All Chapters of Promises Turned to Ashes: The Billionaire Who Shattered my Heart: Chapter 91 - Chapter 100

Pero mabuti na rin at umalis ito, hindi na kailangan pang magkatabi sila sa iisang kama — pareho silang nakakaramdam ng pagkasuklam sa isa’t isa. Sa kabutihang-palad, maayos naman ang kanyang tulog noong gabing iyon.Pagkagising niya, nang humawak siya sa bakanteng puwang sa tabi niya, hindi na siya nagulat. Tumayo siya at nag-ayos ng simpleng almusal, saka sinimulan ang paggawa ng kanyang resignation letter.Bandang alas-diyes ng umaga, nakatanggap siya ng mensahe mula kay Timothy..TIMOTHY: –Pasensya na, Diana. Sobrang taas ng lagnat ni Jenny kagabi, dinala ko siya sa ospital at nagtagal kami doon.Tiningnan ni Diana ang mensahe at napangiti nang bahagya, malinaw sa kanyang isipan ang sitwasyon.Katulad ng dati, mahinahon niyang sinagot si Timothy ayon sa sinabi nitong pagiging maawain: –Walang anuman. Bata pa siya at may may sakit na ina, talagang mahirap para sa kanya ang magkasakit. Alagaan mo siyang mabuti.Nagpadala ulit ito ng isang maliit na emoji na nagpapakita ng sama ng

“Sa nakikita ko, malinaw na hindi kayo pareho ng estilo. Inakala kong kagaya ka ng kasama ng asawa mo, pero ngayon maliwanag na—hindi ka kailanman magiging kapalit niya.”Hindi sumagot si Diana; hindi niya alam kung pangungutya o papuri ang huling sinabi ni Amanda.Hindi man lang maging kapalit… Sino ba ang gustong maging kapalit? O baka naman, kahit man lang kapalit ay hindi siya karapat-dapa.Medyo naiilang si Diana at ibinalik ang tingin niya sa sarili. Tiningnan ang oras sa kanyang pulso. “Paalala lang, kalahating oras lang si Lander dito. May susunod pa siyang appointment, mas mabuti pang magmadali ka.”Napamulat ng malaki ang mga mata ni Amanda. “Bakit hindi mo sinabi agad?”Kumuha si Diana ng isang basong champagne mula sa tray ng dumadaan na waiter at humigop ng kaunti. “Kung sinabi ko agad, eh di nakuha mo na agad sana siya, hindi ba?”Iniling ni Amanda ang ulo at tiningnan siya nang may paghamak. “Nagseselos ka ba? Dahil kung hindi ako bumalik, baka ikaw pa rin ang pan

Naabala si Amanda sa eksena at napabuntong-hininga, saka lihim na kinumpirma sa sarili.. “Talaga, magaling itong babae, Diana. Siguradong hindi mo siya matatalo. Baka pati sa proyektong ito, mapalitan ka pa. Ang mga lalaki, hindi matiis kapag may babaeng nagpapa awa—at mukhang hindi mo kaya ang ganitong estilo.”Hindi talaga makapagsalita si Diana. Sino ba ang makakapag akala na kayang ibaba ni Jenny ang kanyang pride at umiyak pa sa harap ni Lander?At ang pag-iyak niya’y parang luha ng isang bulaklak—malambing, halos kaawa-awa—isang eksenang mahirap tabunan ng anumang panunukso.Nilingon niya si Lander. Hindi ito agad nag-react, at doon niya nakita ang pagkakataon.Hindi napigilan ni Diana ang pisilin ang sariling palad habang matalim na naka-focus ang malamig at malinaw niyang mga mata kay Lander. Kung bigla nitong babaguhin ang isip, mawawala nang lahat ang pinaghirapan niya noon.Mataas ang kilay ni Lander, matalim ang mata, malinaw ang mga linya ng mukha—isang hitsura na nakaka

Wala siyang magagawa; kung hindi pipirmahan ang kontrata, hindi siya makakaalis. Ramdam niya ang matalim na tingin nina Jenny at Timothy kahit hindi niya sila tinitingnan—parang tinutusok ng karayom ang kanyang balat.Ganyan si Lander. Kung ipinasa nito sa kanya ang kontrata, malinaw ang ibig sabihin—ipinapakita nitong magkaalyado sila. Kung hindi, bakit ipababasa sa kanya ang ganito kahalagang dokumento?Matapos ang konting pag-aalinlangan, inabot niya ang kontrata at pinilit na basahin. Pagkaraan, mahina niyang sinabi kay Lander.. “Mr. Sales, natapos ko na pong basahin. Wala pong problema.”Iwinagayway lang ni Lander ang kamay. “Okay, pumirma ka na.”Pagkapirma ng kontrata, hindi na nakapagpigil si Jenny at bumulong.. “Mag-usap lang kayo. Lalabas muna ako sandali para huminga.”Kinuha ni Timothy ang dokumento at tumingin kay Diana. Agad niyang naintindihan ang ibig sabihin—hindi siya puwedeng maunang lumapit, baka pagtawanan sila ni Amanda. Kaya maingat niyang sinabi.. “Puntahan

“Diana.” Malalim at malamig ang tinig ni Lander, may bahid ng nanlalamig na galit.“Ha?” Napasinghap si Diana, at kusa siyang nakasagot nang hindi namamalayan.Mainit ang mga daliri ni Lander habang marahan nitong hinawakan ang kanyang baba. Tinitigan siya ng mga matang matalim na parang mata ng lawin, saka malamig na nagtanong: “Hindi ko naman ibinunyag ang sikreto mo. Bakit sa isang iglap, ipinagkanulo mo na ako? Ano bang ibinigay sa’yo ng mga Beredo kapalit nito?”Alam ni Diana na wala siyang maitatago kay Lander. Ang lalaking ito ay may pambihirang pakiramdam at talas ng obserbasyon. Kahit anong pagtatago ang gawin niya, siguradong mabubunyag pa rin ang kanyang ginawa. At kapag nalaman nito na sinadya niyang linlangin ito, lalo lang siyang mapapahamak.Kaya’t nagpasya siyang magsabi na lang ng totoo.Tahimik na tumango si Lander, tila nag-iisip, bago siya mapait na ngumisi. “Ano ako, pag-aari mo? Bakit mo naisip na dahil lang sa ipinainom mo sa akin, agad kong magugustuhan ang