Semua Bab อีหนูของเสี่ย: Bab 21 - Bab 30

@หลายชั่วโมงผ่านไป หลังจากส่งจูนพี่สาวของเปรี้ยว #บนรถ ...เสืออย่างเขาก็แค่หาเหยื่อ แกอย่าไปหลงคารมเขาเด็ดขาดนะยัยเปรี้ยว” นั่นคือสิ่งที่จูนเตือนน้องสาวตัวเองก่อนที่เธอจะลงจากรถ “ก็จริงอย่างพี่จูนพูด คนอย่างเสี่ยดาร์กไม่เคยจริงใจกับใครหรอก เขาเป็นเสือแพรวเสน่ห์ย่อมมีวิธีหาเหยื่อให้ตกหลุมพรางยังไงก็ได้..เพราะฉะนั้นเราต้องเบาความแรดลงหน่อย เดี๋ยวจะเสียหอยไม่รู้ตัว” เธอพูดอยู่ในใจแล้วคิดอะไรเรื่อยเปื่อย "คิดอะไรอยู่ " ดาร์กหันมาถามคนตัวเล็กกำลังนั่งเหม่อคิดอะไรบางอย่าง "เปล่า หนูแค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะ " " คิดว่าหนูจะคิดถึงเสี่ยซะอีก " " ลุงขาดความอบอุ่นเหรอ ถึงอยากให้คนอื่นเขาคิดถึงอะ " "สงสัยจะใช่ก็ถึงถามหนูไงว่าเสียกี่น้ำถึงได้หนูเป็นเมีย” "_" " ว่าไงล่ะ "ดาร์กทวนถามเด็กสาวอีกครั้ง "สักน้ำหนูก็ไม่เป็นเมียลุงหรอก มะเขือเหี่ยวไข่ยานขนาดนี้หนูไม่เอาให้เสียจิมินูนๆหนูหรอก" คนถามขมวดคิ้วทำตาคลึงใส่เปรี้ยวทันทีเมื่อได้ยินคำที่ขัดหูชวนอารมณ์เสีย เพราะคำพูดนั้นมันเหมือนเหยียดลูกรักของเขาอย่างไม่ไยดี " หึ ระวัง..มึงดีๆล

@ดาร์ก (หื้ม! ไอ้ดาร์กมึงใจเย็นไว้ เด็กมันอ่อยแค่ไหนใจมึงต้องนิ่งสิวะ ยังไม่ถึงจุดหมายมึงอย่าเพิ่งขย้ำคอเหยื่อ ตอนนี้ แต่ก็แม่งน่าจับกระแทกให้หายเสี้ยนซะตรงนี้จริงๆ! ยิ่งเห็นยิ่งซี้ด! หรือจะจับกระแทกเปิดซิงยัยเด็กแสบคารถดีวะ) พูดในใจ “เฮ้ออ! พอล่ะ เหนื่อย'เก็บแรงไว้ขัดจรวดให้ลุงดีกว่าคิกคิก” หึ! ขำไปเถอะอีหนูพอถึงที่เมื่อไหร่ มึงไม่ได้แค่ขัดจรวดแน่ นึกแล้วก็เสี้ยน แม่งเอ๊ยปวดปลายฉิบหาย “อีหนูเอาหอยมาให้กูจับสิ!” เธอหันมามองหน้าผมคอแทบหัก ผมเสี้ยนจริงๆ ตอนนี้เสี้ยนมากด้วย เธอมองหน้าผมนิ่งๆ ก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากเหมือนมีอะไรแอบแฝงดูจากรอยยิ้มแบบนี้อย่าบอกนะว่ากูต้องเสียค่าผ่านทางอีก “อยากจับหอยหนูเหรอ เสียคาครูมาก่อนสิ” กูว่าละ แม่งต้องมีค่าปรับ ดีนะตอนกูลงลิ้นมันไม่ปรับกูไม่งั้นคงล้มละลาย “รับรองว่าลุง จะไม่เสียเงินฟรีๆ เพราะหนูมีโปรโมชั่นให้ลุงด้วยนะ” โปรโมชั่นก็มาไอ้ดาร์กเอ้ย! “ไหนมึงลองว่ามา ว่าโปรโมชั่นมึงคืออะไร " “ลุงจะได้ทั้งจับทั้งคลำทั้ง...” เธอจับนิ้วมือผมไปแตะที่ริมฝีปากของเธอ ก่อนจะอ้าปากแล้วอมนิ้วกลางของผมพร้อมใช้ลิ้นเลียวนให้กูมีอารมณ์ไป

“อื้ออ~ " สองมือหนาของชายหนุ่ม ประคองใบหน้าแสนหวานของเด็กสาวให้เชิดหน้าขึ้น ตามจังหวะจูบอันเร่าร้อนของเขาที่ดูดปากของร่างบางอย่างดูดดื่ม จากคนที่คิดจะล่อเสือหวังจะเด็ดยอดฟ้าเพื่อสั่งสอนเสือเจ้าเล่ห์อย่างดาร์ก ให้สยบคาใต้ร่างของเธอ แต่ทว่าดันกลายเป็นตัวเธอที่ปล่อยตัวเคลิ้มไปกับคารมของเขาซะเอง เพียงแค่จูบมันก็ทำให้เธอเกิดมีอารมณ์ต้องการอย่างง่ายดาย ปึก!! “อ๊ะ” เปรี้ยวสะดุ้งตกใจและผลัดจูบออกทันที ที่อยู่ๆเบาะที่เธอนั่งพิงอยู่นั้นก็ถูกปรับลงนอนอย่างรวดเร็ว “ตกใจอะไรแค่จะปรับเบาะมันลงให้นอนดีๆ จะได้ทำอะไรๆได้สะดวก” ดาร์กเริ่มปลดหัวเข็มขัดพร้อมกางเกงยีนส์ราคาแพงของเขาออก แล้วค่อยๆ ดึงกางเกงยีนส์ที่สวมใส่อยู่เลื่อนลงไปถึงหัวเข่า ตามด้วยบ๊อกเซอร์ที่ถูกดึงลงมาถึงหัวเข่าเช่นกัน “อึก” เด็กสาวกัดริมฝีปากพร้อมกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นท่อนเอ็นขนาดใหญ่ของดาร์กที่ขยายตัวเต็มลำอย่างเต็มตา “เฮือก” เป็นอีกครั้งที่เปรี้ยวสะดุ้ง เมื่อชายหนุ่มใช้เข่าดันขาเธอให้แยกออกจากกัน ก่อนเขาจะโน้มตัวลงมาหาเธอ พร้อมใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ซอกคอ แล้วเอาฟันขบลงที่คอเธอเบาเบา “อื้ออ~”ดาร์กเลิกเสื้อร่างบางขึ้น

#สิบนาทีต่อมาไวยังกับขี่จรวด สิบนาทีของอีเสี่ยแค่กะพริบตาสองสามก็ถึงรีสอร์ต จะไม่ให้ถึงเร็วได้ไง ก็เสี่ยเล่นเหยียบสุดคันเร่ง รถก็วิ่งเร็วทันใจคิดว่าตัวเองนั่งอยู่บนจรวดมารีสอร์ตอะ คิดดู..“อ่า! ลงสิคะ จะรอให้ขึ้นขันห้ามาอัญเชิญเสด็จลงจากกระทิงรึไง!”“งั้นก็ไปเอามาเชิญจิมิหนูกลับเข้าร่างมันด้วย มันขยับไม่ได้เลยเห็นม่ะ! เป็นเพราะลุงนั้นล่ะทำอะไรก็ไม่รู้” ฉันนั่งกอดอกทำหน้ามุ่ยมองที่ขาตัวเองแล้วสักพักเสี่ยดาร์กก็เดินอ้อมมาเปิดประตูฝั่งที่ฉันนั่งปึง!! เสียงเปิดประตู“กอดคอ” เสี่ยเอามือช้อนตัวฉันอุ้มขึ้นเป็นท่าเจ้าสาว ฉันก็เอามือคล้องที่คอหนาของเขาไว้แน่น เสี่ยดาร์กค่อยๆ ย่องตัวลงเล็กน้อยพลางกระเด้งตัวฉันขึ้นให้พอดีกับแขนของเขา แล้วอุ้มฉันเข้าไปในห้องพัก#ภานในห้องเสี่ยดาร์กวางตัวฉันลงบนเตียงใหญ่อย่างเบามือ ก่อนจะเอามือจับขาฉันให้เหยียดออกช้าช้า“มันขยับไม่ได้เลยเหรอ” เสี่ยหันมาถามฉันพลางทำหน้าสงสัยและแววตาที่เป็นห่วง“อืม~ ขยับไม่ได้เลย มันเจ็บไปหมดเลยอะลุง” ฉันเบะปากพูดเหมือนเด็กกำลังจะร้องไห้ เสี่ยนั่งลงข้างๆ ฉัน แล้วยกมือลูบที่หัวฉันเบาๆ“ขอโทษที่ทำแรงเกินไป เสี่ยว่าหนูคงจ

ช่วงเย็น #ร้านอาหารณ ร้านอาหารสุดหรูแห่งหนึ่ง สถานที่ประดับประดาไปด้วยของตกแต่งราคาแพง ไม่ว่าจะมองส่วนไหนของร้านก็สะท้อนเปล่งประกายระยิบระยับไปซะหมด เหล่าผู้คนนักท่องเที่ยวต่างแดนแวะเวียนเข้ามายังร้านแห่งนี้ไม่ขาดสาย“กินเยอะ ๆ จะได้มีแรงกลับไปปั๊บปี้กันต่อ” เสี่ยดาร์ก ผู้มีความมั่นหน้าและหื่นกามตลอดเวลา กล่าว จนเด็กสาวที่นั่งกินข้าวอยู่ข้าง ๆ ถึงกับต้องเอามือกุมขมับแล้วนวดมันเบา ๆ“เสี่ยหยุดหื่นสักชั่วโมงได้ไหม เอ๊ะอะอะไรก็จะเอาอย่างเดียว ร่องนูนหนูปิดอู่แล้ว คืนนี้นอนเฉย ๆ ก็พอ” เปรี้ยวท้วง“โว๊ะ! อะไร จะให้กูนอนมองหน้ามึงเฉย ๆ งั้นเหรอ ไม่เอาหรอก กูเสี้ยนตลอดมึงไม่รู้รึไง”“ไม่รู้ล่ะ หนูไม่ให้เอา แค่เมื่อคืนกับตอนเช้ายันบ่ายมันก็มากพอที่จะแก้เสี้ยนของเสี่ยให้หายคันได้แล้วนะ”“หึ! อย่าเผลอละกัน เผลอหลับเมื่อไหร่ โดนลักหลับแน่อิหนู”[ฟอด!]เสี่ยดาร์กอดไม่ได้ที่จะเอาปลายจมูกฟาดพวงแก้มจิ้มลิ้มของร่างบาง ด้วยการหอมหนัก ๆ โดยไม่แคร์สายตาผู้คนที่เดินผ่านโต๊ะ หรือลูกค้าท่านอื่นที่นั่งอยู่โต๊ะข้าง ๆ ซึ่งกำลังแอบพูดกระซิบนินทาพวกเขาสองคนอยู่... [ตาย! ดูก็รู้ว่าเด็กคนนั้น ต้องเป็นพวกขายร่อง