All Chapters of สะดุดรักคุณป้าข้างห้อง: Chapter 1 - Chapter 7

7 Chapters

วันวุ่นๆ

เมื่อย่างเข้าสู่ฤดูหนาวบรรยากาศก็เริ่มเย็นสบาย ท้องฟ้าปลอดโปร่ง ดูสงบ แต่สำหรับนักเขียนสาวที่มีโลกส่วนตัวสูงอย่างแก้ม ภูริตา นั้นกลับเป็นวันที่แสนจะวุ่นวายและเหน็ดเหนื่อย เพราะต้องขนของเข้าที่อยู่ใหม่ สาเหตุเนื่องจากที่อยู่เก่าเสียงดัง วุ่นวาย ทำให้ไม่มีสมาธิในการเขียนนิยาย“เฮ้ยย เหนื่อย กว่าจะเสร็จ รู้ยังงี้ให้คนมาช่วยก็ดี” เสียงบ่นของนักเขียนสาวที่พึ่งจัดห้องใหม่เสร็จแล้ว หลังจากพักเหนื่อยก็หยิบโทรศัพท์รายงายแม่บังเกิดเกล้าด้วยน้ำเสียงเหนื่อยออ่อน“ฮัลลโหลแม่ แก้มย้ายของและจัดห้องเสร็จแล้วนะ” บอกมารดาด้วยเสียงเหนื่อยๆ“เป็นไงล่ะเหนื่อยละสิ แม่บอกแล้วว่าจะไปช่วยก็ไม่ยอม" เสียงบ่นมาตามสาย“ไม่เหนื่อยมากหรอกแม่ อีกอย่างไม่อยากรบกวนแม่ด้วย”“ยะ แล้วที่ใหม่เป็นไงมั้ง โอเคไหม”“โอเคเลยแม่ เงียบสงบ ปลอดภัย บรรยากาศดี ราคาก็โอเค เหมาะกับการทำงานของแก้ม"“อืม ๆ แล้วจะกลับบ้านวันไหน แม่จะได้เตรียมของโปรดไว้ให้” พูดด้วยน้ำเสียงห่วงใย“น่าจะช่วงปีใหม่อ่ะแม่”“โอเคๆ งั้นแกก็พักผ่อนเถอะ เดี๋ยวปีใหม่เจอกัน”“ค่ะ สวัสดีค่ะแม่” หลังจากวางสายมารดาบังเกิดเกล้า สาวนักเขียนก็เริ่มเข้าครัวหาอะไรกินด้วยเ
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more

เจอกันอีกครั้ง

หลังกลับมาจากเที่ยวเมื่อคืน นักเขียนสาวตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการมึนหัวนิดๆ เพราะดื่มเยอะไปนิด ประกอบกับที่วันนี้ไม่มีงานอะไรด่วน ทำให้วันนี้นักเขียนสาวอยู่บนเตียงทั้งวันไม่ลุกไปไหน นอกจากเข้าห้องน้ำด้านอีกฟากของห้องที่อยู่ตรงข้าม มีชายหนุ่มหล่อหน้าตาดีที่พึ่งย้ายเข้ามาอยู่ได้วันแรกกำลังเตรียมตัวที่จะออกไปทำงาน ซึ่งชายหนุ่มคนนี้คือ เป็ก พีระวัฒน์ ลูกชายเจ้าของบริษัทเกี่ยวกับการผลิตอุปกรณ์ไฟฟ้าที่มีฐานะร่ำรวย แต่ชอบใช้ชีวิตธรรมดาเป็นลูกจ้างบริษัทขนาดกลาง ไม่ยอมไปทำงานให้กับบริษัทที่บ้านแต่ออกมาทำงานเป็นวิศวกรไฟฟ้าให้กับบริษัทหนึ่งตามที่เรียนมา โดยให้เหตุผลกับที่บ้านว่าต้องการหาประสบการณ์ก่อนที่จะไปทำงานให้ที่บ้าน“พี่เป็กออกมายังพี่ หัวหน้าถาม” เสียงรุ่นน้องดังมาตามสาย“เออ กำลังไป มีอะไรด่วนงั้นเหรอ” ถามกลับด้วยความสงสัย“ไม่รู้แต่หัวหน้าถามหาพี่”“เออๆ บอกหัวหน้าว่ากำลังไป” หลังจากวางสายรุ่นน้องในที่ทำงาน หนุ่มหล่อประจำบริษัทจึงรีบออกไปทันที เมื่อมาถึงบริษัทก็รีบไปหาหัวหน้างานทันที ซึ้งไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นรุ่นพี่ที่เรียนมาด้วยกันและเป็นเจ้าของบริษัทที่ตนเองทำงานอยู่ก๊อก ๆ ๆ ๆ“เข้าม
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more

มาร่วมมือกัน

21.30 น ณ ผับดังย่านกลางเมือง มีสาวสวยคนนึงกำลังนั่งดื่มเหล้าอยู่คนเดียวด้วยใบหน้าเคร่งเครียด ด้วยว่าที่บ้านจะบังคับให้เธอแต่งงานกับคนที่เธอไม่ได้รักและสาวสวยคนนี้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน พราวฟ้า บก สาวสวยนั้นเอง ที่กำลังเคร่งเครียดหลังจากที่คุณนายแม่โทรมาบอกว่าเธอต้องแต่งงานกับลูกชายของเพื่อนแม่ ซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็น ไอ้ปลาไหล จอมเจ้าชู้อย่างนายปราชญ์ ไอ้เด็กตัวอ้วนที่เธอเคยบอกว่าไม่มีทางแต่งงานด้วยอย่างเด็ดขาดนั่นเอง“เฮ้ยย...” เสียงถอนหายใจดังขึ้นท่ามกลางเสียงดนตรีที่ครึกโครม พลางคิดในใจว่าทำไมครอบครัวของเธอถึงต้องมาบังคับให้เธอแต่งงานกับไอ้บ้านั่นด้วย ทั้ง ๆ ที่ไอ้หมอนั่นแสนจะเจ้าชู้ควงสาวไม่เลือก แต่ทำไมแม่ของเธอถึงยังบังคับให้เธอแต่งงานกะไอ้หมอนั้นอีก“อ้าว นึกว่าสาวสวยที่ไหนมานั่งกินเหล้าคนเดียว ที่แท้ก็คุณหนูพราวฟ้านั่นเอง” เสียงที่ดังมาจากทางด้านหลังทำให้พราวฟ้าหันหน้าไปมอง แล้วก็พบกับไอ้คนที่เธอไม่อยากเจอหน้ามากที่สุด“ถ้าจะมากวนประสาทละก็ มาทางไหนก็ใสหัวกลับไปทางนั้นสะ” หญิงสาวตอบกลับไปด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว“เธอคงลืมไปว่านี่มันผับฉัน แล้วเธอจะไล่ฉันไปไหนล่ะ”” ชายหนุ่มตอบกลับไปอย
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more

ไอ้เด็กบ้า

กว่าจะคิดพล็อตนิยายเรื่องใหม่ได้ก็ปาไปเที่ยงคืนกว่า ทำให้นักเขียนสาวตื่นเกือบเที่ยงวัน เมื่อลากตัวเองออกจากเตียงนอนได้แล้วพร้อมกับทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำเสร็จเรียบร้อย ก็ได้เวลาหาของกินในครัวให้อิ่มท้อง เพื่อเตรียมตัวเริ่มเขียนนิยายหลังจากวางพล็อตเรื่องเสร็จ เมื่อทุกอย่างพร้อมเสร็จแล้วนักเขียนสาววัยเลขสามก็เริ่มเขียนนิยายทันที โดยแต่งตามจินตนาการและประสบการณ์ทั้งหมดที่มีและตามแนวโครงเรื่องที่วางไว้ ด้านชายหนุ่มตรงข้ามห้องหลังจากเลิกงานก็แวะหาซื้อของกินเพื่อกลับไปกินที่ห้อง โดยไม่ลืมที่จะซื้อไปฝากหญิงสาวที่อยู่ห้องตรงข้ามด้วย เพราะชายหนุ่มคิดว่าจะเดินหน้าจีบหญิงสาวห้องตรงข้ามให้ติดและทำทุกอย่างให้หญิงสาวยอมตกลงคบกับตัวเองให้ได้ และชายหนุ่มยังได้คติมาใหม่คือ ตื้อเข้าไว้หน้าด้านเข้าไว้หน้ามึนเข้าไว้ น้ำหยดลงหินทุกวันหินยังกร่อนแล้วนับประสาอะไรกับใจคน จะไม่หวั่นไหวบ้างให้มันรู้ไปก๊อก ๆ ๆ ๆเสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้นทำให้นักเขียนสาวต้องเงยหน้าขึ้นจากหน้าจอโน๊ตบุ๊ค พลางคิดว่าใครมาเคาะประตูรบกวนเวลาเขียนนิยายของเธอเนี่ย เมื่อเสียงเคาะประตูดังอีกครั้งทำให้เธอต้องลุกขึ้นไปดู แต่เมื่อเปิดป
last updateLast Updated : 2025-10-13
Read more

ค่อยเป็ยค่อยไป

เมื่อกลับเข้ามาในห้อง ชายหนุ่มก็ครุ่นคิดหาวิธีที่จะทำให้เข้าถึงตัวหญิงสาวแบบค่อยเป็นค่อยไปไม่รีบร้อนเพราะดูจากสถานการณ์แล้ว หญิงสาวคงไม่เปิดใจง่ายๆ แน่ แต่ชายหนุ่มคิดว่า ไม่เป็นไรยังไงความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จก็อยู่ที่นั้น ชายหนุ่มคิดอย่างมุ่งมั่นเนื่องจากวันนี้เป็นวันหยุด ชายหนุ่มจึงคิดว่าจะออกไปเดินดูหาต้นไม้ต้นเล็กๆ ที่เขากำลังฮิตสัก 2-3 ต้น เพื่อเอามาฝากสาวตรงข้ามห้องไว้เป็นของดูต่างหน้า เมื่อเปิดประตูห้องออกมาก็เป็นเวลาเดียวกับที่ห้องตรงข้ามก็เปิดประตูออกมาเช่นกัน ทำให้ทั้งสองสบตากันโดยบังเอิญอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่ชายหนุ่มจะเป็นฝ่ายทักขึ้นก่อน"จะออกไปไหนแต่เช้าเลยครับ" "ไปซื้อของ" ตอบชายหนุ่มเสร็จก็เดินออกมาทันที ซึ่งชายหนุ่มก็รีบเดินตามหลังมาอย่างเงียบๆเมื่อลงมาถึงชั้นล่างหญิงสาวก็เดินออกไปขึ้นรถเมย์หน้าปากซอย เพราะคิดว่าถ้าเอารถไปจะหาที่จอดยาก เลยคิดว่าไปรถเมย์ดีกว่าสะดวกดี ซึ่งเมื่อชายหนุ่มเห็นแบบนั้นก็เดินตามหญิงสาวมา เมื่อเห็นหญิงสาวขึ้นรถเมย์สายที่จะไปแหล่งซื้อขายต้นไม้ที่ตนเองคิดไว้ก็รีบขึ้นตาม และยังรีบไปนั่งข้างๆ หญิงสาวทันที แล้วคิดในใจว่าพรหมลิขิตชัดๆ แล้วนั่งอ
last updateLast Updated : 2025-10-13
Read more

ข้อตกลงของเรา

ณ ร้านอาหาร...หลังจากที่พราวฟ้าทำข้อตกลงกับปราชญ์เรียบร้อย ทั้งสองก็นัดแม่ของตนเองมาฟังข้อตกลงของทั้งคู่ที่ร้านอาหารวันนี้ สิ่งหนึ่งที่ทั้งสองมีเหมือนกันคือ พ่อของทั้งคู่นั้นได้เสียไปแล้วทั้งคู่ ทำให้เหลือแต่แม่เท่านั้นที่เป็นคนคอยดูแลทั้งคู่มาตั้งแต่เด็ก“สวัสดีค่ะ คุณหญิงป้า” พราวฟ้าเอ่ยทักทายแม่ของชายหนุ่มก่อน เพราะทั้งสองครอบครัวค่อนข้างสนิทกันมาก เนื่องด้วยแม่ของเขาและแม่ชายหนุ่มนั้นเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยสาวๆ“สวัสดีจ๊ะหนูพราวของป้า” เมื่อเจอหน้าพราวฟ้าแม่ของชายหนุ่มก็ตรงเข้าไปกอดหญิงสาวทันทีด้วยความเอ็นดูและอยากได้มาเป็นลูกสะใภ้“สวัสดีครับ คุณป้า” ชายหนุ่มเองก็รีบยกมือไหว้แม่หญิงสาวเช่นเดียวกัน“ไหว้พระเถอะลูก” ฝากแม่ของพราวฟ้าก็รับไหว้ชายหนุ่มด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม และหมายมั่นว่าจะต้องได้ชายหนุ่มตรงหน้ามาเป็นลูกเขยให้ได้หลังจากทักทายกันเสร็จ ทั้งหมดก็ลงมือสั่งอาหาร และระหว่างรออาหารอยู่นั้น ก็เป็นพราวฟ้าที่เริ่มบทสนทนาก่อน“คุณแม่ คุณหญิงป้าค่ะ ที่พราวกับปราชญ์นัดมาทานข้าวกันวันนี้ พราวกับปราชญ์มีเรื่องจะบอกค่ะ” หญิงสาวเว้นจังหวะแล้วมองหน้าชายหนุ่มให้พูดต่อ ชายหนุ่มพยักหน้ารับพ
last updateLast Updated : 2025-10-13
Read more

ขอโอกาส

หลังจากกินอาหารกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มก็เรียกพนักงานมาเช็คบิล เมื่อพนักงานบอกราคาเสร็จชายหนุ่มก็หยิบบัตรเครดิตให้พนักงานทันที เมื่อหญิงสาวเห็นดังนั้นก็ยื่นเงินค่าอาหารของตัวเองให้ชายหนุ่ม แต่ชายหนุ่มกลับไม่ยื่นมือมารับเงินที่หญิงสาวยื่นให้ พร้อมบอกกับหญิงสาวว่า"มื้อนี้ผมเลี้ยงเอง" "นายจะมาเลี้ยงฉันทำไม ฉันกับนายไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย และอีกอย่างฉันก็ไม่อยากติดหนี้บุญคุณใคร โดยเฉพาะนาย" "เลี้ยงข้าวแค่นี้ ผมไม่คิดเป็นบุณคุณหรอก แต่ถ้าคิดเป็นอย่างอื่นก็ไม่แน่" บอกหญิงสาวแบบยิ้มๆ"อย่างอื่นนี่อะไร พูดให้ดีๆ นะ อย่ามาทะลึ่งกับฉัน" พูดพร้อมกับถลึงตาใส่ชายหนุ่มตรงหน้า"ทะลึ่งอะไรคุณ คิดไปถึงไหน อย่างอื่นที่ผมพูดถึงน่ะ หมายถึงผมอยากขอโอกาสได้ทำความรู้จักกับคุณให้มากขึ้นแค่นั้นเอง" บอกหญิงสาวด้วยใบหน้าจริงจัง"ทำไมนายต้องอยากรู้จักฉันด้วย ฉันไม่เห็นจะอยากรู้จักนายเลยสักนิด" นั่งกอดอกตอบชายหนุ่มตรงหน้า"คุณพูดแบบนี้ ผมน้อยใจนะ" มองค้อนหญิงสาวที่พูดออกมาแบบนั้น เดี๋ยวก่อนเถอะ ถ้าเปลี่ยนสถานะมาเป็นแฟนเขาเมื่อไหร่ละก็ ถ้าพูดแบบไม่รักษาน้ำใจกันแบบนี้อีก จะลงโทษให้เข็ดเลยคอยดู"นี่นายให
last updateLast Updated : 2025-10-14
Read more
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status