All Chapters of สะดุดรักคุณป้าข้างห้อง: Chapter 11 - Chapter 20

หลังจากตื่นนอนเก็บของทำธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อย ชายหนุ่มก็เดินไปเคาะห้องหญิงสาว เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูก็ทำให้หญิงสาวสะดุ้งและคิดว่าต้องเป็นชายหนุ่มแน่ ๆ หลังจากนั้นหญิงสาวก็สูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ แล้วก็เดินไปเปิดประตู"คุณเก็บของทำธุระส่วนตัวเสร็จหรือยัง จะได้ไปกินข้าวเช้า""เสร็จแล้ว เดี๋ยวไปหยิบกระเป๋าก่อน""เดี๋ยวผมถือให้" หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ลงมาทานอาหารเช้ากันเงียบๆ เมื่อกินเสร็จก็เดินทางกลับ เมื่อนั่งรถมาสักพักต่างคนต่างเงียบชายหนุ่มเลยเอื้อมมือไปเปิดเพลงฟังเบาๆ แล้วหันมองหญิงสาวเป็นระยะ "คุณ" เมื่อได้ยินชายหนุ่มเรียกหญิงสาวก็สะดุ้งทันที พร้อมกับหันหน้าไปมอง"มีอะไรเหรอ" "คุณโกรธผมเรื่องเมื่อคืนหรือป่าว" เมื่อเห็นหญิงสาวเงียบไป ก็เลยตัดสินใจถาม"เรื่องอะไร" หญิงสาวแกล้งทำเป็นจำไม่ได้ เพราะยังรู้สึกเขินอายอยู่"เรื่องที่ผม..." ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะพูดจบหญิงสาวก็รีบแทรกขึ้นมาก่อนที่ชายหนุ่มจะพูดจบ"ช่างมันเถอะฉันลืมมันไปหมดแล้ว" หญิงสาวรีบตัดบทก่อนที่ชายหนุ่มจะเอ่ยถึงเรื่องเมื่อคืนอีก"ลืม หมายความว่าไง" ชายหนุ่มคิดว่ามันจะมากไปแล้วนะ"จะหมายความว่าไง ลืมก็คือลืม นายก็ควรจะล

เมื่อถึงเวลานัดชายหนุ่มก็รีบไปรับหญิงสาวที่ห้องทันทีก๊อก ๆ ๆ"ผมมารับ คุณเสร็จหรือยัง" เมื่อเห็นหญิงสาวเปิดประตูมาก็รีบบอกทันที กลัวหญิงสาวจะไม่พอใจอะไรอีก วัยทองก็เงี้ยอารมณ์ไม่ค่อยคงที่ชายหนุ่มได้แต่คิดเพราะไม่กล้าพูดออกไป ถ้าพูดออกไปมีหวังเขาตายแน่"เสร็จแล้ว" บอกชายหนุ่มเสร็จก็เดินนำไปที่ลิฟท์ทันที"งั้นไปกันเลยนะ" เมื่อทั้งคู่ขึ้นมาอยู่บนรถชายหนุ่มก็ถามหญิงสาวว่าอยากกินอะไร หญิงสาวก็ตอบชายหนุ่มไปว่าอยากกินอาหารญี่ปุ่น ชายหนุ่มก็พาหญิงสาวไปร้านอาหารญี่ปุ่นของรุ่นน้องทันที เมื่อมาถึงร้านทั้งคู่ก็สั่งอาหารระหว่างรอชายหนุ่มก็ชวนหญิงสาวคุย"คุณว่าร้านนี้เป็นไงมั้ง" ชายหนุ่มถามระหว่างรออาหาร"สวยดี อาหารก็มีให้เลือกเยอะ" หญิงสาวมองไปรอบๆ ร้านพร้อมกับตอบชายหนุ่มกลับไป"ร้านรุ่นน้องผมเอง" เมื่อได้ฟังชายหนุ่มบอกก็พยักหน้ารับรู้ ผ่านไปสักพักเรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อแฟนเก่าที่เป็นรุ่นน้องของชายหนุ่มเดินเข้ามาทักพร้อมนั่งลงข้างๆ ชายหนุ่มทันที"พี่เป็ก ใช่ พี่เป็กจริงๆ ด้วย ทำไมไม่รับโทรศัพท์ครีมเลยค่ะ รู้ไหมว่าครีมคิดถึงพี่เป็กมากกก" พูดจบก็หอมแก้มชายหนุ่มทันที การกระทำของหญิงสาวที่มา

หลังจากโดนสองสาวซักฟอกเสร็จแล้ว ชายหนุ่มก็ขอตัวพาหญิงสาวที่ยังเมาไม่ได้สติอยู่กลับคอนโด โดยที่สองสาวก็อนุญาตเพราะจากที่พูดคุยกันพักใหญ่ชายหนุ่มคนนี้มีความจริงใจกับเพื่อนของเธอจริงๆ และอีกอย่างเมื่อชายหนุ่มบอกว่าครอบครัวเขาเป็นใครก็ทำให้พราวฟ้าไว้ใจเพราะว่าพ่อแม่ของชายหนุ่มนั้นเธอก็เคยเจอตามงานเลี้ยงอยู่บ่อยครั้ง เมื่อประคองหญิงสาวมาถึงรถและพาเข้าไปนั่งลัดเข็มขัดให้เรียบร้อยก็หันมาบอกลาสองสาวที่เดินมาส่ง"ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ" "ดูแลยัยขี้เมาด้วยล่ะ" เจ้แก้วบอกชายหนุ่มด้วยสีหน้าระอา"ครับผม" แล้วชายหนุ่มก็เดินไปขึ้นรถเพื่อพายัยขี้เมากลับห้องพัก เมื่อมาถึงลานจอดรถที่คอนโดชายหนุ่มก็อุ้มหญิงสาวขึ้นลิฟท์ไปที่ห้องแต่ไม่ใช่ห้องของเธอนะเป็นห้องของเขาเอง เมื่อพาหญิงสาวเข้ามาในห้องนอนแล้ว ก็วางหญิงสาวลงบนเตียงอย่างเบามือ โดยที่ชายหนุ่มเดินเข้าห้องน้ำเพื่อไปเอาผ้ากับน้ำมาเช็ดตัวให้หญิงสาวเธอจะได้สบายตัว"รอให้ตื่นก่อนเถอะ" ชายหนุ่มคาดโทษหญิงสาว แล้วก็เริ่มลงมือเช็ดตัวให้พร้อมกับเปลี่ยนเสื้อผ้า โดยที่กว่าจะเปลี่ยนเสื้อผ้าให้หญิงสาวเสร็จเขาก็ต้องนับหนึ่งถึงพันเพื่อสงบสติอารมณ์ของตัวเองไว้ เห็นแบบ

ระหว่างที่นอนมองหน้าหญิงสาวที่กำลังตั้งใจทำงานอยู่ ชายหนุ่มก็คิดได้ว่าในเมื่อเขากับเธอตกลงคบกันแล้วมันก็ต้องมีของแทนใจระหว่างกัน ทำให้ชายหนุ่มปิ้งไอเดียขึ้นมาและของแทนใจที่ชายหนุ่มคิดไว้คือ แหวนคู่ เมื่อคิดได้ก็นอนยิ้มอยู่คนเดียว และเมื่อหญิงสาวเห็นชายหนุ่มนอนยิ้มอยู่คนเดียวก็คิดว่าไอ้เด็กบ้านี่สติดีหรือเปล่านอนยิ้มคนเดียวอยู่ได้ เอ๊ะ หรือว่าคิดอะไรไม่ดีเกี่ยวกับเธอยู่ ไอ้เด็กบ้านี่ยิ่งไว้ใจไม่ค่อยได้อยู่ด้วย หลังจากเห็นหญิงสาวทำงานจนถึงเย็นชายหนุ่มก็ชวนหญิงสาวออกไปหาอะไรกิน พร้อมทั้งจะพาหญิงสาวไปเลือกแหวนด้วยแต่เรื่องเลือกแหวนเขาจะไม่บอกก่อนหรอกขืนบอกก่อนชายหนุ่มคิดว่าหญิงสาวไม่มีทางไปแน่นอน“คุณทำงานเสร็จยัง ไปหาอะไรกินกันเถอะ” เมื่อได้ยินชายหนุ่มชวนเธอก็เงยหน้าขึ้นมามองนาฬิกาแล้วก็เห็นว่าเย็นมากแล้วจึงพยักหน้าแล้วปิดคอมเพราะเธอก็เริ่มหิวแล้วเหมือนกัน“วันนี้คุณอยากกินอะไร” ชายหนุ่มถามเมื่อทั้งคู่ขึ้นมาอยู่บนรถแล้ว“อะไรก็ได้” บอกชายหนุ่มไปเพราะไม่รู้จะกินอะไรเหมือนกัน“ถ้างั้นวันนี้ผมเลือกนะ” บอกหญิงสาวเสร็จก็ขับรถออกมาทันที และร้านอาหารที่ชายหนุ่มเลือกเป็นร้านอาหารนั่งสบายๆ ริมแม่

ผ่านไป 2-3 วันหลังจากที่ชายหนุ่มพาหญิงสาวไปกินข้าวที่บ้าน ชายหนุ่มก็เริ่มคิดแผนที่จะรวบหัวรวบหางหญิงสาว โดยที่ปรึกษาก็ไม่ใช่ใครที่ไหนคือเพื่อนสนิทอย่างปราชญ์นั้นเอง"เมื่อกี้มึงพูดว่าไงนะ กูฟังไม่ถนัด" ปราชญ์ถามเพื่อนอีกครั้งให้แน่ใจว่าตัวเองฟังไม่ผิดไป"กูบอกว่าช่วยกูคิดหาวิธีทำให้แก้มเป็นของกูที" ชายหนุ่มบอกเพื่อนรักอีกครั้ง"ไอ้เป็กนี่มึงคิดจะเคลมคุณแก้มงั้นเหรอ" ปราชญ์ทำหน้าตกใจกับสิ่งที่ตนเองได้ยินจากปากเพื่อนรัก"เออ กูอยากผูกมัดเขาไว้กับกู เพราะถ้ากูกับเขามีอะไรกันแล้ว กูจะเรียกร้องให้เขารับผิดชอบกู แล้วทีนี้เขาก็ทิ้งกูไปไหนไม่ได้" ชายหนุ่มบอกเพื่อนรักพร้อมกับหัวเราะเบาๆ ในลำคอ"มึงนี่กล้าคิดเนอะ เขาเป็นผู้หญิงนะ คนที่ต้องรับผิดชอบคือมึงหรือป่าวว่ะ และอีกอย่างถ้าเขาจะทิ้งมึงจริงๆ ต่อให้มึงมัดแน่นแค่ไหนก็เอาไม่อยู่หรอก" ปราชญ์ส่ายหัวกับความคิดเพื่อนรัก พลางคิดว่าไอ้นี่เป็นเอามาก"พูดมาก ตกลงมึงจะช่วยไหม" ชายหนุ่มถามอย่างมีอารมณ์"เออๆๆ แล้วกะมีหลานให้พ่อกะแม่มึงเลยไหม" ปราชญ์ถามชายหนุ่มอย่างยิ้มๆ"กูว่าจะปล่อยธรรมชาติเลย ถ้าเกิดแก้มท้องปุบกูก็จับแต่งปั๊บเลย" ท้องสิดีเขาจะได้มีข้