ่อนๆและขนมสีเหลืองเป็นเส้นฝอย ที่ทำเป็นชิ้นพอดีคำจัดวางลงบนจานใบเล็กพร้อมกับถ้วยชากลิ่นหอมกรุ่น สร้างความประทับใจให้แขกยิ่งนัก สายตาของเค้าที่มองเธอ อ่อนหวานเหลือเกิน นิอรสบตากับเค้าแล้วก้มลงมองมือตัวเอง หัวใจของเธอเต้นตุบตับๆอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน