All Chapters of MELT TO LOVE : ไฟหลอมรัก: Chapter 31 - Chapter 40

หลอมรักครั้งที่ 102/3“เวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้นนะลูกนะ” คุณยายลูบท้ายทอยผมเบา ๆ ก่อนจะตักอาหารให้อีก ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ผมไม่ค่อยกินอะไร ไม่ค่อยนอนด้วย ผมออกไปช่วยคนงานทำงานที่ไร่บ้างแต่เหมือนเวลาจะผ่านไปช้ามากกว่าที่คิด ไม่รู้ว่าเวลาช่วยเยียวยาได้เมื่อไหร่“เอ็กซ์ไม่เคยรักใครขนาดนี้เลย” เพราะตลอดเวลาที่โตมาคนที่ผมสนิทและเข้าใจที่สุดรองลงมาจากพ่อกับแม่คือตากับยาย ผมก็เลยยินดีที่จะเล่าให้ฟัง “เอ็กซ์ชอบเขามากกว่าที่เขาคิด มากกว่าที่เอ็กซ์แสดงออกให้เขารู้มาก ๆ ด้วย”“เขาบอกเราไหมว่าทำไมถึงทำแบบนั้น” คุณตาถามมา“ถ้าบอกเอ็กซ์ก็คงดี อย่างน้อยเอ็กซ์จะได้รู้ว่าเอ็กซ์พลาดตรงไหน” ผมรู้สึกเหมือนกับว่าจิตใจมันห่อเหี่ยว และแห้งกรังราวกับพื้นดินที่ไม่ได้รับฝน“บางทีคนเราก็ไม่ได้เกิดมาเพื่อคู่กันในทีแรกที่เจอก็ได้นะ” อยู่ ๆ คุณตาก็พูดขึ้นมาก่อนจะมองผมด้วยแววตาห่วงใย ก่อนจะเริ่มพูดถึงเรื่องหนึ่ง “เหมือนบ้านที่แซง เตมียงไง”บ้านที่แซง เตมียงคือบ้านที่ผมพาพาลินไปตอนวันเกิดเธอ แล้วเราก็ใช้เวลาด้วยกันสองวันที่นั่น“ตอนนั้นเอ็กซ์ชอบมากและไปมองบ่อย ๆ เมื่อก่อนตาเคยไปขอซื้อเขาก็ไม่ยอมขายให้ แต่ว่าผ่านมา

หลอมรักครั้งที่ 111/3“.....” โบว์บีบมือฉันแน่นมาพรางร้องไห้ออกมา เพราะเพื่อนก็เคยเผชิญกับความเจ็บปวดจนต้องรักษากับจิตแพทย์อยู่นานเหมือนกัน แต่ต่างกันที่โบว์เคยฆ่าตัวตายมาแล้ว ในขณะที่ฉันแค่เกือบจะทำมัน เราเข้าใจพานะ ไม่เป็นไร ๆ“เรารู้ว่าตอนนี้เรารักเอ็กซ์นะ แต่มันยังไม่ดีพอหรอก คนแบบเอ็กซ์ ควรถูกรักได้ดีกว่านี้”“พาเองก็ควรถูกรักอย่างดีเหมือนกันนี่นา”“แต่มันยังไม่ใช่ตอนนี้ไง”ฉันรู้ว่าฉันดื้อด้าน ดักดาน และใจร้าย แต่ฉันก็พยายามจะรับผิดชอบการกระทำของตัวเองอยู่ ฉันรู้ว่าเราสองคนต่างทุกข์ทรมานกับเรื่องนี้ แต่ถ้าปล่อยให้มันนานกว่านี้ฉันคงเจ็บปวดมากเหมือนกันฉันแค่กลัวว่าวันหนึ่งหากฉันกับเอ็กซ์รู้สึกต่อกันมากกว่าที่เป็นอยู่ แล้วฉันเกิดทิ้งความเจ็บปวดไม่ได้ขึ้นมามันจะแย่เอาเปล่า ๆ นะ ฉันไม่อยากรักกับเอ็กซ์ต่อไปทั้งที่ยังไม่สามารถทิ้งความรู้สึกผิดที่มีต่อผู้ชายอีกคนได้ มันไม่ยุติธรรมเลยตอนนั้นที่รู้จักกับเขาก็ไม่ได้คิดเหมือนกันว่ามันจะมาไกลได้ขนาดนี้ แต่ว่ามันก็คงมาได้เท่านี้ล่ะ“คุณพาลินคะ มีคนมาหาน่ะค่ะ” แม่บ้านมาเคาะประตูห้องฉันตอนสายของวันที่จะเดินทาง“ใครเหรอคะ”“ไม่ทราบค่ะ แต่คุณว

หลอมรักครั้งที่ 113/3Kump Kumphakan Talk“พระ พระจะนอนได้แน่นะ” ผมถามกับพระเพื่อนเมื่อเห็นกุฏิของวัด เป็นกุฏิไม้ค่อนข้างเก่าหน่อย แม้พวกผมจะมาช่วย (จ้างเด็กวัดทำความสะอาดแล้ว) ก็ตามทีแต่ก็ยังถามเพื่อความมั่นใจ “แล้วพระดั้นด้นมาบวชอะไรไกลจังเนี้ย แค่พาลินไปแคนาดายังไกลไม่พออีกเหรอ”“นี่โยมเพื่อน” หลวงพี่ส่งสายตาขุ่นเขียวมาให้ราวกับไม่อยากให้ผมพูดถึงชื่อหญิงสาวคนนั้น คนที่ทำให้ต้องหนีมาห่มผ้าเหลืองไกลถึงวัดป่าเชียงราย “อาตมาอยู่ได้ไม่เป็นไรหรอก”“นี่ยากันยุงแบบจุดเพราะใช้แบบทาไม่ได้ ส่วนนี่นม ผมซื้อมาให้สามแพ็กเผื่อหิวกลางคืน แล้วก็นี่ขนมเอาไว้กินเผื่อว่ากับข้าวไม่ถูกใจ” ผมบอกพระเพื่อนดูของที่ผมให้เด็กเอามาวางให้ เพราะรู้ว่าพระเพื่อนเป็นคนเลือกกิน “มีอะไรก็โทรมานะครับ”“ขอบคุณโยมกุมภ์มากนะ แล้วก็ฝากขอบคุณโยมเพื่อนคนอื่นด้วย” ผมพยักหน้าเบา ๆเพื่อน ๆ คนอื่นก็มางานบวชของพระเอ็กซ์นะ แต่กลับไปแล้วตั้งแต่เมื่อวาน ส่วนผมนอนเป็นเพื่อนที่นี่ก่อน แต่ว่าเมื่อคืนไปนอนที่ศาลาการเปรียญแทน ส่วนวันนี้พระท่านอยากจะมานอนกุฏินี้ เข้าใจว่าคงอยากจะปลีกวิเวก อกหักครั้งนี้พระเพื่อนมุ่งเข้าทางธรรมโดยสมบูรณ์

หลอมรักครั้งที่ 122/3เขาหล่อขึ้นแบบที่โบว์บอกจริงด้วยสินะ แต่ยัยเพื่อนคงจะพูดให้ถ่อมตัวลงไปหน่อย สามร้อยเมตรแยงตาเหรอ แต่ของฉันสามเมตรตาแทบบอดเลยล่ะเราสองคนยืนมองหน้ากัน ราวกับโลกเหมือนจะหยุดหมุนลงในพริบตาเดียว เหมือนกับความฝันก็ไม่ปาน ฉันก็แทบหยุดหายใจไปเลย มือฉันยังถือโทรศัพท์ไว้แนบหู ส่วนเขาถือกล้องในมือเอาไว้อยู่ เพราะเอ็กซ์ชอบถ่ายรูปสินะ ไม่น่าแปลกใจเลย[เฮ้ แม่ ยังอยู่ไหมจ๊ะ] เสียงเรียกของเพื่อนดังกระทบแก้วหูฉันเหมือนกระชากสติฉันกลับมา จังหวะกะพริบตาของฉันถี่ขึ้นเมื่อรับรู้ได้ว่านี่ไม่ใช่ฝันไป [ตกท่อแล้วมั้งน่ะ]“แค่นี้ก่อนนะ ๆ” ฉันกดวางสายไป สูดหายใจเข้าปอดหนึ่งเฮือก ลำคอแห้งผากราวกับไม่ได้ดื่มน้ำมาเป็นวัน ปากก็หนักแทบขยับไม่ได้ สมองก็แทบจะหยุดทำงานไปชั่วขณะหนึ่งเลยรู้ตัวอีกทีตอนนี้เราสองคนก็นั่งอยู่บนโต๊ะเดียวกันแล้วฉันนั่งหลุบตาลงไม่กล้าสบตาเขาเลย สายตาของเขายังคงเร่าร้อน เซ็กซี่ และดุดันเหมือนอย่างเคยเลยนะ เรานั่งสองกันราว ๆ นาทีหลังจากสั่งขนมไป แต่ฉันหลบตาเสียมากกว่า แต่ก็มีจังหวะหนึ่งที่เผลอช้อนตาขึ้นมาแล้วก็เห็นเขามองอยู่“มะ ไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ” ฉันส่งเสียงออกไปแต่ก

หลอมรักครั้งที่ 131/3“ถ้ารักเดียวมันไม่รุ่ง ก็คืนวงการเถอะแม่ เด็ก ๆ บาร์โฮสต์จะได้มีงานทำ” ยัยแจนแซวฉัน แต่เมื่อก่อนฉันก็เป็นลูกค้าตัวท็อปของบาร์โฮสต์เลยแหละ“เออว่ะ หรือว่าจะคืนวงการดีนะ” ฉันว่าติดตลก “แต่ไม่เอาหรอก ขี้เกียจไปทำความรู้จักคนใหม่ ๆ”“เพราะว่าอยากทำความรู้จักคนเก่าใช่ม๊า” ยัยโบว์หลิ่วตาใส่ ส่วนฉันก็อยากจะหยุมเธอสักทีหนึ่งนะ ตัวเองก็ไม่เห็นจะต่างอะไรจากฉันเลยนี่ มีคนหล่อ รวย ไฮโซ มาจีบเยอะแยะแต่ก็ตั้งมั่นให้กับไอ้เด็กลูกชายคนที่สามบ้าน อัครสิริกุล นั่น“พอ พูดอีกครั้งจะงอนแล้ว” ฉันเบะปาก“โอ๋ ๆ เมายังเนี้ย” ฉันส่ายหัวแต่ทว่าก็กรึ่ม ๆ แล้วล่ะ ไอ้โต๋ชอบชงเหล้าเข้มตลอดเลย พอไม่ได้กินนาน ๆ ก็เมาง่ายขึ้นเลยแฮะ แต่ยิ่งเมาก็ยิ่งมองแต่เอ็กซ์ด้วย“ไปเต้นกันไหม” ฉันเสนอความคิดเพราะเพลงที่ดีเจกำลังเกิดนั้นเป็นเพลงจังหวะน่าเต้นดี ไหน ๆ ก็มาเที่ยวแล้วเอาให้สุดเลยแล้วกัน“ไปสิแม่ ไม่ได้บริหารเอวนานละ” ว่าที่เจ้าสาวอย่างยัยมินที่เป็นสายแดนซ์กับฉันรับคำทันที แจนก็ไปด้วย แถมลากแฟนไปอีกในขณะที่องค์หญิงผู้เรียบร้อยนั้นได้แต่โบกมือให้ ฉันไม่อยากจะนั่งมองเอ็กซ์ตาละห้อยเหมือนลูกหมาแล้วล่ะ