All Chapters of Hot game สิงห์เกมสวาท ( NC 25+ ): Chapter 11 - Chapter 20

ห้าทุ่ม เพื่อนใหม่ส่งข้อความมาหา มนสิชากำลังนั่งร่างคำแปลที่ถอดออกมา แต่ยังไม่อยากบอกว่าตนเองทำงานอะไร จึงตอบไปอีกอย่าง‘ดูหนังค่ะ พี่ถึงห้องพักแล้วเหรอ’‘ครับ พี่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ ว่าแต่มนน่ะ ดูหนังเอ็กซ์เหรอ’ตาคนนี้! นี่เห็นเธอหมกมุ่นเรื่องเพศขนาดนั้นเชียว ไม่ได้ดู แต่กำลังอ่านนิยายโรมานซ์นี่ ถือว่าหมกมุ่นไหมนะ‘บ้าจิ ดูได้ที่ไหน เดี๋ยวนี้พวกเว็บหนังติดเรตถูกรัฐบล็อกไปหมดแล้ว ส่วนที่เคยมีก็ดูหมดละ’ เธอใส่ความก๋ากั่นลงไปในตอนท้าย‘โหลดบิทสิ’ คนหวังดีไม่วายแนะนำมนสิชาย่นคิ้ว ปิดหนังสือ ชักอยากรู้ว่า โหลดบิทคืออะไร‘โหลดไม่เป็น’ กฤษฎิ์เอาผ้าเช็ดตัวพาดที่เก้าอี้ เปลี่ยนมาออนไลน์ผ่านโน้ตบุ๊กแทนการคุยทางโทรศัพท์ ตัวเขาเองก็ชอบท่องไปในโลกอินเทอร์เน็ตก่อนเข้านอนทุกวัน‘ชอบดูเหรอ’‘มีบ้าง’มนสิชาตอบ บางครั้งการอ่านนิยายมันทำให้นึกภาพไม่ออกว่าลักษณะท่าทางตัวละครเป็นไง มันไม่แปลกหรอกที่ผู้หญิงจะรวมกลุ่มกันทำเรื่องซุกซน เคยแอบดูหนังพวกนี้กับเพื่อนๆ บ้าง หลังๆ ดูเพื่อทำงานด้วย‘แล้วไม่มีแฟน เวลาดูแล้วมีอารมณ์ทำไง’คนอยากรู้ถาม กฤษฎิ์กดยิ้มมุมปาก ขณะรอเขาก็ส่งลิงก์เว็บๆ หนึ่งที่มีไฟล์แทบจะทุกอย

ถามแล้วก็รอคำตอบอย่างใจจดจ่อ เธอรู้สึกสนุกที่ได้คุยกับเขาทุกวัน ถ้าจู่ๆ เขาหายไปคงน่าเสียดายเสียดาย... การจะคุยกับใครสักคนได้เรื่อยๆ คนที่ไม่ใช่ญาติพี่น้องเพื่อนฝูง มันไม่ใช่จะเกิดความรู้สึกแบบนี้ได้ง่ายๆ‘แล้วมนมีไหมล่ะ’ เขาย้อนถามกลับกฤษฎิ์พยายามจะนึกคิดว่าที่เธอถามแบบนี้เพราะต้องการลองเชิงหรือมีเรื่องโกหกเขาอยู่จริงๆ ซึ่งถ้าเป็นเรื่องที่เขารับไม่ได้ก็คงหยุดคุย แม้ว่าจะสนุกที่ได้คุยกับเธออยู่มากก็ตาม‘มีสิ ที่จริงมนโกหกลุงเรื่อง...”มนสิชาส่งข้อความไปไม่หมด ทิ้งระยะเพื่อดูปฏิกิริยาเขา อีกฝ่ายเงียบเธอจึงส่งไปอีก‘เรื่องน้ำหนัก มนสูงแค่ 165 แต่หนักตั้ง 95 แน่ะ มนไม่ได้หนัก 70 อย่างที่บอกลุงหรอกนะ ลุงยังจะคุยกับมนต่อไปมั้ย’‘หนัก 90 แล้วยังไงครับ คนที่อ้วนขนาดนี้ลุงก็เคยมีอะไรด้วยมาแล้ว ไม่เห็นเป็นไรนี่ เพียงแต่ ลุงคงอุ้มมนไม่ไหวหรอกนะถ้าหนัก 90 กก.น่ะ’กฤษฎิ์ตอบไปพร้อมกับขำอยู่คนเดียว แต่ก็อดจินตนาการไม่ได้ หนัก 90 กก. นี่ขนาดไหนนะ เวลาอย่างนั้นก็คงลำบากไม่น้อย นี่หรือเปล่าเป็นสาเหตุที่เธอไม่ยอมให้ดูรูป ชอบย้ำแต่ว่าตัวเองไม่สวยๆ อ้วนๆ อยู่นั่น‘คิดมากอีกแล้วนะเรา ถ้าเรื่องนี้ลุงอภัย

เธอไม่มีปัญหาแม่ผัวลูกสะใภ้ แม่ของธันย์ภพเป็นเพื่อนรักกับแม่ของเธอก็เลยให้ความเอ็นดูต่อมนสิชามาตั้งแต่เด็กๆ เพราะท่านไม่มีลูกสาว กระทั่งได้เธอมาเป็นลูกสะใภ้ก็คอยดูแลตลอด เรียกว่า ชีวิตเธอโชคดีกว่าหลายๆ คน ถ้าเพียงแต่ ธันย์ภพจะปรับปรุงตัวเอง ทำตัวให้เหมือนกับผู้ชายที่มีครอบครัว ผู้ชายที่ขอเธอให้แต่งงานด้วย ไม่ใช่หนุ่มโสดอย่างที่เขาทำทุกวันนี้มนสิชามองโทรศัพท์ วันนี้ไม่มีเสียงข้อความเข้ามาจากเพื่อนใหม่ที่สนิทสนมกันอย่างรวดเร็วแม้เขายังไม่เคยเห็นหน้าเธอ แต่เธอเห็นหน้าเขาแล้ว เห็นทุกซอกมุมด้วยซ้ำ วันอาทิตย์กฤษฎิ์จะตื่นสายเป็นพิเศษเพราะไม่ต้องไปทำงาน เมื่อคืนเขาก็คุยกับเธอจนล่วงเข้าวันใหม่ มนสิชาเห็นใจชายหนุ่มไม่น้อย งานที่เขาทำ ไม่ใช่จะเป็นงานที่สบาย บางครั้งกฤษฎิ์ต้องขับรถไปส่งของให้ลูกค้า วันที่งานเร่งๆ ออร์เดอร์เยอะๆ แม้ว่าเขาจะทำงานเปิดบิล คล้ายๆ เสมียนบริษัทฯ ช่วงก่อนสิ้นเดือนคือวันศุกร์เสาร์ที่ผ่านมา กฤษฎิ์ต้องอยู่ทำงานจนดึกเพื่อนับสินค้าว่า จำนวนสินค้าที่เหลือตรงตามรายการของการ์ดสินค้าคงเหลือหรือไม่ วันนี้เขายังเงียบ คงยังหลับ แต่มนสิชาอยากมีเพื่อนคุย ไม่อยากฟุ้งซ่านอยู่คนเดียว‘ล

ชายหนุ่มคิดอย่างเซ็งตัวเอง เผลอคิดไปว่า เธอคือคนที่กำลังทำแบบนั้นซะด้วย มนสิชาชักสงสัยตงิดๆ เธอแปลไม่ดี หรือว่า เขาเชี่ยวจนเรื่องแค่นี้ไม่มีผลอะไรถึงทำให้เขาขำ‘อ่านแล้วไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ’‘จะให้รู้สึกอะไรล่ะครับหมูมน ถ้าหมูมนมาแก้ผ้าอยู่กับลุงแล้วทำแบบนั้น คงรู้สึกนะ ขอถามนะ ถ้าลุงให้มนแก้ผ้าอยู่กับลุงทั้งวันทั้งคืนเลยกล้าไหม’‘กล้ามั้ง’เธอตอบกลับแบบไม่ต้องคิด ปกติ เวลาที่อยู่บ้านนี้เธอไม่ค่อยใส่อะไรอยู่แล้วเวลานอน ไม่เห็นแปลก แต่...‘เท่าที่มนเคยผ่านหูผ่านตานะ ผู้ชายชอบให้สาวๆ แต่งตัววาบหวิวมากกว่านะ ได้ถอดทีละชิ้น มันตื่นเต้นกว่าไม่ใช่เหรอลุง’‘ก็ตื่นเต้นแค่ครั้งแรก เห็นหมดแล้วก็ไม่ตื่นเต้นแล้ว’‘อ้าว แบบนี้ชุดนอนไม่ได้นอนก็ไม่ได้ขายสิ’‘คนอื่นลุงไม่รู้ แต่ลุงเป็นแบบนั้น ก็เคยเห็นแล้วจะตื่นเต้นอะไร ไม่ต้องใส่เลยดีกว่า จะได้ไม่เสียเวลาถอด มีอารมณ์ตอนไหนก็สอดเลย ดีจะตาย’‘ไร้ความสุนทรีย์มาก มนว่าลุงคงเห็นมาเยอะนะ เลยไม่รู้สึกรู้สาน่ะ’‘มนลองคิดในความเป็นจริงสิ อย่างเช่นถ้าเราอยากได้ไอโฟนมากๆ มันน่าสนใจก็ตอนที่ยังไม่เป็นของเรา พอได้มาได้จับได้เล่นสักพักมันก็จะชิน หมดความตื่นเต้น

ใจน้อยๆ วนเวียนคิดแต่เรื่อง จะทำยังไงให้ความรู้สึกบ้าบอนี่จบไปเสียที เธอไม่อยากเสียใจ ไม่อยากรู้สึกไร้ค่าไร้ตัวตนกับธันย์ภพอีกแล้ว‘ถึงห้องละ หมูมนทำไร ลุงอาบน้ำก่อนนะ’ข้อความจากเพื่อนใหม่ทักทายเข้ามาทำให้หน้าจอโทรศัพท์สว่างวาบขึ้น มนสิชามองแล้วสะท้อนใจ ผู้ที่อยู่ในสถานะสามีไม่เคยทำแบบนี้สักครั้งธันย์ภพจะบอกก่อนที่เขาจะไปไหน ไปกับเพื่อน ไปต่างจังหวัด กลับเมื่อไหร่นั้น กลับมาเธอจะรู้จะเห็นเอง นานๆ สักครั้งที่เขาจะโทร.หา แต่เฉพาะช่วงแรกๆ ที่เธอย้ายไปอยู่กับเขาในฐานะภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายหญิงสาวไม่ได้ตอบเพื่อนทางแชตไลน์ไป ยังคงนอนนิ่งๆ ปล่อยตัวปล่อยใจ ปล่อยความคิดล่องลอยไปกับภาพเหตุการณ์ตั้งแต่ที่รู้จักกับธันย์ภพและได้แต่งงานกัน เธอคิดว่าแต่งกับเขาจะมีความสุข เพราะรู้จักกันมาแต่เด็ก พ่อแม่เธอกับพ่อแม่เขาก็เป็นเพื่อนกัน เห็นชอบกับการแต่งงานนี้ แต่มันกลับไม่ทำให้เธอมีความสุขอย่างที่คิด เมื่อธันย์ภพไม่คิดจะปรับตัวให้เข้ากับสถานะใหม่ของเขา แน่นอนว่า เวลาอยู่ด้วยกัน เขาดูแลเธอเป็นอย่างดีไม่มีขาดตก เงินทองข้าวของเครื่องใช้ค่าใช้จ่าย เขารับผิดชอบทุกอย่าง เธอมีสุขสบายกายแต่ไม่เคยได้รับความส