บททั้งหมดของ น้องเมียเอามัน (หลาย P) PWP: บทที่ 191 - บทที่ 200

ความสัมพันธ์ที่การกระทำนั้นชัดเจน แต่สถานะนั้นยังคลุมเครือของเจ้านายกับเลขาสาวดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ ที่นอนของเฟลิเปเปลี่ยนมาเป็นที่บ้านของเธอเป็นประจำ โดยที่เธอไล่ก็ไม่ไปราดก็ไม่ลง แบบนี้เรื่อย ๆ จนในที่สุดต้องปล่อยให้เขาอยู่ไป แต่เธอไม่ได้ให้เขาเข้ามานอนในห้องเธอเท่านั้น นภาเห็นสองหนุ่มสาวเอ

เมื่อบทแรกจบลง เขาจับตัวเธอให้ลุกขึ้นแล้วเท้าแขนไปด้านหลัง ยกปลายเท้าขึ้นพาดบ่าของเขาหนึ่งข้างแล้วสอดตัวตนเข้าอีกจนเธอตบเตียงด้วยความสยิว ขาอีกข้างของเธอถูกเขายกพันไว้กับรอบเอวหนา จนเธอเกร็งไปทั้งขา สะโพกสอบหยับเข้าหาครั้งแล้วครั้งเล่า สองมือเขาจับเอวของเธอแน่นขยับเข้าหาระรัว ความรู้สึกของพ

พระพายนั่งอยู่ในชุดผ้าขนหนูสีขาว อ้าขาตรงหน้ากระจกตั้งพื้น มองสำรวจน้องสาวของตัวเอง ใช่เธอใช้มูสโฟมกำจัดขนในจุดซ่อนเร้น และอยากดูว่ามันเกลี้ยงเกลาดีหรือไม่ แต่ทว่าเสียงประตูที่เปิดพรวดเข้ามา ทำให้เธอที่นั่งเก้าอี้สตูลหุบขาฉับแล้วหันไปมองประตูว่าใครกันที่เข้ามา “คุณ!” พระพายอุทานออกมา

ในห้องพระพายกำลังกอดกับแม่ แล้วก็ปรับความเข้าใจกัน แม่คิดว่าตัวเองเป็นภาระลูกสาวอย่างเธอ แต่เธอไม่เคยคิดอย่างนั้นเลย แม่คือผู้มีพระคุณที่สุดของเธอ และเป็นร่มโพธิ์เดียวให้เธออยากมีชีวิตอยู่ “แม่อย่าคิดมากเลยนะคะ เรื่องของหนูกับเขา...” ยังไม่ทันจะเอ่ยอะไร ก็ได้ยินเสียงรถมาจอดหน้าบ้านอีกคัน

ข่าวเรื่องบอสประกาศแต่งงานกระฉ่อนไปทั่วบริษัท ทำเอาขาเมาท์ฝันสลาย เพราะอยากปีนเตียงท่านประธาน แต่กลับโดนสาวอดีตพนักงานการตลาดงาบไปแล้ว “โธ่เอ้ย!...ตาต่ำ” เสียงของนุชรีอุทานดังลั่นห้องด้วยความริษยา เพราะบอสเพิ่งประกาศแต่งฟ้าแลบกับนังพระพาย ไม่รู้ว่ามันมีดีอะไร ถึงได้หลงมันจนถึงขั้นแต่งงาน