วันต่อมา...ตึ๊ง~เสียงข้อความแจ้งเตือนดังขึ้น มีนาที่กำลังนั่งอยู่ในรถไฟฟ้ากลับห้องจึงกดเข้าไปอ่าน ก่อนจะพบว่าเป็นเพื่อนของเธอทักมานั่นเองขวัญตา : พรุ่งนี้อย่าลืมนะแกมีนา : หืม ไรอะขวัญตา : นั่นไง ลืมซะละ: รายงานกลุ่มไง มาทำห้องฉันนะมีนา : อ้อ โอเค แต่ฉันน่าจะไปค่ำๆ หน่อยนะขวัญตา : ติดงานอีกล่ะสิมีนา : อื้ม โทษทีนะแกขวัญตา : ไม่เป็นไรๆ ไว้เจอกันที่มหาลัยนะ ฉันนอนละคุยเสร็จ มีนาก็ส่งสติกเกอร์ฝันดีไปให้เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของตน เธอถอนหายใจออกมาหนักๆ ทีหนึ่งอย่างเหนื่อยล้าเพราะว่าวันนี้ลูกค้าเยอะมากจนหัวหมุนไปหมด อยากจะกลับไปนอนที่ห้องเต็มทีพอมาถึงปากซอย ร่างอวบอิ่มของมีนาก็ก้าวฉับๆ เข้าไปในซอยอย่างเร่งรีบ ท่ามกลางสายตามากมายของวินมอเตอร์ไซด์ที่จอดรอรับลูกค้าแถวนั้นที่มองมาที่เธอตาเป็นมัน“หนูมีน มาเร็ว เดี๋ยวน้าไปส่ง”เสียงทุ้มของเจิดตะโกนเรียกพร้อมกวักมือให้เด็กสาวไปหาเขา“สวัสดีค่ะลุงเจิด...ขอบคุณนะคะ แต่ว่าหนูเดินกลับเองดีกว่า” เธอเอ่ยขอบคุณเขาด้วยรอยยิ้ม ตั้งแต่ย้ายเข้ามาอยู่ที่ห้องเช่าเธอก็ได้รู้ว่าเขาคือคนที่เคยเดินชนเมื่อตอนนั้น แถมยังอยู่ห้องข้างๆ กันอีกต่างหาก พอผ่
Last Updated : 2025-12-11 Read more