บททั้งหมดของ ฉินเซียวเมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย: บทที่ 161 - บทที่ 170

“เจ้าค่ะ ร้านก็อยู่ไม่ไกลท่านพี่อย่าได้ห่วง” หนิงเซียนส่งยิ้มกล่าวกับสามีระหว่างที่นางก้าวเท้าลงจากรถม้าโดยมีเด็ก ๆ ลงตามมาด้วยทั้งหมด“ท่านพี่ ท่านนำรถม้าไปร้านรับฝากก่อนเถอะเจ้าค่ะ ทางนี้ข้าจะเข้าไปกับลูกและหลานเองท่านอย่าได้ห่วง” หนิงเซียนส่งยิ้มให้กับสามีพร้อมกับกระชับมือข้างที่มีฉินเซียวและเอ้อ

ไม่รู้จักเจ้าค่ะ” ฉินเซียวปฏิเสธ“อ้าว แต่เจ้ารู้จักชื่อของนางหรือว่าท่านเทพจะให้เจ้าช่วยเหลือนางใช่หรือไม่” หนิงเซียนกระซิบข้างหูบุตรีถามเสียงเบา“เป็นเช่นนั้นเจ้าค่ะ แล้วอีกอย่างท่านแม่อย่าได้กังวลไปเลยข้าในตอนนี้ไม่ได้เป็นอันใดแล้วจริง ๆ” ฉินเซียวกล่าวกับมารดาเสียงเบายกยิ้มยืนยันให้คนเป็นแม่“เจ้

“นางได้ถูกโจรฆ่าตายไปแล้ว เจ้าหาวิธีบอกกับน้าฟางเอาเองเถอะ กว่าข้าจะเสาะหาเรื่องในอดีตได้ไม่ง่ายเลยจริง ๆ ข้าขอหลบไปพักก่อนนะ” โป๊ยข่วยหลังกล่าวกับฉินเซียวจบก็หายเงียบไป‘ข้านึกไว้อยู่แล้วเชียว แล้วข้าจะบอกกับนางอย่างไรดี’ เด็กหญิงตัวเล็กคิดอย่างวุ่นวาย ซึ่งหากนางรู้ว่าฟางหรูเองก็เผื่อใจในเรื่องนี้เ

“คือว่าพวกข้าไปเจอเหตุการณ์แบบนี้มาเจ้าค่ะ...” ฉินเซียวจึงได้เป็นผู้เล่าเรื่องราวแห่งความล่าช้าทั้งหมดออกมา“เป็นแม่นางเยวี่ยจริงอย่างนั้นหรือ หากว่าข้าไม่ได้ยินจากปากของเจ้าข้าก็ไม่อยากเชื่อ” จินหลางอุทานขึ้นอย่างแปลกใจ“พี่ชายจินรู้จักนางด้วยอย่างนั้นหรือเจ้าคะ” ฉินเซียวชักเริ่มรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ด

“พวกลูกพร้อมกันแล้วหรือยังสำหรับวันนี้” หนิงเซียนเอ่ยถามบุตรหลานด้วยรอยยิ้ม“พร้อมขอรับ/เจ้าค่ะ” เด็กทั้งหกต่างขานรับเสียงดังอย่างขยันขันแข็งภายในตลาดยามเช้าก็ยังคงคึกคักเหมือนทุกวัน แต่วันนี้คนที่มารอซื้อลี่จื่อนั้นเพิ่มมากกว่าทุกวันที่ผ่านมา เพราะเขารับรู้กันโดยทั่วแล้วว่าวันนี้ร้านลี่จื่อคั่วจะข