All Chapters of รวมเรื่องแซ่บ (8) NC20+: Chapter 61 - Chapter 70

“มืออีกข้างก็ยังว่างนี่นา อ่าส์...ทำให้พี่ด้วยสิ”เสียงของกวินเอ่ยขึ้น ร่างสูงขยับเข้าไปยืนตรงหน้าของเด็กสาว น้ำอิงจึงต้องใช้อีกมือสาวรูดท่อนเนื้อแข็งให้เขาอีกคนอย่างเลี่ยงไม่ได้ก็เธอบอกเอาไว้ก่อนหน้านี้แล้วว่าอยากตอบแทนค่าขนม เลยจงใจเลือกชุดที่คิดว่าคนหื่นอย่างพวกเขาน่าจะชอบ และตั้งใจว่าคืนนี้จะตามใจพวกเขาให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้“ซี้ดด นั่นแหละครับคนดี อ่าส์...โคตรเสียว”ใบหน้าหล่อเหลาของกวินบิดเบ้อย่างหนักเมื่อคนตัวเล็กชักรูดลำยาวของเขารัวเร็วจนเสียวสะท้านไปทั้งลำยิ่งเห็นหุ่นสุดเอ็กส์ของเธอในชุดสุดสยิวนั่น เขาก็ยิ่งแข็งจนแทบปริแตก อยากกระแทกเข้าไปจะแย่อยู่แล้ว!“พวกมึงไม่เหลือที่ให้กูเลยนะ”สิ้นเสียง เจษก็อ้อมไปด้านหลังโซฟา ก่อนจะโน้มตัวลงซุกไซ้ต้นคอหอมของเด็กสาวแล้วเลื่อนมือต่ำลงมาขยี้หน้าอกใหญ่ล้นทะลัก ใช้นิ้วหยาบสะกิดจุกหวานจนมันชูชันสู้นิ้ว พร้อมดูดต้นคอเธออย่างหนักจนมันขึ้นเป็นรอยแดงแผล็บ! บ๊วบบบอ่อก! อ่อก! อ่อก!“อื้มมม~” น้ำอิงแทบแยกประสาทไม่ได้ มือหนึ่งก็ต้องชักรูดให้พี่กวิน ในปากก็อัดแน่นไปด้วยลำยาวของพี่ภัทร ทั้งยังโดนพี่เจษเล้าโลมจากทางด้านหลังไม่หยุดจนสมองขาวโพ

@โรงแรมหรู“ดีใจด้วยนะแก”เสียงหวานของ ‘อันดา’ เอ่ยด้วยรอยยิ้มจากใจจริง มือเรียวกุมมือเพื่อนรักที่อยู่ในชุดเจ้าสาวสีขาวแสนสวย แล้วดวงตาก็ไหวระริก น้ำตารื้นขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่“โอ๊ยย อย่าร้องไห้นะยัยอัน งานมงคลโว้ยยย”‘นะโม’ เจ้าสาวคนสวยเอ่ยติดตลกพร้อมกับหลุดหัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อเห็นว่าเพื่อนรักเพียงคนเดียวของตนพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้สุดความสามารถ“อึก...ระ รู้แล้วน่า” อันดาเบะปากกลั้นน้ำตาเอาไว้ แหงนหน้าขึ้นมองเพดานสีขาวเพื่อไม่ให้มันไหลออกมา“มาๆ มาถ่ายรูปกันก่อน เดี๋ยวพอเริ่มงานก็คงยุ่งทั้งวันแล้ว”สิ้นเสียงสองเพื่อนซี้ก็เรียกช่างถ่ายรูปมาเก็บภาพความทรงจำในห้องแต่งตัวเจ้าสาวเอาไว้อีกรอบระหว่างที่งานแต่งเริ่มดำเนินไปตั้งแต่ช่วงเช้า จนกระทั่งถึงช่วงค่ำที่เป็นอาฟเตอร์ปาร์ตี้ อันดาก็ดื่มไปเยอะจนแทบครองสติตัวเองเอาไว้ไม่ไหวงานกลางคืนจัดในโรงแรมหรูและยังไม่แขกเหรื่อมากมายฝั่งญาติเจ้าบ่าวและเจ้าสาวมาร่วมแสดงความยินดี แต่นะโมก็ยังหาเวลาปลีกตัวมาเจอเพื่อนรักได้“ไหวป้ะเนี่ย?”เสียงเจ้าสาวสุดสวยที่อยู่ในชุดเดรสสั้นสีขาวฟูฟ่องถามขึ้นอย่างเป็นห่วงเมื่อเห็นว่าเพื่อนหน้าแดงก่ำ แทบจะทรงตัวไม่

“อย่าทำแบบนี้อันดา เฮียไม่ได้เป็นผู้ชายแสนดีอะไรขนาดนั้นนะ”“ซี้ดด ทำแบบไหนคะ?”อันดาเอียงหน้าถามเขาด้วยแววตาใสซื่อ ในขณะที่นิ้วก็กรีดไปตามร่องเสียวของตัวเองไปมาเพื่อคลายความกระสันที่อัดอั้นอยู่ด้านในตอนนี้สติของเธอแทบไม่อยู่กับตัว รู้สึกรุ่มร้อนไปหมด ไม่มีอารมณ์มาสนหรอกว่าอะไรควร หรืออะไรไม่ควรทำ“ฮืมม...เฮียเตือนแล้วนะ” เขาขบฟันกรอดจนสันกรามนูนเด่น มือหนากำพวงมาลัยแน่นจนเส้นเอ็นขึ้นจนเห็นได้ชัด พยายามต่อสู้กับด้านมืดและความต้องการส่วนลึกของตนเองอย่างสุดความสามารถ แต่เสียงครางหวานและเรือนร่างเย้ายวนของเด็กสาวที่เขาแอบชอบมานานก็ทำให้เส้นความอดทนของเขาขาดผึงลงได้อย่างไม่ยากนักเอาวะ!เขาอดทนรอเธอมามากพอแล้ว ถ้าตอนนี้ยังจะทนอีกเขาก็คงไม่ใช่ผู้ชายแล้วล่ะ!คิดได้ดังนั้น เขาก็หมุนพวงมาลัยขับเข้าไปในโรงแรมที่อยู่ใกล้ที่สุด ก่อนจะเปิดห้องแล้วรีบอุ้มร่างเย้ายวนของเด็กสาวเข้าไปด้านในด้วยความรีบร้อน“อื้อออ...เฮียธีร์ขา~” อันดาเกลือกกลิ้งไปบนเตียงนอนสีขาวคิงไซส์ด้วยความรุ่มร้อนที่มีแต่จะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เธอจึงตัดสินใจฉีกกระชากชุดเดรสของตัวเองออก และถอดชุดชั้นในทุกชิ้นเหวี่ยงไปที่ปลายเตียงจน

“อ่าส์...เฮียไม่ไหวแล้วตัวเล็ก ซี้ดด…ทนเจ็บนิดนึงนะ อึ้! อึ้! อึ้!” ธีร์ขบฟันกรอดจนสันกรามนูนเด่น จับเอวบางคอดกิ่วของเธอไว้แน่น แล้วเร่งกระแทกกระทั้นเข้าออกในร่องฟิตของเธออย่างบ้าคลั่งจนเต้าใหญ่สั่นสะท้านไร้ทิศทางไปตามแรงป่าเถื่อนของเขาปึก! ปึก! ปึก! ปึก!“อ๊ะ อ๊ะ อ๊าส์...ฮะ เฮียภีม อึก...อื้ออ~ นะ หนูเจ็บ”เด็กสาวครางเสียงกระเส่าแทบฟังไม่ได้ศัพท์ ด้านล่างมันทั้งเจ็บทั้งจุกเพราะเขาจ้วงแทงเข้ามาแรงมาก ทว่ามันก็เป็นความรู้สึกที่เสียววูบวาบ แล้วคลายความทรมานบางอย่างในตัวเธอได้ไม่น้อยเลย“อ่าส์...เจ็บมากไหม อึ้! อึ้! อยากให้เฮียช้าลงหรือเปล่า?” เขาถามเสียงพร่า เลื่อนมือขึ้นไปขย้ำเต้าใหญ่ล้นทะลักของเธอพร้อมอัดกระแทกเข้าไปเป็นจังหวะหนักหน่วงระหว่างรอคำตอบจากคนใต้ร่าง“อึก...นะ หนูไม่รู้ค่ะ มันเจ็บ แต่ก็...อ๊ะ...”“แต่ก็เสียวใช่ไหมล่ะ?” มุมปากหยักยกยิ้มอย่างเอ็นดู“อื้อ ชะ ใช่ค่ะ...อ๊าส์ สะ เสียวมากเลย”ใบหน้าหวานบิดเบ้อย่างเสียวกระสันอย่างที่ไม่เคยพานพบมาก่อนตอนแรกมันเจ็บมากเพราะขนาดของเขาต่างกับเธอจนเกินไป ทว่าหลังจากที่เขากระแทกเข้ามาได้สักพัก ก็เริ่มรู้สึกดีขึ้นอย่างบอกไม่ถูกอ่าส์...ด

18 : 35 น.“ป้าต้องขอโทษจริงๆ นะจ๊ะหนูอันดา”“ไม่เป็นไรเลยค่ะ ไม่เห็นจะต้องขอโทษเลย” อันดาตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม รู้สึกโล่งไม่น้อยเมื่อได้ยินว่าเฮียธีร์ไม่ได้มาทานข้าวด้วยกันเนื่องจากติดธุระบางอย่าง ซึ่งเธอคิดว่านั่นก็ดีแล้วล่ะเพราะถ้าเขามาจริงๆ ก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นคุยเรื่องนั้นยังไงดี“ยังไงก็ต้องขอโทษหนูอยู่ดี มีอย่างที่ไหน เป็นคนรบเร้าให้ป้าชวนหนูมาแท้ๆ แต่มาเทกันเองเสียอย่างนั้น” จันทร์ฉายยิ้มอย่างอ่อนอกอ่อนใจ มองเด็กสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ ด้วยสีหน้าขอโทษขอโพยอันดาเป็นลูกสาวเพื่อนสนิทของเธอซึ่งจากโลกไปเมื่อหลายปีก่อน และแม้ช่วงหลังมานี้จะไม่ค่อยได้เห็นหน้าค่าตาของเด็กสาวเนื่องจากหล่อนย้ายไปอยู่กับสามีที่ต่างจังหวัด แต่ในใจก็ยังคงรู้สึกเอ็นดูเธอไม่น้อยเพราะตอนที่เพื่อนสนิทยังมีชีวิตอยู่ ก็ได้พูดคุยกับเด็กสาวอยู่บ่อยครั้ง“ไม่เป็นไรเลยค่ะคุณน้า อ๊ะ...อาหารมาเสิร์ฟพอดีเลย เราทานข้าวกันเถอะนะคะ”เจ้าของใบหน้าสวยสะกดคลี่ยิ้มหวานให้คนตรงหน้า เห็นว่าพนักงานเริ่มทยอยนำอาหารมาที่โต๊ะ เธอเลยได้โอกาสเปลี่ยนความสนใจไปที่เรื่องอื่นแทนระหว่างที่นั่งทานอาหารด้วยกัน จันทร์ฉายก็ถามไถ่เด็กสาวถึงชีวิ