All Chapters of MyDear วิศวะ NC18++: Chapter 11 - Chapter 20

"หยุดไม่ได้แล้วเดล" เขาบีบเคล้นเต้าอวบแรงขึ้นเรื่อยๆ "พี่เคเดนเดลบอกว่าพรุ่งนี้""ขอพี่เถอะไม่ไหวหรอกพรุ่งนี้นานไป""แต่เดลกลัวเจ็บอีก""ไม่เจ็บแบบครั้งแรกหรอก เดี๋ยวก็มันเอง แล้วจะติดใจ อยากให้เอาทั้งวันทั้งคืน" เดลล่าได้ยินแบบนั้นก็เงียบและไม่ได้ขัดขืนอะไร อยากตามใจพี่เขา เคเดนเห็นว่าเธอยอมก็เลยเริ่มต่ออย่างไม่รอช้า ลุกขึ้นยืนถอดเสื้อผ้าตัวเองออก แล้วก็ตามมาด้วยถอดเสื้อผ้าของเธอออกจนหมด เคเดนคร่อมร่างบางไว้ จูบนัวเนียเต้าอวบมือหนาบีบเคล้นพอใจกับความนุ่มหยุ่น มองหน้าคนสวยโน้มหน้าไปจูบปากอิ่มดูดดื่ม "ทำหน้าแบบนั้นคืออะไร ยังกลัวอีกเหรอ""ไม่กลัวแล้วค่ะเดลเชื่อพี่เคเดนค่ะ แต่เดลมีเรื่องจะถามพี่""ถามสิ""ทำไมวันนี้พี่เคเดนไม่คุยอะไรกับเดลเลยละคะ""ตอนไหน""ที่เดลLineหา พี่ตอบสั้นๆ เหมือนรำคาญ เดลเลยไม่กล้าถามอะไรต่อ""วันนี้วันหยุดพี่ทำโปรเจกต์ทั้งวัน แล้วก็คิดว่าเดลเรียนอยู่ และพี่ก็ไม่ชอบพิมพ์อะไรยาวๆ วันหลังถ้าเดลทักมาพี่จะโทรหาดีไหม"เขารีบพูดแก้ตัวไปเพื่อปิดบังความรู้สึกที่เกิดความลังเลของตัวเองในวันนี้ว่าจะถอยเพราะกลัวว่าเธอจะผูกพัน รึจะตามใจตัวเองเพราะยังไม่เบื่อ ก็เลยเงียบ

เคเดนนั่งลงที่โซฟา "พี่จะกลับไปคบกับเขารึเปล่าคะ""ทำไมต้องกลับไปคบกับเขา""แล้วตกลงเดลกับพี่เป็นอะไรกันคะ เดลอยู่ในสถานะไหนคะ ในเมื่อพี่บอกว่าเขาเป็นแฟนเก่า แล้วเดลเป็นอะไร""เลิกโวยวายสักทีเดลล่า แล้วทำไมต้องอยากได้สถานะ เป็นแบบนี้ก็ดีอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ""แบบนี้คือแบบไหนคะ แบบคู่นอนอะไรทำนองนั้นเหรอคะ พี่ให้เดลเป็นแค่นั้นจริงๆ เหรอคะ ทำไมพี่ใจร้ายกับเดลขนาดนี้ ถ้าพี่ยังไม่ลืมคนเก่าแล้วพี่จะมายุ่งกับเดลทำไม""ก็เธอง่ายเอง""เธอเข้าหาพี่เองเดลล่า หยุดโวยวายมันน่ารำคาญ ถ้าอยู่กันแบบนี้ไม่ได้ก็ไม่ต้องอยู่ จบแค่นี้แหละ" เคเดนเดินออกจากห้องของเธอไป และไม่หันกลับมามองอีก ฉันที่ทั้งช็อกแล้วก็เสียใจ ถึงกับทรุดตัวลงไปนั่งร้องไห้บนพื้น นี่มันเกิดอะไรขึ้น เขาชอบฉันไม่ใช่เหรอ ฉันทำอะไรผิด ทำไมเรื่องแบบนี้ถึงเกิดกับฉัน เดลล่าปล่อยโฮออกมา เสียใจสุดขีด ร้องไห้จนไม่เหลือน้ำตา พาตัวเองไปนอนซมที่เตียง เช้าวันต่อมา นามิ : เดลล่าทำไมไม่มาเรียน เดลล่า : ฉันไม่สบายนิดหน่อย นามิ : พี่เคเดนดูแลใช่ไหม เดลล่า : อืม นามิ : พักผ่อนเถอะ ไม่กวนแล้ว เดลล่าร้องไห้อีก ร้องไม่หยุด เขาทำฉันเจ็บมากเลยนะ คนเลวฉ

"ยิ่งเกลียดยิ่งเจอจริงๆ เลยนะ เดลล่า แกโอเคไหม" นามิหันมาพูดอย่างรู้สึกเห็นใจเพื่อน"อืมช่างเถอะทำอะไรไม่ได้แล้ว ฉันโอเค ไม่ได้สนใจอะไรเขาแล้ว" นามิยิ้มให้@คริสตัล"เคเดนคะ กลับช้าจังเซลีนมารอเป็นชั่วโมงแล้วนะคะ"เคเดนเงียบทำท่าจะเดินผละออกไป เซลีนมาเกาะแขนเขาไว้ "ให้เซลีนขึ้นไปที่ห้องด้วยนะคะ คิดถึงเคเดนมากเลยอยากกอด" เขาแกะมือเธอออกจากแขน "ไปให้พ้น อย่ามาหาฉันอีก""ใจดีกับเซลีนหน่อยสิคะ""คุณเดลล่า ช่วยถือนะคะ" พนักงานของคริสตัลเดินเข้าไปหาเดลล่า เพราะเห็นเธอถือของมาพะรุงพะรัง"ขอบคุณค่ะ" ฉันยิ้มให้พนักงานคนนั้นของคอนโด".....""โอ๊ะ! น้องคนนั้น" เซลีนหันมาเห็นเดลล่าพอดี เคเดนทำท่าจะเดินไปที่ลิฟต์ "นี่สองคนอยู่ด้วยกันเหรอคะเคเดน" เซลีนถามเขาด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ "ฉันจะอยู่รึไม่อยู่กับใครก็ไม่เกี่ยวกับเธอ กลับไปเซลีน อย่ามาวุ่นวายกับฉัน" เคเดนดึงแขนเขาออกจากมือเธอ "น้องคนสวยคุยกันหน่อยไหมคะ" เซลีนหันมาเรียกเดลล่าที่กำลัง แบ่งถุงให้พนักงานคอนโดช่วยถือของให้เธอ เดลล่าเห็นเขากับผู้หญิงนั้นแล้วตั้งแต่ตอนที่เข้ามาแต่แค่ทำเป็นไม่สนใจ "คุณพูดกับฉันงั้นเหรอคะ?""ใช่ค่ะ" เซลีนยิ้ม "เ

"กินอะไรก่อนไหมค่อยทะเลาะกันต่อ" คนตัวโตพูดพร้อมกับทำสีหน้ากวนๆ "ไม่พี่เคเดนออกไป""ไม่ขอบคุณเรื่องเล็บกันหน่อยเหรอ""จะให้ขอบคุณทำไม ในเมื่อที่ฉันต้องเจ็บตัวก็เพราะพี่ ทุกอย่างเพราะพี่""ใครคือฉัน พูดใหม่สิ""ไม่ฉันก็คือฉัน""ให้พูดใหม่อีก""ไม่พูด"คนตัวเล็กเถียงเขาไม่หยุด ออกอาการดื้อกับเขาสุดๆ เคเดนรวบตัวเธอไว้แล้วอุ้มพาเธอเข้าห้องนอนอย่างง่ายดาย เขาไม่สนใจกับคนโวยวาย และออกแรงสู้เขาด้วยแรงอันน้อยนิด เคเดนจับเธอถอดเสื้อผ้าจนหมดทุกชิ้น รวมถึงของเขาเองด้วย "หยุดนะ พี่เคเดนอย่าทำ"เคเดนไม่ฟัง มือหนาจับขาเรียวสวยอ้าออกช้าๆ ลูบไล้ต้นขาขาวเบาๆ ตาคมจ้องมองสิ่งสวยงามตรงหน้าอย่างไม่วางตา ไม่รอช้าที่จะมุดใบหน้าหล่อเข้าไปหากลีบดอกไม้สีหวานเหมือนต้องมนต์สะกด เหมือนมีแรงดึงดูดบางอย่าง ยิ่งเห็นตรงหน้าแบบนี้แล้วทำให้เขายิ่งรู้สึกว่าโหยหาต้องการมากมายมากขนาดไหน มือหนาจับขาเรียวไว้มั่นให้ถ่างออก โดยที่ไม่ให้เธอขยับหนี ครอบปากดูดดึงกลีบสวยเหมือนคนหิวกระหาย เคเดนตวัดลิ้นปาดขึ้นลงตรงรอยแยก แล้วห่อปากดูดแรงๆ ลงไปตรงเม็ดเกสรสีหวาน จ๊วบๆ จ๊วบๆ สลับกับรัวลิ้นใส่ถี่รัว อย่างเมามัน แผล็บๆ ลิ้นหนาตวัดเ

"น้องครับวันนี้ที่นัดมาคือจะมอบหมายงาน ทีมเราคือประชาสัมพันธ์เชิญชวนให้คนสนใจ มาที่บูทจัดงานของเราเยอะๆ" แม็กซ์เวลเริ่มพูดอธิบายสัดส่วนงานต่างๆ "พี่จะแบ่งกลุ่มโดยพวกพี่สี่คนจะแบ่งเป็นสามทีม แล้วเลือกน้องๆ เข้าทีมจะได้แบ่งสัดส่วนงานกันได้ง่ายขึ้นนะครับ""พี่ออสติน จะดูเรื่อง การโปรโมตผ่านสื่อโซเชียลแล้วก็แจกใบปลิว""พี่มาร์วิน จะทำรับผิดชอบฝ่ายอาร์ตทั้งหมด ทำป้าย ทำคัทเอาท์และก็แต่งบูท""พี่เคเดน จะนั่งหล่อๆ แจกลายเซ็น เรียกแขกเข้างาน""ส่วนตัวพี่จะคอยประสานงานทุกอย่าง กลุ่มไหนขาดเหลืออะไร มาบอกพี่โดยตรงได้เลยนะครับ ใครมีคำถามอะไรไหมครับ" แม็กซ์เวลพูดจบมองไปรอบๆ ดูน้องๆ ทุกคน "มีค่ะ" น้องปี1 ยกมือ "คือกลุ่มพี่เคเดนต้องทำอะไรเหรอคะ หนูงง""โอเคขอโทษทีพี่อธิบายสั้นไปหน่อย กลุ่มพี่เคเดนจะรับผิดชอบเรื่องการพูดเชิญชวนและอธิบายว่าชมรมของเราจัดงานขึ้นเพื่อจุดประสงค์อะไร และทำหน้าที่พิธีกรในวันงานครับ ทุกคนถ้าเข้าใจแล้วพี่ขอเลือกน้องเข้าร่วมทีมเลยนะครับ" "น้องเดลล่าน้องไปอยู่กับพี่เคเดนนะ วันงานพี่ขอเราแต่งสวยมากเลยนะครับ มาเป็นพิธีกรให้พี่หน่อย" แม็กซ์เวลรีบพูดก่อนที่เดลล่าจะเลือกไปอยู่กับ