รักระยะประชด

EP.1 ยุติความสัมพันธ์

“ผมรักพี่นะพี่อีฟ”

“ขอบใจ”

“ผมอยากหยุดที่พี่ แล้วพี่ละครับ หยุดที่ผมได้ไหม”

“เหอะ!” อีฟแค่นหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยัน ถ้อยคำหวานซึ้งที่ออกจากปากเสือผู้หญิงอย่างพัตเตอร์ เธอไม่เคยคิดว่ามันเป็นเรื่องจริง เพราะเธอรู้จักพัตเตอร์ดีและรู้จักมาเจ็ดปีแล้ว “เก็บเอาไว้หลอกเด็กที่แกควงเถอะ”

“ผมไม่มีใคร ตอนนี้ผมมีแค่พี่”

“เสือผู้หญิงอย่างแกอะนะจะไม่มีใคร แกอย่ามาหลอกคนอย่างฉันเลย ฉันไม่ได้โง่เหมือนเด็กที่แกเคยควงนะ” อีฟสะบัดท่อนแขนของพัตเตอร์ที่โอบรัดเธออยู่ออกอย่างไม่ไยดี เธอลุกจากที่นอนหลีกหนีจากการเกาะแกะจากคู่นอนตัวเองไปให้ห่างจากเขา มือเรียวคว้าชุดคลุมมาสวมปกปิดเรือนร่างเปลือยเปล่าไว้

“บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าทำรอยบนตัวฉันอ่ะ” ร่องรอยบนเรือนร่างที่พัตเตอร์ทำเอาไว้สร้างความรำคาญตาให้มากมาย เธอหย่อนสะโพกลงที่โซฟา หยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบอัดสารเคมีเข้าไปเต็มปอดด้วยความสบายใจ

“ร่างกายพี่เป็นของผม ทำไมผมจะทำไม่ได้” พัตเตอร์หยัดกายลุกจากเตียง เขาหยิบบ็อกเซอร์มาสวม ก่อนจะเดินไปหาคู่นอนสาว แย่งบุหรี่ในมือของเธอมาสูบ เข้าไปนั่งข้างๆ ปล่อยควันสีขาวใส่ใบหน้าของหญิงสาวอย่างจัง

“ฉันบอกตอนไหนว่าฉันเป็นของแก”

“แต่พี่บอกตลอดไม่ใช่เหรอว่าเวลาเอากับผมมีความสุขมาก” มือหนาคลายปมชุดคลุมออก เขาสัมผัสรอยสักรูปนกอินทรีที่หัวไหล่ของหญิงสาวด้วยความหลงใหล มันเป็นรอยสักเดียวกับที่อยู่ตรงอกข้างซ้ายของเขาเช่นกัน

“ใช่ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันเป็นของแก” หญิงสาวกัดริมฝีปากอย่างยั่วยวนเมื่อถูกมือหนาลูบไล้หน้าอกใหญ่เกินขนาด เธอชอบทุกอย่างที่เขาปรนเปรอ ตอนนี้เธอติดเซ็กซ์ของพัตเตอร์มากกว่าเมื่อก่อน

“สามปีแล้วนะพี่”

“อะไร”

“เราเอากันมาสามปีแล้วนะ”

“อือ แล้วไง”

“ผมไม่เคยคิดจริงจังกับใคร พี่เป็นคนแรกที่ผมรู้สึกแบบนั้น”

“ถ้าฉันเป็นเด็กอมมือ ฉันจะเชื่อแกแล้วกันนะ”

“พี่ไม่รู้สึกเหมือนผมบ้างเหรอ ไม่รู้สึกอยากหยุดที่ใครบ้างหรือไง ผมไม่เชื่อนะว่าพี่จะไม่มีความรู้สึกแบบนั้น”

“สถานะนี้มันดีอยู่แล้วนะเตอร์ ฉันรักแกในฐานะน้อง และชอบแกแค่ในฐานะคู่นอน ให้มันอยู่แบบนี้น่ะดีแล้ว” เมื่อพัตเตอร์พูดถึงเรื่องนี้ทีไรมันทำให้เธอหมดอารมณ์ เธอปัดมือเขาออกจากเรือนร่างและผูกปมชุดคลุมปกปิดร่างกายให้มิดชิด

“แต่ผมอยากได้พี่เป็นเมียไง”

“ฉันรักแกในฐานะน้อง บางทีเราเป็นแฟนกันมันอาจจะจบไม่สวยก็ได้ ถ้าวันหนึ่งแกเหี้ยใส่ฉันขึ้นมาจะทำไง ฉันคงรับไม่ได้ แกอยู่กับฉันมานานมากที่สุดเท่าที่ฉันเคยมีคู่นอนมา ฉันไม่อยากเสียแกไป”

“เชี่ยไรวะ! พี่จะพูดอย่างนี้อีกกี่รอบวะ!” พัตเตอร์ตะคอกเสียงดังเพราะหมดความอดทน การกระทำฉุนเฉียวของเขาทำให้อีฟชะงักไปครู่หนึ่ง

“ก็จะพูดอย่างนี้ทุกครั้งที่แกขอ แกจำกฎของเราไม่ได้เหรอ”

“กฎเหี้ยอะไรผมไม่สน ตอนนี้ผมสนแค่ความรู้สึกตัวเอง สามปีที่ผ่านมาพี่ไม่มีความผูกพันกับผมบ้างเลยรึไง”

“ก็เพราะผูกพันไงถึงไม่อยากเสียแกไป เป็นแบบนี้มันดีมากอยู่แล้ว ไม่ต้องมีใครเป็นเจ้าของใคร ก็จงเป็นแบบนี้ตลอดไป แต่ถ้าแกอยากเป็นมากกว่านี้ ฉันบอกไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่าไม่ได้ เป็นแฟนกับเสือผู้หญิงอย่างแกมันคงไม่สนุก เกิดวันไหนแกนอกใจฉันขึ้นมาทำไง ฉันทำใจไม่ได้นะถ้าวันหนึ่งจะต้องเกลียดแก”

“ที่พี่ทำอยู่มันก็เหี้ยอยู่นะ ทำเหมือนผมเป็นของตาย ผมรับได้ เรื่องเลวๆ ของพี่ผมก็รับได้”

“ฉันไม่อยากคุยเรื่องไร้สาระแล้ว ถ้าจะเอาก็รีบเอา ถ้าไม่เอาฉันจะกลับ”

“อย่าเปลี่ยนเรื่องได้ป่ะ ผมต้องการความชัดเจน”

“คนเหี้ยกับคนเหี้ยมาเจอกันมันคงจบไม่สวย ชัดเจนพอยัง”

“ผมไม่อยากให้มันจบไง พี่จะอยากให้มันจบทำเหี้ยอะไรวะ”

“ก็เพราะไม่อยากให้จบไง ถึงคงสถานะไว้แค่นี้”

พัตเตอร์กำหมัดแน่น คำตอบที่ได้รับราวกับมีดกรีดลงกลางใจ เขาไม่พอใจอย่างมาก นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ได้ยินแบบนี้ ใบหน้ายียวนของคู่นอนสาวบ่งบอกว่าเธอไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดของเขาแม้แต่น้อย

“มันน่าน้อยใจนะ ที่คำว่ารักและการกระทำของผมที่ชัดเจนขนาดนี้ถูกมองว่าเป็นเรื่องจอมปลอม”

“…”

“ผมเป็นคน มีความรู้สึกเหมือนกัน ถ้าขอแล้วไม่ได้ ผมจะไม่อยู่ให้ตัวเองน่าเวทนาไปมากกว่านี้”

“…”

“ผมว่าความสัมพันธ์ของเรายุติลงแค่นี้ดีกว่า” เสียงของเขาไม่ได้ดัง แต่กลับหนักแน่นพอจะทำให้คนตรงหน้าชะงัก เธอกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอและรั้งเขาด้วยคำพูดที่กำกวม

“ก่อนจะพูด… คิดดีแล้วเหรอ?”

เขาไม่ได้ให้คำตอบทันที เพียงแค่สบตาเธอด้วยแววตาที่ยากจะคาดเดา ทว่าความเงียบนั้นกลับกรีดลึกยิ่งกว่าคำพูดใดๆ

“คิดดิ คิดว่าผมจะไม่ยอมพี่อีกแล้ว”

“งั้นก็เป็นพี่เป็นน้องกันเหมือนเดิมเนอะ แต่ไม่เอากันแล้ว ยังไงแกกับฉันก็ต้องวนมาเจอกันอยู่ดี หนีกันไม่พ้นหรอก เราอยู่แก๊งเดียวกันนะอย่าลืม” เธอประชดกลับเพราะรู้ดีว่าพัตเตอร์พูดแบบนั้นออกมาก็แค่ประชดเธอเช่นกัน เขาค่อนข้างเอาแต่ใจ ไม่ได้อยากให้เป็นแบบนั้นจริงๆ

“จะเอาอย่างนี้ใช่ไหม”

“แกเสนอมาเองนะ ถามตัวเองดิ”

“โถ่เว้ย!” พัตเตอร์สถบออกมาด้วยความหงุดหงิด แทนที่เขาจะได้การรั้งจากคู่นอนสาวแต่กลับไม่ได้อะไรเลย เป็นครั้งแรกที่เหมือนหัวใจกำลังแตกสลาย เจ็บปวดและไม่ได้ดั่งใจ อีฟกลับไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรกับการกระทำของตนเอง ทำราวกับว่าเขาไม่มีความหมายใดๆ ที่ผ่านมาเหมือนเป็นแค่ของตายให้ผู้หญิงอย่างเธอระบายอารมณ์

“ผมจะออกไปข้างนอก พี่เก็บของให้หมดนะ กลับมาผมต้องไม่เห็นของของพี่สักชิ้น”

“แกกล้าไล่ฉันเหรอ!”

“ก็เออดิ”

“แล้วแกจะเสียใจ”

“มันคงไม่เสียใจไปมากกว่านี้หรอก” ดวงตาแดงก่ำจ้องมองหญิงสาวด้วยความโกรธเคือง แต่ไม่อาจทำอะไรได้นอกจากหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่แล้วออกจากห้องของตัวเองไปให้เร็วที่สุด

อีฟแค่เดินตามไปล็อกประตู แล้วมาหย่อนสะโพกลงที่โซฟาอย่างกระฟัดกระเฟียด ไม่เก็บของและไม่ตามไปง้อ เพราะรู้จักพัตเตอร์มาเจ็ดปีจึงรู้ดีว่ายังไงเธอก็มีวิธีที่จะทำให้พัตเตอร์ใจอ่อน แค่รอเวลาให้เขาใจเย็นลงเดี๋ยวทุกอย่างก็กลับมาเหมือนเดิม

..................................................................................................

ครั้งสุดท้ายมีสัญญาณเตือนเสมอมา แต่อีฟกลับไม่ฟัง

เปิดตัวพี่เตอร์คนหลอกลวง กับอดีตคู่นอนของเขาก่อน น้องพีชคนสวยจะมารับศึกหนักเร็วๆนี้

ฝากเรื่องรักระยะประชดหน่อยนะคะ รับรองแซ่บ แบบครบทุกรส