All Chapters of MyDear วิศวะ NC18++: Chapter 21 - Chapter 30

วันต่อมาหลังเลิกเรียนทุกคนมารวมตัวกันทำงานของชมรม "เคเดนมึงเปลี่ยนโทรศัพท์ใหม่เหรอ ทำหายเหรอว่ะ กูว่ามึงเพิ่งซื้อนะ" มาร์วินถามมองอย่างแปลกใจ "ไม่ได้หาย เดลเขวี้ยงทิ้งหน้าจอแตก แล้วก็ไม่รับผิดชอบด้วย" เคเดนพูดให้คนตัวเล็กที่ยืนอยู่ไม่ไกลได้ยิน เดลล่าทำเป็นไม่ได้ยินและไม่สนใจ "แล้วมึงไปทำอะไรน้องเขาละ?" มาร์วินถามต่อยิ้มๆ"ทำเยอะเลยล่ะ" เคเดนตอบแต่สายตายังคงจ้องมองไปที่เดลล่าที่คุยกับเจ้าสมุทรอยู่และเจ้าสมุทรเริ่มขยับเข้ามาใกล้คนตัวเล็กของเขา".......""พี่เจ้าสมุทรคะ อันนี้เดลต้องพูด ทั้งหมดเลยใช่ไหมคะ ต้องให้เป๊ะครบทุกประโยคไหมคะ" เดลล่าดูสคริปต์ที่รุ่นพี่ทำมาให้เธอพูดแล้วสอบถามอีกรอบเพื่อทำความเข้าใจ "ไม่ต้องเป๊ะก็ได้ครับน้องเดลล่าอ่านแล้วก็ทำความเข้าใจ และพูดตามความเข้าใจก็ได้ครับ ตอนหน้างานอาจจะมีคำถาม คำแซว เราก็เอาตามสถานการณ์ได้เลยครับ"“เจ้าสมุทรแล้วของพี่ล่ะ” เคเดนเดนเข้าไปใกล้ๆ เดลล่าและยืนแทบจะชิดตัวเธอ เหมือนแสดงความเป็นเจ้าของ "ขอพี่เคเดนไม่มีอะไรมากครับ อาจจะมีพูดกับน้องๆ ในงานนิดหน่อย แล้วก็ถ่ายรูปแจกลายเซ็นครับ ซื้อของในบูทของเราจำนวนกี่บาทๆ เพื่อสมทบทุน เดี๋ยวจะ

"อ้าว! เดลล่าไปไหนมา" นามิเดินมาเจอเดลล่าที่กำลังเดินกลับมากับพี่เคเดนพอดี "ไปทานข้าวเขาหิวลากฉันไปด้วย" เดลล่าชี้ไปที่เคเดน "แล้วแกขึ้นไปบนตึกทำไม""ก็ไอ้พี่แม็กซ์เวลนะสิ ไม่ยอมให้ฉันตามแกไปเลยพาฉันขึ้นไป ช่วยจัดการเรื่องแบ่งเงิน สนับสนุน""แล้วเขาทำอะไรแกรึเปล่า" เดลล่ากระซิบถามเพื่อน "ไม่ได้ทำอะไรหรอก แต่มีรุ่นพี่ที่ชื่อพี่เฟิร์สตามขึ้นไปและแสดงท่าทีหึงหวงเขามากเลยแก นั่นไงรุ่นพี่ที่ผมสีบลอนด์คนนั้นที่สวยๆ น่ะ ไม่รู้ว่าฉันจะโดนตบรึเปล่าเนี่ย""เวรกรรมจริงๆ เลย" เดลล่าบ่นขึ้นมา "แกพลอยเดือดร้อนไปด้วยเลยนามิ""ไม่เกี่ยวกับแกหรอกเดล อย่าคิดมากเลย แกเดินเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิเอาซองไปให้พี่ๆ หัวหน้ากลุ่มหน่อย" เดลลาหยักหน้าเดินไปกับนามิ ไปตามกลุ่มต่างๆ ที่แยกกันทำงานของตัวเองกันอยู่ "พี่ออสตินคะ นี้เงินสนับสนุนค่ะ""ครับ น้องนามิคนสวย" ออสตินอดไม่ได้ที่จะเอ่ยอย่างคนปากหวาน เซลีนที่นั่งอยู่แถวนั้นด้วย เธอปรายตามองเดลล่า แล้วลุกขึ้นเดินเข้ามาหาออสติน "ออสตินฉันจะกลับแล้วนะ ฝากนี้คืนเคเดนแทนฉันหน่อยนะ เพราะฉันคืนเขากับมือแล้วแต่เขาไม่รับน่ะ เขาอยากให้ฉันเก็บไว้ เป็นเกียร์อันแรกของเคเด

"แล้วคนอื่นพี่เอาไปไว้ไหนหมด""ไม่มีใครเดล ไม่มีคนอื่น" เคเดนมองสบตาคนสวยเหมือนต้องการย้ำกับคำตอบของเขาว่าเขาพูดจริง "เรามาคบกันนะเดล พี่อยากเริ่มใหม่อีกครั้ง เดลเชื่อใจพี่ได้ไหม พี่จะไม่ไปเรียนต่อเมืองนอก จะต่อสัญญากับป๊า พี่ยอมทุกอย่างนะเดล" เดลล่าอึ้งกับสิ่งที่ได้ยินจากปากผู้ชายตรงหน้าที่ไม่คิดว่าเขาจะพูดและยอมทำทุกอย่างเพื่อฉัน "ทำไมอยู่ๆ พี่ถึงอยากทำแบบนี้ละคะ""ไม่รู้สิรู้แค่ว่า พี่หวงเดลไม่อยากให้ใครเข้าใกล้แล้วก็รู้สึกอยู่ไม่ได้ขึ้นมาเวลาเดลโกรธ" “เดลขอปฏิเสธค่ะ ขอคิดดูก่อน เดลไม่อยากเสียใจอีก แล้วที่พี่บอกว่าไม่มีใคร เดลก็ยังเห็นมีผู้หญิงวนเวียนมาหาพี่อยู่ไม่ขาด เดลไม่สบายใจที่จะคบกับคนที่มีคนมาแสดงความเป็นเจ้าของอยู่ตลอดๆ ถึงพี่จะบอกว่าไม่มีอะไร แต่เข้าใจเดลด้วยว่าเดลจะรู้สึกยังไง”"โอเคพี่จะเคลียร์ทุกอย่างให้เด็ดขาด ขออย่างเดียวเดลลอย่าเพิ่งให้โอกาสคนอื่น อย่าคุยกับใคร อย่ายิ้มให้ใคร ทำได้ไหม""ไม่ได้ค่ะ""ทำไมไม่ได้""พี่จะไม่ให้เดลยิ้มให้ใครเลย มันจะได้ยังไงละคะ""ก็เรายิ้มแล้วเหมือนอ่อย ผู้ชายมันคิดไปไกล" "อ่อยที่ไหนพี่คิดเองอยู่คนเดียว" เดลล่าหน้างอดึงเท้ากลับไม่ให

"เดลยังไม่ได้ตกลงอะไรกับพี่นะคะ เดลขออยู่กับตัวเองก่อน""ก็อยู่ไปไม่ได้ว่าอะไร""ไม่ได้ว่าแต่พี่ก็อยู่เฉยๆ หน่อยได้ไหม""พี่ยังไม่ได้ทำอะไรเลย" เคเดนหันมาพูดมองสบตากลมโตของเดลล่าพร้อมกับจับมือเล็กมากุมไว้ "พี่ขับรถมือเดียวทำไม ปล่อยเดล ปล่อยค่ะขับรถดีๆ ค่ะ" เคเดนยอมปล่อยมือเรียวหันมายิ้มให้ฉันที่เห็นรอยยิ้มเขาแบบนั้นต้องรีบเมินหน้าหนี คนบ้า หล่ออะไรขนาดนั้น ต้องแกล้งทำเป็นหยิบของในกระเป๋าแล้วก็ได้ลิปสติกออกมาแสร้งทาปากเบาๆ "เดลอะไรทำไมกลิ่นหอมจัง""แค่ลิปสติกค่ะ หอมเหรอคะ กลิ่นพีช""อืม ใช่ลูกพีช แล้วรสชาติละเหมือนลูกพีชไหม?" เขาหันมามองเดลล่านิดหนึ่งและเลี้ยวรถขึ้นไปจอดที่ประจำของคอนโด "ก็รสลูกพีชค่ะ""ขอชิมหน่อยสิ" คนตัวโตจอดรถเรียบร้อยโน้มตัวเข้ามาหาอย่างรวดเร็ว ในตอนที่เธอยังไม่ทันตั้งตัว ปากหนาประกบจูบลงมาบนเรียวปากนุ่ม และบดขยี้ปากสวยอย่างดูดดื่ม ขยับบดคลึงสอดเรียวลิ้นเข้าไปไล่ต้อนเกี่ยวพันลิ้นเล็กอย่างมีชั้นเชิง "อื้อ พี่เคเดนหยุด" เดลล่าดันมือเล็กที่หน้าอกแกร่งของเขา"หวานจังรสพีชจริงด้วย" เขาปลดเข็มขัดนิรภัยและจะรวบเอวบางขึ้นมานั่งบนตัก "พี่เคเดนหยุด ห้ามทำแบบนี้ เราไม่

"เฟียสยอมแพ้แล้วเหรอ" เฟิร์สถามญาติผู้พี่ด้วยสายตาที่ไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะยอมแพ้ง่ายๆ กับเรื่องเคเดน "ฉันว่าฉันแพ้แล้วว่ะ ยังไงเคเดนเขาก็ไม่เลือกฉัน แต่ฉันก็ยังทำใจยอมรับความพ่ายแพ้นี้ไม่ได้อยู่ดี มันเสียหน้าเกินไป เคเดนมองฉันเหมือนไม่มีค่าอะไรเลย ทำไม ฉันสู้นังเด็กนั้นไม่ได้ตรงไหน" เฟียสคร่ำครวญพร้อมกับน้ำตาที่พรั่งพรู "เฟียสถ้าแค้นมากร้องไห้ไปก็ไม่หายหรอก แค้นมากก็แค่แก้แค้นคืน อยากทำแบบนั้นไหม อยากเอาคืนไหมล่ะ ฉันจัดการให้เอง" เฟิร์ส ออกความเห็นพร้อมกับเสนอแผนการ"จะทำอะไรเฟิร์ส""พอมีทางนะ คืนนี้วันเกิดเจ้าสมุทร ฉันได้ยินวันนั้นที่ชมรมเจ้าสมุทรคุยกับเพื่อนว่าชอบเดลล่ามาก เพื่อนห้ามก็ไม่สนใจ ไม่สนด้วยว่าเป็นเด็กเคเดน ถ้าเธออยากแก้แค้นฉันจะชี้ทางให้เจ้าสมุทรเอง และคลิปที่ถูกส่งไปให้เดลล่าเมื่อคืนก็ฝีมือเจ้าสมุทรนั่นแหละ" เฟียสได้ยินแบบนั้นถึงกับแสยะยิ้มร้ายกาจออกมา "ฉันเอาด้วย เธอมีแผนอะไรเฟิร์ส ยาเสียสาวไง หาไม่ยากหรอกเสร็จแล้วก็ให้เจ้าสมุทรพาไปจัดการ อยากจะดูหน้าเคเดนว่ายังจะเอาลงอีกไหม" เฟิร์สพูดพร้อมกับแสดงรอยยิ้มชั่วร้ายออกมา "ดีฉันชอบแผนของเธอเฟิร์สตามนั้นเลย ไปเอายากันแ