جميع فصول : الفصل -الفصل 50

Elite pub“อย่ามาเห็นแก่ตัวกับซี”เสียงหวานเอ่ยอย่างไม่พอใจ มาพร้อมกับกรงเล็บแหลมคมขูดตรงข้างแก้มจนแสบ และผลักเขาออกอย่างไม่ไยดี นั่นคือเหตุการณ์เมื่อสองชั่วโมงก่อน ก่อนที่เขาจะมานั่งจิบเหล้าอยู่ที่ผับเพื่อทำใจให้สงบ แต่เปล่าเลยมันกลับร้อนรุ่มยิ่งกว่าเดิม ทั้งแววตาและน้ำเสียงของเธอยังติดอยู่ในใจเขา“รอเคลียร์ทุกอย่างก่อนเถอะ”ไซซีไม่ใช่คนโง่ และเขาไม่ใช่คนที่จะไร้สาระเลือกที่จะปิดบัง สำหรับเขาถ้าจะเดินไปด้วยกันต้องพูดคุย แต่ปัญหาในตอนนี้คือเขาต้องจัดการเรื่องความปลอดภัยของคนที่บ้านและตัวเธอก่อนเมื่อเดือนก่อนพ่อเรียกตัวไปอเมริกากะทันหัน โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าเรียกไปทำไม เมื่อถึงคฤหาสน์กลับเต็มไปด้วยผู้คนเหมือนที่นี่กำลังจัดงานเพียงเขาเดินเข้าไปในงานพ่อก็ประกาศชื่อผู้สืบทอดตำแหน่งผู้นำคนต่อไปทันที แน่นอนว่าหลายคนคิดว่าเป็นเจ้าสมุทรพี่ชายคนละแม่ แต่เปล่าพ่อประกาศในสิ่งที่คนคาดไม่ถึง คือการยกตำแหน่งอันทรงเกียรติของตระกูลให้ลูกเมียน้อยอย่างเขาต่อหน้าผู้คน ทั้งที่เขาและแม่ต้องระหกระเหินมาที่ไทยเพราะความวุ่นวายของตระกูล แต่พ่อกลับทำเหมือนไม่เข้าใจอะไรเลยกึก!แก้วน้ำสีอำพันถูกวางลงบนโต๊ะกร

ภายในห้องนอนหรูหราร่างบางนอนกอดปลอบกันจนเย็นย่ำ แมวสีขาวปรอทก็กระโดดขึ้นมาบนเตียงก่อนจะเดินเข้ามาแทรกกลางทั้งสอง แล้วนอนเอาหัวซุกไซซีและยัดก้นลงไปชิดซินเซีย เหมือนต้องการความอบอุ่นก่อนจะผล็อยหลับไป เกิดเป็นภาพประหลาดแต่แสนอบอุ่นฟู่ววว ~ควันสีเทาพวยพุ่งขึ้นสู่อากาศก่อนจะจางหายไป ท่ามกลางความมืดมิดของท้องฟ้าในคืนนี้ เหมือนกับหัวใจของเขาที่มันหนาวเหน็บ ทุกครั้งที่เผลอคิดถึงใครบางคนที่เคยแวะเวียนมาก่อกวน แต่หลายวันมานี้กลับเงียบทุกช่องทาง“หึ งอนให้ได้ตลอดแล้วกัน”เขาพึมพำกับตัวเองเพราะรู้ดีว่าทำไมเธอหายเงียบไป จะมีอะไรนอกจากว่ายังโกรธอยู่ ทั้งที่เขาออกปากขนาดนั้นทำไมเธอไม่เข้าใจเขาไม่เข้าใจความละเอียดอ่อนของจิตใจผู้หญิง ไม่รู้ว่ามีความคิดซับซ้อนยังไง ในเมื่อพูดว่าไม่ให้ไปไหนก็คือไม่ให้จากไปจริง ๆ มันต้องพูดอะไรอีกทั้งที่บอกจะไม่ง้อไม่สนใจ ถึงเวลาเดี๋ยวจะไปตามเธอเอง แต่กลับอัดนิโคตินเข้าปอดไม่หยุด สงสัยเขาคงประเมินความรู้สึกตัวเองต่ำไปถึงได้เครียดเรื่องไซซีขนาดนี้“หึ โสดเหรอวะ”เขากระตุกยิ้มร้ายเมื่อกดเข้าไอจีเพื่อไปส่องความเคลื่อนไหวของเธอ และพบว่าอีกฝ่ายลงรูปโชว์เนินอกและข้อความ ‘โ

อินเตอร์คลับแกร็ก~“ไอ้เสือต่อเว้ย”เสียงโหวกเหวกโวยวายของต้าร์ดึงให้ไนต์ที่นั่งจิบเบียร์อยู่ข้างโต๊ะสนุกเกอร์หลุดจากภวังค์ความคิด แล้วหันไปมองสถานการณ์ตรงหน้าวันนี้พวกเขาเลิกเรียนก็พากันมาที่อินเตอร์คลับเพื่อแทงสนุกเกอร์ รอเวลาไปรับบรรดาแฟนของพวกมัน ต่างจากเขาที่ไม่ต้องคอยรอรับใครแต่อยู่ ๆ ในหัวกลับผุดภาพของคนที่คอยก่อกวนอยู่หลายเดือน ตั้งแต่เทอมแรกยันเทอมสอง คนที่เขาเคยรำคาญ“บ้าฉิบ”เขาพึมพำกับตัวเองก่อนจะยกแก้วเบียร์ขึ้นจิบจนหมดเพื่อระบายความคิดไร้สาระในหัว ทั้งที่บอกตัวเองจะไม่ง้อ แต่วันนี้ตอนเดินผ่านกลุ่มของไซซีเขากลับได้ยินอะไรที่มันไม่เข้าหู“จะเอาไง”นักรบนั่งลงข้างเขาก่อนจะคว้าแก้วอีกใบไปจิบบ้าง และเอ่ยเข้าประเด็นทันทีโดยไม่ต้องถามอะไรมากความ“กำลังคิด”มันคงหมายถึงว่าจะเอายังไงกับไซซีน้องสาวมันละมั้ง แน่นอนว่าเขาไม่ปล่อยเธอ ไม่มีวันแต่เขาก็ไม่อยากลดทิฐิไปง้อเด็กแบบไซซีเหมือนกัน“ติดอะไร”มันจ้องหน้าเขานิ่งแววตาเหมือนจะไม่พอใจ แน่นอนก็น้องสาวมันทั้งคน“ไม่อยากง้อ”“ทำไม”“ไร้สาระ”ประโยคแสนสั้นของเราสองคนทำให้คนที่กำลังเดินมาร่วมวงขมวดคิ้ว เพราะสนิทกันมานานแม้จะพูดน้อยแต่

คณะวิศวกรรมศาสตร์เมื่อมาถึงมหา’ลัยฉันก็จัดการหน้าผมให้เรียบร้อย ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องเรียนและเห็นกลุ่มเพื่อนที่โบกไม้โบกมือเรียกให้ไปนั่ง โดยมีซินเซียนั่งส่งยิ้มแป้นแล้นมาให้“มานั่ง ๆ แล้วเล่ามาเป็นยังไงบ้าง ดีกันกับพี่ไนต์หรือยัง ฉันกับพี่เสืออุตส่าห์สร้างสถานการณ์ให้ได้คุยกัน”ฉันนิ่งไปสักพักเมื่อซินเซียเฉลยว่าที่พี่ไนต์มาหาที่บ้านเป็นเพราะโดนบังคับมา ได้ยินแบบนี้ยิ่งรู้สึกน้อยใจเข้าไปใหญ่ เอาเถอะเพื่อนหวังดี“ก็ ไม่มีอะไร”“ไม่มีอะไรคือ?” ซินเซียเลิกคิ้วถาม“มันจบแล้ว ฉันตัดสินใจจบเรื่องระหว่างฉันกับเขา”“หาาา”เพื่อนทำหน้าตกใจสุดขีดส่วนฉันก็หอบร่างไร้เรี่ยวแรงมานั่งลง ก่อนจะฟุบหน้าลงกับโต๊ะเรียนด้วยสภาพจิตใจที่ไม่มั่นคงนัก“ซี แล้วแกโอเคเหรอ?”“อืม”ซินเซียเอ่ยปากถามด้วยสีหน้าไม่สบายใจ ส่วนฉันก็แค่ขานรับในลำคอ เพราะสภาพตอนนี้เหมือนคนหมดแรงที่จะทำอะไรต่อมากภายในห้องที่แสนวุ่นวาย เสียงสนทนาโหวกเหวกไม่ได้ทำให้ฉันมีอารมณ์อยากจะทำอะไรเลย ทุกอย่างเฉยชาไปหมด หูได้ยินเสียงเพื่อนในกลุ่มพูดคุยกับซินเซียเรื่องของฉันดังแว่วเข้ามา แต่เลือกที่จะไม่สนใจ เวลาเดินต่อไปอย่างเชื่องช้าจนกระทั่งเป

ร่างบางร้องลั่นเมื่อคนที่ยืนสงบกลับยกเท้าขึ้นถีบอาจารย์คนใหม่ด้วยความรวดเร็วแม้แต่เธอยังตั้งตัวไม่ทัน ส่วนอีกฝ่ายคือถลาล้มแรงมาก“สมควร แล้วอย่ามาเสือกกับคนของกู”ไนต์เอ่ยเสียงเข้มก่อนจะคว้าแขนเธอให้เดินออกจากตึกไปด้วยสีหน้าเรียบเฉย แต่ถ้าสังเกตดี ๆ จะเห็นว่าเขาโกรธมากแค่ไหน“พี่ไนต์เดี๋ยว!”ทั้งคู่เดินฝ่าฝนออกมาไกลแล้ว ร่างบางถึงได้สติและขืนตัวไว้ไม่ยอมตามเขาไป“...”“ซีจะกลับเอง” ร่างบางเอ่ยเสียงเย็น“พี่จะไปส่ง อยากกลับที่ไหนก็บอก บ้านหรือคอนโด”“พี่ไม่เข้าใจเหรอ ซีว่าซีพูดชัดแล้วนะ”ร่างบางสูดลมหายใจเข้าก่อนจะกลั้นใจเอ่ยออกมา โชคดีที่ตรงนี้ทั้งมืดและมีสายฝนโปรยปราย เขาคงจะไม่เห็นว่าแววตาของเธอมันสั่นไหว“รู้ แต่จะไปส่ง”ท่าทางดื้อดึงไม่สมเป็นเขาทำให้เธอถอนหายใจออกมา ในเมื่อเขาอยากไปส่งก็แล้วแต่“ก็ได้ค่ะ งั้นรบกวนไปส่งที่บ้านทีนะคะ”เพราะว่าตอนนี้ทั้งฝนตกและไม่มีคน แม้ความสัมพันธ์ของเราจะยังไม่ดี แต่ฉันคงไม่โง่พอจะปฏิเสธและเดินตากฝนกลับ หรือรอลุงสมอยู่คนเดียวหรอกภายในรถหรูบรรยากาศเงียบและอึดอัดมาก ฉันหยิบมือถือออกมาไถเล่นทั้งที่จิตใจกระสับกระส่าย เพราะรับรู้สายตาของเขาที่คอยจ้องม