All Chapters of รักระยะประชด: Chapter 41 - Chapter 50

EP.41คำตอบและสายตาจิกกัดจากพัตเตอร์ทำให้อีฟเจ็บปวด แต่เธอเลือกที่จะไม่โวยวาย เธอขยับเข้ามานั่งข้างเขา ดูเขาทานข้าว ก่อนจะหยิบโพสอิทออกจากกระเป๋าจากนั้นก็ยื่นมันให้พัตเตอร์ “รหัส”“อะไรครับ”“รหัสทุกแอปของฉัน”“ให้ทำไม”“ให้เช็ก”“เช็กว่า”“ฉันไม่ได้คุยกับใครแล้ว บอกเลิกทุกคนไปหมดแล้ว ฉันจะกลับมาหาแก ฉันอยากได้แกคืน แกรู้ไหมว่าฉันไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับแก ฉันหวงแกมากแกรู้บ้างป่ะ แล้วฉันก็ไม่ได้อยากให้แกเป็นของใครเลยนอกจากฉัน” อีฟยัดโทรศัพท์ใส่มือของพัตเตอร์ แต่พัตเตอร์ปฏิเสธที่จะดูมัน “ทำไมถึงไม่ดู”“เราจบกันแล้ว พี่ไม่ใช่ของผม ผมไม่อยากรู้เรื่องอะไรของพี่อีก”“แต่ฉันอยากให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม” “เหอะ!” พัตเตอร์แค่นหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยัน “หน้าด้านเนอะ!” พัตเตอร์ผลักโต๊ะคร่อมเตียงผู้ป่วยออกอย่างแรงจนข้าวของบนโต๊ะกระจัดกระจาย ถ้วยข้าวบนโต๊ะเขาก็โยนมันทิ้ง อีฟตกใจกับการกระทำฉุนเฉียว เขาทำลายความห่วงใยของเธอไปพร้อมกับเศษถ้วยที่แตกเป็นเสี่ยงๆ “ใช่ ฉันหน้าด้าน เพราะมันเป็นสิ่งที่ฉันต้องการจริงๆ ฉันสำนึกได้แล้วในตอนนี้ ฉันขอโทษ ขอโทษทุกอย่าง ขอโทษที่ทำไม่ดีกับแกทั้งหมด เรากลับมาเป็นเห

EP.43 ไม่ยอมแพ้“ให้อีฟเลี้ยงข้าวได้ไหมคะ คุณอา” หลังจากที่พายุเรียกเข้ามาคุยงานเสร็จ อีฟก็ยังไม่ออกจากห้องทำงานของพายุ ในฐานะอดีตคนคุ้นเคยของพัตเตอร์เธอเองก็สนิทสนมกับพายุ ไม่ใช่แค่ในเรื่องของการทำงานแค่นั้น เพราะเธอผูกมิตรกับผู้ใหญ่ได้ดีจนเป็นที่เอ็นดูของพายุและคนอื่นๆในบริษัท รวมถึงเธอเองก็สนิทกับคนในครอบครัวของพัตเตอร์แทบทุกคน“อีฟมีเรื่องอยากคุยกับคุณอาเยอะแยะเลยค่ะ”“สรุปแล้วเรื่องมันเป็นยังไง” พายุถามพร้อมกับดูนาฬิกา เลยเวลาเลิกงานมาก็มาก เขาจึงเก็บของเตรียมตัวกลับบ้าน “เรื่องมันใส่สีตีไข่ไปเยอะ จริงๆอีฟผิดตั้งแต่ต้น ผิดที่ทำไม่ดีกับเตอร์ เตอร์ถึงประชดด้วยการมีคนอื่น และเอาผู้หญิงคนนั้นมาเย้ยถึงนี่”“เราสองคนก็โตๆกันแล้วนะ อาไม่อยากยุ่งเรื่องส่วนตัวว่าใครทำผิดต่อใครก่อน แต่อย่าทำอะไรให้มันกระทบคนอื่น เวลาจะทำอะไรก็คิดให้ถี่ถ้วน” อีฟพยักหน้ารับฟังตามที่พายุกำลังสอน เธอเองก็รู้สึกผิดที่ทำร้ายจิตใจพัตเตอร์ จนถึงตอนนี้เธอคงไม่ได้รับโอกาสจากพัตเตอร์ แต่เธอก็อยากลองดูอีกสักครั้งและเธอจะไม่ยอมแพ้ง่ายๆ สิ่งที่ทำได้ตอนนี้คือการเข้าทางพ่อของพัตเตอร์ “อีฟอยากให้คุณอาให้โอกาสอีฟอีกสักครั

EP.45 ขอโทษLine~เสียงการแจ้งเตือนข้อความทำให้ลูกพีชรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจากกระเป๋า หากเป็นเมษาหรือไต้ฝุ่นเธอจะได้ขอความช่วยเหลือ แต่น่าเสียดายที่เป็นข้อความคิมหันต์ เอือมระอาแต่ลูกพีชก็กดเข้าไปอ่านอยู่ดีเพราะพัตเตอร์มองหน้าจอของเธอราวกับจับผิดKim: พี่ยังรอคำตอบจากพีชอยู่นะKim: หวังว่าพีชจะเปลี่ยนใจมาทำงานกับพี่ หรือไม่ก็ขอแค่คุยกับพี่ดีๆ พี่อยากได้รับรอยยิ้มแบบเมื่อก่อนจากพีชนะ พี่คิดถึงรอยยิ้มกว้างๆของพีช เลิกร้องไห้งอแงเพราะผู้ชายคนนั้นได้แล้วKim: หากว่าพี่มีโอกาสนั้นพี่จะไม่ทำให้พีชร้องไห้อีกเลยKim: เงียบ พี่รุกแรงไปเหรอครับ หากพีชไม่สบายใจอะไรปรึกษาพี่ได้ พี่ยินดีให้คำปรึกษาพีช พี่อยากเป็นคนที่ทำให้พีชสบายใจได้เหมือนเมื่อก่อน อันนี้พี่พูดจริงนะ“จะอ้วก” พัตเตอร์สะอิดสะเอียนเมื่อได้อ่านข้อความของคิมหันต์คร่าวๆ “ไม่ต้องยุ่งค่ะ พีชไม่ได้ให้พี่เตอร์อ่าน เสียมารยาท”“ไอ้คิมมันกำลังใช้เธอเป็นเครื่องมือกวนประสาทฉัน มันหาวิธีอื่นไม่ได้ถึงกับต้องใช้เธอเลย โคตรกระจอก” พัตเตอร์คว้าโทรศัพท์ของลูกพีชมากะว่าจะตอบกลับไปแต่ช้ากว่าลูกพีชที่เก็บมันใส่กระเป๋าสะพายไปในทันที “คิดเหรอว่าทุกคนจะ

EP.47 ง้องอนสองสัปดาห์ต่อมา“งานครบรอบ60ปีของบริษัทพ่อมึงน่ะ พ่อมึงไม่ชวนมึงเหรอ” ธนายื่นไอแพดให้พัตเตอร์ดู ในนั้นมีข่าวการเฉลิมฉลองการครบรอบการก่อตั้งบริษัทของพายุที่พาดหัวข่าวทุกสำนัก เพราะมันไม่ใช่อย่างที่ใครหลายคนคาดคิด งานเมื่อคืนที่ผ่านมาไร้เงาพัตเตอร์ไปร่วมงาน คอมเมนต์เป็นเอกฉันท์ทุกคนสงสัยว่าพัตเตอร์หายไปไหนถึงไม่มาร่วมงาน อินสตาแกรมของนางแบบสาวชื่อดังอย่างบีน่าแทบแตกเพราะทุกคนต่างก็ไปรุมถามด้วยความอยากรู้ แต่ก็ไม่มีใครได้คำตอบที่ต้องการกลับมา“พ่อไม่ได้บอกกู กูก็ไม่รู้เหี้ยอะไรกับเขาเลย แต่กูคิดว่าพ่อตั้งใจไม่ชวนกู” พัตเตอร์เลื่อนดูภาพบรรยากาศของงานเมื่อคืนคร่าวๆ มันก็เหมือนทุกปีที่จัดงานแต่ปีนี้แค่ไม่มีเขาไปยืนถ่ายรูปครอบครัวด้วยแค่นั้น “คงไม่มีอะไรน่าน้อยใจไปกว่าที่เห็นพ่อแม่และครอบครัวของพี่ๆร่วมเฟรมกันทุกพื้นที่สื่อ แต่แม่งไม่มีกู พ่อคิดจะเล่นอะไรกับกูวะ”“เขาน่าจะไม่เล่น เขาน่าจะโกรธมึงจริง”“แล้วนักข่าวแม่งไม่ถามพ่อบ้างเลยเหรอ ว่าทำไมไม่มีกู แม่งจะไม่มีใครโทรตามกูสักคนเลยหรือไง”“ถาม พ่อมึงก็ยิ้ม แล้วก็เดินจากไป ส่วนเรื่องตามน่ะ พ่อมึงน่าจะสั่งห้าม เขาคงคิดว่ามึงยังไม่

EP.49 มีผลต่อหัวใจลูกพีชหยิกแขนพัตเตอร์เบาๆ เธอไม่กล้าท้าทายคนอย่างเขาเพราะคิดว่าเขาจะทำมันจริงๆแน่ การที่เขาอยากยัดเยียดความเป็นแฟนให้เธอ มันทำให้เธอรู้สึกพิเศษอีกแล้ว แต่เธอยังไม่วางใจนักพัตเตอร์หยิบโทรศัพท์มาเปิดให้เห็นรูปพักหน้าจอ เป็นรูปลูกพีชกำลังอุ้มแมวทั้งสองตัวไว้ในอ้อมแขน “อยากเจอแมวเธอว่ะ”“อยากเจอทำไมคะ” ใบหม่อนย้ายออกไปอยู่กับแฟนตัวเอง ลูกพีชเลยได้อยู่ห้องคนเดียวมาตลอด ซึ่งเธอก็พาบริวารทั้งสองไปอยู่ด้วยได้อย่างสบาย ไม่ต้องเกรงใจใคร“มันก็น่ารักเหมือนเธอ”“พีชน่ารักกว่า” เธอเองก็ปากไวลืมตัวเผลอไปเล่นกับเขาอีกแล้ว เมื่อนึกขึ้นได้ก็รีบปิดปากตัวเอง“ใช่”“ไม่ได้ค่ะ ไม่ให้ไปห้อง เลิกเอาแมวมาอ้างสักที ไม่ยอมให้พี่เตอร์เข้าห้องพีชแล้ว”“ไม่ใช่แค่อยากเข้าห้อง อยากเข้าไปในโลกของเธอ ไปคาเฟ่แมวก็ได้นะ”“ไม่ต้องมาเอาอกเอาใจในตอนที่พีชไม่ต้องการ พีชไม่ได้ร้องขอแล้ว อย่าฝืนตัวเองเลยค่ะ”“ไม่ฝืนเลย ทำด้วยความเต็มใจ”“เต็มใจ?”“ใช่”“ชอบแมวเหรอคะ”“ชอบ ชอบมาก โดยเฉพาะแมวตัวนี้” พัตเตอร์จิ้มเบาๆที่พวงแก้มนิ่ม ลูกพีชก็ทำท่าจะกัด ราวกับแมวที่หวงตัวและไม่ชอบเวลาเจ้าของมายุ่มย่ามกับมัน“พูด