All Chapters of Evil Engineerร้ายรักวิศวะเลว [ไนต์]: Chapter 61 - Chapter 70

สัมผัสวาบหวามถูกจุดขึ้นมาอีกครั้ง เขาผละใบหน้าออกก่อนจะยกเอวบางขึ้น ให้กลืนกินท่อนลำแข็งร้อนที่สวมเครื่องป้องกันตอนไหนเธอก็ไม่ทันได้มองเลย“มันจุกมาก”ร่างบางเม้มปากแน่น ใบหน้าสวยบิดเบี้ยวเมื่อเขากดสะโพกเธอลงบนแก่นกาย นี่เป็นครั้งแรกที่คร่อมเหนือร่างของเขาทำให้รู้สึกแปลกประหลาดอยู่บ้าง แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าท่านี้ทำเอาเธอจุกมากและเสียววาบในคราวเดียวกันพรวด!สะโพกสอบเด้งสวนขึ้นทำให้เธอกลืนกินท่อนลำเข้าไปจนมิด ร่างบางเม้มปากแน่น มือดันหน้าท้องแกร่งไว้ ยิ่งเห็นรอยนูนตรงท้องน้อยของตัวเองยิ่งรู้สึกใบหน้าเห่อร้อนขึ้นมา“ลองขยับดู”นัยน์ตาคมกริบเอ่ยออกมาด้วยแววตาพราวระยับ เรือนร่างเย้ายวนคร่อมอยู่บนตัวเขา มันช่างเป็นภาพที่แสนรัญจวนใจไซซีข่มกลั้นความเขินเพราะเธอพูดคุยเรื่องนี้กับเพื่อนสาวอย่างซินเซียมาบ้างแล้ว เพียงแต่ว่ายังไม่เคยลองกับเขาเท่านั้น วันนี้มีโอกาสเลยลองขยับสะโพกดู เพียงเห็นร่างสูงยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจเธอก็มั่นใจที่จะขยับมากขึ้น“หัวไวดีนี่”เห็นคนหน้าตายกัดฟันแน่นร่างบางยิ่งได้ใจ ยื่นมือไปดันหน้าท้องแกร่งไว้เพื่อช่วยพยุง ก่อนจะขยับสะโพกขึ้นลงเนิบช้าแต่แอบหมุนควงอยู่ในที ทำเอาร่างส

18.09 น.หลังจากทานอาหารกันเรียบร้อยพี่ไนต์ก็พาฉันมาเดินเล่นย่อยอาหาร ซึ่งวันนี้ร้านที่เขาพามาด้วยติดริมน้ำ บรรยากาศเย็นย่ำแสงสีทองแปรเปลี่ยนเป็นมืดครึ้มเหมือนฝนกำลังจะตกทำให้แปลกใจเล็กน้อยเพราะช่วงนี้ไม่ใช่หน้าฝนและเหมือนวันนี้จะเห็นผู้คนแปลก ๆ อยู่รอบตัวเยอะไปหมด จนกระทั่งพี่ไนต์ปรายตามองและทุกคนก็หายไปราวกับอากาศ สงสัยจะเป็นพวกลูกน้องเขา เฮ่อ นี่ยังไม่ชินเลยนะว่าบนโลกนี้มีมาเฟีย“มีความสุขไหม?”มือหนาเอื้อมมาจับศีรษะของฉันให้แนบกับไหล่ของเขา เรายืนมองพระอาทิตย์ตกดินตรงริมน้ำจนกระทั่งท้องฟ้าเปลี่ยนสี ทั้งที่ไม่มีคำพูดอะไรเอ่ยออกมา แต่หัวใจกลับอุ่นซ่านจนฉันได้แต่ระบายยิ้มผ่านดวงตา“ค่ะ มีความสุขมากแล้วพี่ล่ะ?”เงยหน้ามองเสี้ยวหน้าคมที่มีแสงไฟสลัวตกกระทบลงบนใบหน้าหล่อเหลาราวกับรูปสลัก พี่ไนต์เป็นคนที่นิ่งมาก เฉยชา และไม่แสดงอารมณ์ จนกระทั่งมีเขาอยู่ในชีวิตจริง ๆ ทุกวันเขาทำให้ฉันยิ้มได้ หัวเราะได้อย่างมีความสุข โดยที่เขาก็ยังเป็นเขาในแบบที่ฉันชอบ“อืม มีความสุขมาก”เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นมาพร้อมสายตาคมกริบแสนร้อนแรงจนฉันเม้มปากแน่น อยากจะยื่นมือไปหยิกเอวโทษฐานทำตัวน่าหมั่นไส้ในที่สาธารณะ ก

แล้วเรื่องบังเอิญคือทำไมทั้งคู่ต้องเป็นคนของตระกูลเฮยหลงและฉินแท็งด้วย แม้จะขึ้นชื่อว่าเป็นสี่มังกรแต่ก็ไม่นิยมแต่งงานเชื่อมตระกูลกัน ต่างคนต่างถ่วงดุลอำนาจกันไว้ ซินเซียไม่เท่าไรเพราะเสือไม่ได้รับตำแหน่งสืบทอดผู้นำตระกูล แต่ไนต์นี่สิ เขาได้แต่มองน้องสาวที่หลับตาพริ้มบนเตียงด้วยแววตาสงสารจับใจ“ก็ไม่รู้มันตกหลุมยัยซีของเราตอนไหน เห็นปากบอกไม่ชอบอยู่ท่าเดียว” ต้าร์พูดโพล่งขึ้นมา“มึงก็เลยไม่ขัดขวางอะไรว่างั้น?” ติณณ์เอ่ยเสียงเข้ม“จะขัดอะไร ดูน้องสาวเราด้วยห้ามได้ที่ไหน”แล้วบรรยากาศในห้องก็พลันเงียบลงทันที ถามเยอะก็เข้าน้องสาวตัวเองหมด เลยไม่อยากต่อความยาวสาวความยืดแล้ว“อย่าทะเลาะกันเลยนะคะ เรื่องหัวใจมันห้ามกันได้ที่ไหน”หลังจากเดินไปส่งอาหมอแล้วเธอก็รีบเข้ามาและทันได้ยินบทสนทนาของบรรดาพี่ชายที่กำลังเถียงกันอยู่ ซึ่งเรื่องนี้เธอไม่เห็นด้วยมาก ๆ“เฮียก็ไม่ได้ว่าอะไรแค่ถามดู”เมื่อโดนน้องสาวทำเสียงไม่พอใจติณณ์ก็กลับลำเปลี่ยนสีทันทีด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน จนต้าร์ที่นั่งอยู่ด้านข้างลอบเบะปาก “ดีแล้วค่ะ ในอนาคตถ้าเฮียติณณ์มีความรักจะได้ไม่โดนหาว่าโบ้” ซินเซียยู่ปากก่อนจะนั่งลงบนปลายเตียงข

ก่อนนัยน์ตากลมโตจะเบิกกว้างเมื่อเขาหันกลับมาเผชิญหน้ากับเธอ เขาเผยรอยยิ้มทำให้ดูอ่อนโยนมากขึ้น แต่กลับไม่สามารถกดทับกลิ่นอายบางอย่างไปได้ เธอยืนนิ่งเม้มริมฝีปากแน่นไม่รู้ว่าควรจะเอื้อนเอ่ยอะไรออกไป กลัวว่าภาพตรงหน้าจะเป็นเพียงภาพลวงตา“กลับมาแล้ว ขอโทษที่ให้รอนาน”เสียงทุ้มเอ่ยออกมาพลางก้าวขาเข้ามาใกล้ เหมือนภาพในวันแรกที่เธอเดินเข้าไปหาเขา ต่างกันแค่สถานที่ และคราวนี้เป็นเขาที่เดินเข้ามาหาเธอเอง“จะไม่ไปไหนอีกแล้ว สองปีนี้ทรมานเกินไป”น้ำเสียงเจ็บปวดของเขาทำให้ขอบตาเธอร้อนผ่าว มันทรมานมากจริง ๆ กับการต้องรอใครสักคน ตอนนี้เธอสับสนว่าควรจะทำยังไงดีกับสถานการณ์ตรงหน้านี้ ทั้งตกใจ สับสน จนหาเสียงไม่เจอ“จะชดใช้ให้ทั้งชีวิต”“อย่าพูดแบบนี้”ไซซียกมือขึ้นปิดปากไม่ยอมให้เขาเอ่ยแบบนี้อีก เธอสามารถรอเขาได้ทั้งชีวิต เพราะเคยคิดที่จะเปิดใจแล้วแต่มันทำไม่ได้เลย ทุกครั้งที่คิดจะเปิดใจกลับมีแต่ภาพของเขาผุดขึ้นมา“พี่ไม่ติดต่อมาเลย” เธอเอ่ยถามอย่างยากลำบาก“ขอโทษ ขอโอกาสอีกครั้งได้ไหมคราวนี้!”เขาไม่รู้จะเอ่ยอะไรนอกจากขอโทษและขอโอกาส เพราะสองปีที่ผ่านมาเราต่างไม่มีความสุข“ไม่!”ร่างบางปฏิเสธเสียงแ

เมื่อภายในตอดรัดแน่นเขาจึงเร่งซอยสะโพกเข้าใส่ร่องสวาทฉ่ำแฉะ จนกระทั่งร่างบางถึงฝั่งฝันและเขาก็กระแทกถี่รัวปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นออกจนหมด ก่อนจะล้มตัวลงบนเตียงและรั้งร่างบางขึ้นมานอนเกยบนอก“มีความสุขมาก”อยู่ดี ๆ เขาก็เอ่ยออกมาจนเธอขมวดคิ้ว ก่อนจะฉีกยิ้มอย่างอารมณ์ดีพลางยกมือลูบไล้อกแกร่ง“ซีก็มีความสุข”“เทอมหน้าจบเหรอ”“ไม่นะคะ ซีว่าจะสี่ปีจบ”“สามครึ่งก็พอ”“หืม”ร่างบางไม่ได้ฉุกคิดในสิ่งที่เขาพูดเลยว่าสามครึ่งคืออะไร จนกระทั่งผ่านไปสองเดือนประจำเดือนของเธอไม่มา ถึงรู้ว่าโดนคนหน้าตายเล่นงานเข้าให้แล้ว ไอ้คนหน้ามึน!!มือเธอสั่นมากเมื่อที่ตรวจครรภ์ขึ้นสองขีด ที่จริงแล้วก็ไม่ได้อะไรมากเพราะรักเด็กแหละ แต่รู้สึกโมโหมากที่โดนคนร้ายกาจอย่างเขารวบหัวรวบหาง“ไอ้พี่ไนต์”เมื่อออกมาจากห้องน้ำเจอเขานั่งจิบไวน์ด้วยท่าทางนิ่งสงบยิ่งทำให้ในใจเดือดพล่าน“ซีท้อง”“...”เขาเงียบจนเธอลังเลว่าเขาตั้งใจหรือไม่ตั้งใจทำกันแน่ พลางคิดไปต่าง ๆ นานาว่าหรือเขาไม่ได้ตั้งใจ แล้วแบบนี้เธอจะทำยังไงกันล่ะใบหน้าสวยเบะปาก แววตาสั่นระริกมองเขา ก่อนน้ำสีใสจะไหลออกมาจากหางตา“เฮ้ย! ร้องไห้ทำไม”“ซีท้อง ฮึก”ท่าทางเปราะบ