All Chapters of The Sin of Loving You: Chapter 41 - Chapter 50

Sa isang private lounge ng isang five-star hotel sa Makati, tahimik ang paligid. Ang musika ay mahina, at ang mga tao ay nag-uusap sa maliliit na grupo. Ngunit sa isang sulok ng lounge, may tao na matahimik ang loob — si Julio Dumating si Pia nang nakataas ang ulo, naka-dress na pula, confident ang lakad. Akala niya ay isang private dinner ang mangyayari. Akala niya ay mag-uusap sila tungkol sa susunod na hakbang matapos ang bidding. After all, she did what she's supposed to do. Kung nagbago ang isip ni Andres sa proposal ay wala na s'yang magagawa roon. Ngunit nang makita niya ang mukha ni Julio, agad niyang naramdaman ang bigat ng gabi.Julio ay nakaupo, hawak ang baso ng whisky, malamig ang mga mata. Nang makita siya, tumayo ito, mabigat ang bawat hakbang.“Sit down,” malamig na utos ni Julio.Nagulat si Pia, pero sumunod. Umupo siya sa harap ng mesa, nakatingin sa kanya.“Do you know what you did?” tanong ni Julio, mababa ang boses, pero puno ng galit.Pia frowned. “I don’t under

Sa loob ng bahay sa Batangas, nagkakandarapa si Ainara. Ang telepono ay hawak pa rin niya, nanginginig ang mga daliri, habang paulit-ulit niyang binabalikan ang huling linya ng tawag kay Andres."The brakes… they’re not working."Pagkatapos noon, wala na. “Diyos ko…” bulong ni Ainara, habang ang mga luha ay tuloy-tuloy na bumabagsak. Tumakbo siya palabas ng sala, halos madapa sa pagmamadali. Ang isip niya ay magulo, ang puso niya ay kumakabog nang parang sasabog.I need to get to him. I need to see him. I need to know he’s alive.Binuksan niya ang pinto, lumabas, at halos tumakbo papunta sa garahe. Ang mga susi ng kotse ay hawak niya, nanginginig, halos mahulog sa sahig.“Ainara!” isang boses ang tumawag mula sa likod.Napalingon siya. Si Celia, nakasuot ng simpleng blouse at slacks, kasama ang sariling driver na nakasunod sa kanya. Wala si Jaime—nasa Laguna ito para sa isang meeting.“Ano’ng nangyayari?” tanong ni Celia, mabilis na lumapit, hawak ang braso ni Ainara bago pa ito maka

Sa loob ng opisina ng pribadong imbestigador na tinawagan ni Jaime, nakalatag ang mga larawan ng sasakyan ni Andres, ang mga report mula sa pulis, at ang mga notes mula sa mga mekaniko. Tahimik ang silid, tanging tunog ng ballpen at papel ang maririnig.“Sir,” sabi ng investigator kay Jaime, “malinis ang pagkakagawa. Whoever tampered with the brakes knew exactly what they were doing. Hindi ito gawa ng baguhan. Walang bakas ng forced entry, walang CCTV na nakakita ng kakaibang galaw. Whoever did this planned it carefully.”Jaime clenched his jaw. “So we can’t prove it’s Julio Domingo?”The investigator shook his head. “Not yet. The Domingos are the obvious suspects because of the bidding. But if they did it, they covered their tracks well. It could also be someone else—another rival who lost big in Isla Verde.”Celia, nakaupo sa tabi ni Jaime, ay tahimik na nag-isip. Kung hindi ang mga Domingo, sino pa? Ang proyekto ay napakalaki, at maraming kumpanya ang natalo. Maraming may dahilan p

“Isabella, you’re here.” Parang binuhusan ng malamig na tubig si Ainara. Hindi siya makapaniwala sa narinig. Ang ngiti niya ay unti-unting naglaho, napalitan ng pagkabigla at sakit.Si Santino, nakatayo sa gilid, ay hindi rin makagalaw. “Dios mio…” bulong niya, gulat na gulat sa sitwasyon.Si Isabella ay natigilan din. Hindi niya inaasahan na siya ang tatawagin ni Andres sa kanyang paggising. Ngunit bago pa siya makapagsalita, mabilis na kumilos si Ainara.“Enough,” matigas na sabi ni Ainara, ang boses ay nanginginig sa galit at selos. “This is family business. Isabella, please leave. Now.”Isabella opened her mouth, as if to protest, but the fire in Ainara’s eyes silenced her. Mabigat ang hakbang, lumapit siya sa pinto, dala ang bigat ng hindi maipaliwanag na emosyon.Pagkalabas ni Isabella, agad na humarap si Ainara kay Santino. “Call Tito Jaime. Call Mama. Tell them Andres is awake. They need to be here.”Santino hesitated, still shaken. “Ate—”“Do it!” sigaw niya, halos mabasag a

The hospital room was dim, the steady hum of machines filling the silence. Andres sat propped against the pillows, his face pale but his eyes sharp, colder than anyone remembered. Jaime stood nearby, his voice low, recounting fragments of what had happened since New York.“You knew about the plan,” Jaime said carefully. “That’s why you went to the airport—to fly back for the engagement party. You remember that, don’t you?”Andres’ brows furrowed, his jaw tightening. “Yes. I remember. You and Tita Celia… you were going to marry. That’s why I came home.” His tone was clipped, almost biting. “But beyond that… nothing. The airport is the last clear thing I have.”Jaime’s chest tightened. He wanted to tell him more, but the doctor’s warning echoed in his mind.The doctor entered quietly, sensing the tension. He checked Andres’ vitals, then looked at Jaime with a firm expression.“Mr. Bernardino,” he said, “I must advise caution. Do not overwhelm him with too much information at once. His m