All Chapters of Hot game สิงห์เกมสวาท ( NC 25+ ): Chapter 21 - Chapter 30

เสียงอ่อนหวานบอกเบาๆ เธอมองเห็นทางออกที่ว่า และเห็นตามที่ธันย์ภพพูด ก่อนอื่นเธอคงต้องไปคุยกับที่บ้านให้เข้าใจก่อน ซึ่งมันลำบากใจไม่น้อย ไว้หลังจากนี้ก็ดีเหมือนกันมนสิชาไม่พูดอีก แต่เดินไปลากกระเป๋าเป้ออกมาจากห้องทำงาน“อะไรน่ะมน”“หนังสือค่ะ มีเสื้อผ้าสองสามตัว มนจะเอาไปเก็บใส่ตู้ที่บ้านมนน่ะ”ธันย์ภพลอบถอนใจ อยากเดินตาม อยากรั้งเธอให้อยู่ที่คอนโดนี้ แต่เขาไม่อยากได้ยินเรื่องการขอแยกกันอยู่... มันมีผลต่อหัวใจเขาไม่น้อยนี่เขาควรจะทำยังไงดี ผลัดวันไปแบบนี้ คงไม่มีอะไรดีแน่ เห็นทีว่าคงต้องปรึกษาใครสักคนเสียแล้ววันนัดหมายมาถึงในอีกหนึ่งสัปดาห์หลังจากนั้น ช่วงระหว่างสัปดาห์ มนสิชาก็คุยกับกฤษฎิ์ทุกวัน เย้าแหย่กัน งอนกันบ้างก็มี เพราะความตรงๆ และแสนกวนแบบนิ่งๆ ของเขาทำให้เธอเผลอโมโหและงอนเขาไปหลายครั้ง การงอนของเธอก็คือ หนีหายออกจากการสนทนา ชายหนุ่มโทร.หา เธอไม่รับ สุดท้ายพอเขาเงียบบ้าง เธอต้องเป็นฝ่ายไปง้อเขากลับร่างสาวอวบอิ่มสะพายกระเป๋าเป้ใบย่อมซึ่งมีเสื้อผ้าไม่กี่ชุดพร้อมเครื่องใช้จุกจิกพวกผลิตภัณฑ์สำหรับอาบน้ำและบำรุงผิว เสื้อกันหนาวเนื้อผ้าหนาเธอพาดแขนไว้กะจะเอาไว้ในรถเลย เพราะใส่ก

กฤษฎิ์ลอบมองหญิงสาวข้างกายหลายครั้งเหมือนกัน พอไม่พูด เธอก็ดูเงียบๆ เรียบร้อย เสียงหวานๆ แต่ช่างยียวนยังเหมือนในโทรศัพท์เวลาคุยกัน มองรวมๆ แล้วเธอก็มีความน่ารักในแบบที่เธอเป็น...ชายหนุ่มขับรถไปเรื่อยกระทั่งหลุดจากสภาพรถหนาแน่นติดขัด เขาแวะปั๊มเพื่อหาซื้อของกินและทำธุระส่วนตัว ซึ่งต่างคนต่างแยกย้ายกันไปเข้าห้องน้ำ นัดไปเจอกันที่ร้านสะดวกซื้อในปั๊มแห่งนั้นมนสิชาออกมาก่อน ก็มาเลือกซื้อพวกน้ำเปล่า ขนมของขบเคี้ยวกับพวกลูกอมและเลือกของกินง่ายๆ กินได้ระหว่างทางเช่นพวกขนมปังแซนด์วิชและกาแฟกระป๋อง ช่วงที่กำลังเลือกขนมร่างสูงของกฤษฎิ์ก็เดินเข้ามาหา“ลุงเอาอะไรเพิ่มพิเศษไหม”กฤษฎิ์มองของในตะกร้าสีส้มดึงมาหิ้วเสียเอง “แบรนด์สักขวดก็พอ”“ไม่รู้ลุงชอบกินอะไร มนเลยซื้อแต่ขนมกับกาแฟแล้วก็น้ำ”เขาเห็นแล้วว่าในตะกร้ามีอะไรบ้าง “กินได้ ไว้หิวค่อยแวะร้านอาหารกัน”“งั้นก็ได้แล้วแต่ลุงละกัน”มนสิชาเออออตาม ในร้านมีลูกค้ามาใช้บริการ และมันบังเอิญว่าช่วงที่เธอคุยกับเขา เรียกเขา สาวๆ สองคนที่กำลังซื้อของหันมามอง ก่อนจะหันไปยิ้มให้กันแปลกๆกฤษฎิ์ไม่ได้สนใจมอง หิ้วตะกร้าไปจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์แคชเชียร์ เขาหยิ

ตัวเขาเองก็รู้สึกยินดี ดีใจที่ได้มาเที่ยวครั้งนี้เช่นกัน ตั้งใจว่าจะทำให้หญิงสาวประทับใจ เพื่อจะได้เป็นเพื่อนที่รู้สึกดีๆ ต่อกันไปนานๆกฤษฎิ์พามือบางไปวางที่ตักเธอ ยิ้มเอ็นดูให้คนหลับเหมือนเด็กๆ หนังท้องตึง หนังตาก็เริ่มหย่อน เขาเปิดเพลงเบาๆ เพื่อให้บรรยากาศในรถผ่อนคลายมากขึ้น จากนั้นก็เพิ่มความเร็วรถมากขึ้น แม้จะเร็วแต่เต็มไปด้วยความระมัดระวังมนสิชาถูกปลุกให้ตื่นก็เมื่อรถวิ่งมาถึงเชียงใหม่ ชายหนุ่มแวะปั๊มอีกครั้งเพื่อล้างหน้าล้างตาเรียกความสดชื่น“ขึ้นอ่างขางกันเลยดีกว่า เพื่อนๆ มันบอกคืนนี้จะหนาวมากขึ้น เผื่อได้ดูหมอกกัน พรุ่งนี้ค่อยลงมาเที่ยวข้างล่างกัน”กฤษฎิ์บอกก่อนจะบอกให้หญิงสาวไปล้างหน้าจะได้สดชื่นพักกันแป๊บเดียวเท่านั้น...“ต้องรีบขึ้นไปก่อนจะค่ำ ทางมันชัน โค้งเยอะด้วย” เขาบอกมนสิชาซึ่งไม่เคยเดินทางมาเชียงใหม่ก็ได้แต่นั่งลุ้นไปตลอดทาง บางช่วงเป็นทางขึ้นเขา มีรถนักท่องเที่ยวอยู่บ้างแต่ไม่มาก และทางก็ชันแถมคดเคี้ยวอย่างน่าหวาดเสียว เมื่ออีกฝั่งคือหุบเหวที่ถ้าพลาดนิดเดียวคงสิ้นชื่อได้ง่ายๆ บางช่วงเป็นทางลงก็ชันไม่แพ้กัน น่ากลัว แต่ก็สวยงามด้วยธรรมชาติ ต้นไม้สูงใหญ่ที่ยังมีควา

มนสิชายิ้มแหย ไม่แน่ใจสักนิด อากาศตอนนี้มันเย็นมากจริงๆ คนที่ไม่ชอบอากาศหนาวๆ แบบเธออยากจะซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มอุ่นๆ มากกว่า“ลุงว่าแค่ล้างหน้าล้างตาก็พอ ไปเถอะห้องน้ำทางนั้น ลุงจะไปเข้าห้องน้ำเหมือนกัน”หญิงสาวมุดเข้าไปเอาของใช้ในเต็นท์ ไม่รู้จะอาบได้ไหมแต่เตรียมไปก่อน ส่วนอีกคนหยิบแค่ผ้าเช็ดตัวกับถุงสบู่แปรงสีฟันเมื่อเธอออกมา คนยืนรอหันมายิ้มให้ แล้วเดินไปพร้อมกันห้องน้ำเป็นการก่อฉาบโดยใช้อิฐและปูน แบ่งแยกชายหญิง วันนี้นักท่องเที่ยวกางเต็นท์ไม่เยอะมาก บางส่วนก็ไปกางเต็นท์ที่ลานด้านล่าง ทำให้ห้องน้ำสะอาดพอควรเมื่อโดนน้ำ มนสิชาถึงกับสะดุ้ง เปลี่ยนใจไม่อาบแล้ว ล้างหน้าแปรงฟัน เรียกว่าทำแค่ที่จำเป็นก็พอ เพราะขืนอาบไม่รู้จะแข็งตายไปก่อนหรือเปล่า น้ำเย็นยะเยือกถึงกระดูกกันเลยทีเดียว“อาบเสร็จแล้วเหรอ”เสียงห้าวที่ทักมานั้นมันเจือแววล้อเลียนเอาไว้เต็มที่ สาวเจ้าเปลี่ยนจากกระโปรงมาสวมกางเกงแต่เสื้อยังตัวเดิม“ไม่ไหวๆ ขืนอาบไปนะมีหวัง แข็งตายตรงนั้นแหละ มนยังไม่อยากสร้างประวัติให้ที่นี่หรอก”“อ้าวก็ลุงเห็นคนอื่นก็มีอาบกัน นึกว่ามนจะอาบด้วย”“เย็นมาก อาบไม่ไหว มนว่ามนมุดเข้าไปอยู่ในเต็นท์ก่อ

เสียงดุห้าวพร่ากระซิบริมใบหู ก่อนลิ้นอุ่นชื้นจะยื่นมาแตะไล้ติ่งหูนุ่มเบาๆมนสิชาขนลุกซู่ ตัวสั่น ใจเต้นระทึก หวั่นหวามในอก ยึดมือเขาเอาไว้ทั้งสองมือ ย่นคอหนีความสยิวที่มาจากปลายลิ้นที่ปัดปาดเลียไล้นั้น ไม่คิดว่าเขาจะรุกเร็วขนาดนี้“ตะ...แต่ มน... อุ๊ย!”ร่างอวบอิ่มสั่นระริก เกร็งมือดึงลำแขนแข็งแรงไว้ แต่ฝ่ามือนั้นกลับสอดผ่านขอบกางเกงวอร์มเข้าไป กางนิ้วกอบกุมพื้นที่น่าหวั่นใจบีบคลึงเบาๆ ใจหญิงสาวแทบจะกระเด็นออกมาเต้นอยู่นอกอก ไหนจะมืออุ่นอีกข้างที่กำลังกอบกำเคล้นคลึงเคล้าเต้าอวบตูม“ทำใจสบายๆ ไม่ต้องเกร็ง นะ...”ชายหนุ่มกระซิบปลอบ คิดว่าหญิงสาวคงยังอาย มือหนาเคลื่อนฝ่ามือบนเนินเนื้อที่มีผ้าผืนบางเบาๆ ความเย็นของผิวบริเวณนั้นส่งผ่านมากระทบฝ่ามือ ด้านบนเสื้อสามชั้นยังกางขวางกั้น แต่เขาสัมผัสได้ถึงความอวบหยุ่นของนุ่มเนื้ออวบอุ่นใครจะไปทำได้เล่า!มนสิชาตะโกนก้องในใจ ดิ้นขลุกขลักด้วยความแตกตื่น กฤษฎิ์ยังคงเป็นคนแปลกหน้า ความคิดนี้มันทำให้ทั้งตื่นเต้นและครั่นคร้ามในอก ทว่าความหวั่นหวามก็โจมตีร่างกายเธอไม่น้อย เต้าอวบตึงถูกเคล้าเคล้นเบาๆ ปากและจมูกที่เคลื่อนพรมแต้มจูบเรื่อยไปตามแนวคาง ลมหายใ