All Chapters of ฉันเกิดใหม่เป็นหลานสาวชาวนายุค60: Chapter 111 - Chapter 120

บริเวณสถานีรถไฟของตัวอำเภอในตอนนี้ต่างเต็มไปด้วยผู้คนซึ่งส่วนใหญ่มักจะเป็นยุวปัญญาชนผู้จากบ้านมาไกลทั้งชายหญิง “เสี่ยวเทียน โชคดีนะ ขอให้หลานเดินทางปลอดภัย” กู้อี้กล่าวอวยพรเด็กหนุ่มผู้ที่ตนรักประดุจลูกหลาน “ครับ อาอี้รีบกลับบ้านเถอะอากาศข้างนอกหนาว อยู่นาน ๆ ไม่ดี” ชุนเทียนก

แม่เซียวพ่อเซียวมองสภาพร่างกายของลูกชายแล้วก็พากันถอนใจอย่างโล่งอก สองตาของชุนเทียนกวาดมองภายในห้องโถงบ้านหลังขนาดกลางด้วยความรู้สึกคิดถึง “ทุกอย่างยังเหมือนเดิมเลยนะครับ” เด็กหนุ่มพูดขึ้นหลังจากวางสิ่งของมากมายลงบนโต๊ะ หม่าหยวนยังคงตาแดงมีน้ำตาเอ่อคลอหน่วยอยู่ด้านใน “แม่ครับ

“แกคิดว่าบ้านเราจะสามารถเลี้ยงได้อย่างนั้นหรือ หากทำได้ฉันคงไม่รอให้แกมาบอกหรอก คนเราน่ะคิดจะทำอะไรต้องดูความสามารถของตนด้วยการเลี้ยงหมูให้ตัวใหญ่ขนาดนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายอีกทั้งไหนจะต้องระวังเรื่องกลิ่นเรื่องความสะอาดอีก” เมื่อคนเป็นแม่พูดออกมาแบบนี้ชายหนุ่มผู้เป็นลูกจึงต้องได้ถอดใจอย่างจ

ชุนเทียนห่อตัวแน่นยามเมื่อลมหนาวกระทบต้องผิวกายจากการเคลื่อนไหวของเสี่ยวไป๋ผู้มีพละกำลังแข็งแกร่งมากกว่าสุนัขป่าทั่วไป สัตว์ทั้งสองตัวต่างสวมเสื้อผ้าหนาไม่ต่างจากมนุษย์แม้ว่าเสี่ยวหม่าวจะสามารถปรับสภาพร่างกายได้ กระนั้นฟางซินก็ยังคงเป็นห่วงดังนั้นจึงได้หยิบชุดที่ตนออกแบบสำหรั

“เป่าเป้ย แพะตัวใหญ่แบบนี้หลานวางแผนเอาไว้ยังไงบ้าง” คำถามของย่าทำให้ฟางซินมองไปทางหล่อนอย่างประหลาดใจ “ทำยังไงนะเหรอ เอาแบบนี้ก็แล้วกันค่ะ คนในหมู่บ้านของเรามีห้าสิบหลังคาเรือนก็แบ่งให้ทุกคนด้วยก็แล้วกันอย่างนี้พวกเราก็จะได้กินเนื้ออย่างไม่รู้สึกผิดดีไหมคะย่า” “หลานของย่ายัง