บททั้งหมดของ ฉินเซียวเมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย: บทที่ 171 - บทที่ 180

โดยที่เขาไม่ได้คิดว่าการที่มีผักสดในเมืองของตนในช่วงอากาศหนาวเย็นจะทำให้เขามีตำแหน่งใหญ่โตกว่าเดิมและเรื่องชวนปวดหัวตามมาในภายหลัง“ขอรับนายท่าน” พ่อบ้านชรารับคำก่อนที่เขาจะเดินออกมาจากห้องหลักเพื่อไปยังรถม้าที่รออยู่ประตูหลังของจวนทางด้านฉินเซียวในเวลานี้กำลังมาคิดเงินค่าผักดองกับยายชรา หลังจากที่

“พี่อี้ วันนี้ท่านไปช่วยข้าที่บ้านก่อนนะเจ้าคะ” ฉินเซียวเอ่ยเรียกเด็กชายอายุมากกว่าที่กำลังนึกสงสัยอยู่พอดีว่าเหตุใด อาเต๋อจึงไม่ไปส่งเขาที่บ้านเหมือนทุกวัน“ได้สิ ไม่มีปัญหาหรอก ว่าแต่ช่วยเรื่องอะไรอย่างนั้นหรือ” เทียนอี้หันไปหาศิษย์พี่พลางเอ่ยรับปาก ก่อนที่เขาจะถามออกมาด้วยความงุนงง“ตัดผักเจ้าค่

การตัดผักของครอบครัวจ้าวนั้นเป็นไปอย่างรวดเร็วเรียบร้อยด้วยความร่วมมือของทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ทำให้พ่อบ้านชรารออยู่ไม่นานเขาก็มองเห็นผักในเข่งขนาดกลางที่คนบ้านจ้าวช่วยกันยกออกมาด้านหน้าห้องเพื่อรอชั่ง“เด็กน้อยเจ้าขายผักให้ข้าทั้งหมดได้ไหม” พ่อบ้านชราหลัง จากเห็นน้ำหนักของผักทั้งหมดที่มีมากถึงสิบชั่งร

“อร่อยขอรับ/เจ้าค่ะ” เสียงของพี่น้องจ้าวรีบเอ่ยแย้งเขาอย่างพร้อมเพรียงเมื่อเด็กหนุ่มว่าเนื้อปลาไม่อร่อย“ห๊ะ! จริงเหรอขนาดพ่อครัวของข้าลองทำให้ข้ากินข้าก็ยังว่ามันคาวอยู่ดี” ช่างหลิวร้องตกใจในการประสานเสียงพร้อมกันของพี่น้องจ้าวก่อนกล่าวอย่างกังขา“เอาไว้เดี๋ยวท่านก็รู้ น้องเล็กว่ามาได้เลยพวกเราจะต้

ทำให้ฝูหมิงรู้สึกเก้อเขินอยู่ไม่น้อยที่ตัวเองพูดอะไรเปิ่น ๆ ออกไป ในขณะที่บรรดาเด็กทั้งหลายกำลังวุ่นวายกับการจับไก่คนที่บ้านก็ต่างพากันร้อนใจจนต้องออกมายืนรอพวกเขาหน้าบ้านด้วยความกังวล“ท่านพี่เหตุใดป่านนี้พวกเด็ก ๆ ยังไม่กลับกันมาอีกเจ้าคะ” หลิวม่านเอ่ยถามฉินหยางด้วยความเป็นห่วงบุตรหลาน“ใจเย็นน้อง