มนสิชาตวัดตาค้อน อยากดิ้นออกจากอ้อมกอด ถามให้รู้แล้วรู้รอดเขาจะเอาไงกับเธอกันแน่ พออยากได้ก็ไปลากมา พอไม่สนใจก็ทิ้งขว้างเงียบหาย ทว่าอ้อมกอดก็แสนอบอุ่นเหลือเกินกฤษฎิ์ลูบแขนเรียวเบาๆ ลงไปถึงข้อมือเล็ก แล้วจับมือเธอไปวางบนหน้าขา ขณะที่พลิกตัวนอนหงาย รั้งร่างนุ่มอ่อนให้เกยก่าย กดมือบางไว้กับสัดส่วนที่อ่อนตัวลง“นอนไม่หลับก็เล่นไปเดี๋ยวก็หลับ”อ๊าย...มนสิชาอยากกัดลิ้นคนบ้านี่นัก ของที่ให้เล่น มันทำใจเธอไหวหวามวูบวาบ จะดึงออกมือหนาก็ประสานอยู่ด้านบน นำพาปลายนิ้วจับคลึงตัวตนนุ่มอุ่น ไม่กี่นาทีความอ่อนนุ่มนั้นก็เริ่มบิดขี้เกียจเหยียดกายรับมือบาง“ลุง...”“ไม่เป็นไร หลับตาซะ แต่ถ้าอยากได้ก็บอกจะได้จัดให้อีกสักรอบสองรอบ เห็นไหมมันยังไหว”“คนโรคจิต...”หญิงสาวซุกหน้ากับอกกว้างอย่างกระดากอาย ไม่อยากต่อปากต่อคำ ไม่อยากมองหน้าที่พาใจสั่นอีก รับรู้เฉพาะที่มือ ที่กำลังบีบๆ กดๆ อยากให้เล่นนัก อย่ามาอ้อนขอทำให้มันอ่อนก็แล้วกันกฤษฎิ์นอนนิ่ง มือหนึ่งกอดไหล่ละมุนลูบฝ่ามือเบาๆ ขณะที่อีกมือลูบคลำอยู่ที่ต้นขาอ่อนของหญิงสาว ปล่อยให้เธอระบายอารมณ์กรุ่นๆ กับร่างกายเขาได้ตามสบาย ซึ่งไม่นานจากนั้น เสียงหายใจส
Last Updated : 2025-11-17 Read more