All Chapters of MELT TO LOVE : ไฟหลอมรัก: Chapter 51 - Chapter 60

หลอมรักครั้งที่ 171/3“แหม....เราก็มาถึงขนาดนี้แล้วนะครับเธอ ไม่ต้องขอก็ได้แล้วมั้ง” ผมแกล้งแหย่“ก็จริงแหละ แต่ตลกอะ อยู่ดี ๆ ก็จะได้แต่งงานกันเพราะพ่อเปิดประตูเข้าไปเจอเรา” พาลินหัวเราะชอบใจในสิ่งที่มันเคยเกิดขึ้นเมื่อสามเดือนก่อน ตอนนั้นผมกับพายังคบกันไม่เต็มสามเดือนดีด้วยซ้ำแต่ตอนนี้ราสองคนคบกันมาจะหกเดือนแล้ว แล้วก็คุยเรื่องานแต่งกันมาสักพักแล้วด้วย ตอนแรกเราก็ไม่ได้มองว่าจะแต่งงานจริงจังกันขนาดนั้น แต่ไป ๆ มาก็ได้ฤกษ์แล้ว คุยเรื่องจัดงานกันแล้วเมื่อก่อนความสัมพันธ์ของผมกับพาลินเริ่มต้นกันด้วยความฉาบฉวยตามประสาวัยรุ่นที่ยังได้คิดจะจริงจังกับใคร แต่อยู่ดี ๆ ผมก็ตกหลุมรักเธอในตอนที่ผมแทบไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ขนาดตอนนั้นผมก็ยังไม่คิดว่าเราสองคนจะมาไกลถึงตกหลุมรักกัน แม้จะห่างกันไปเป็นปีแต่ตอนนี้ก็เกือบจะได้แต่งงานกันแล้วทุกอย่างระหว่างเรามันเกิดขึ้นมาแบบที่เราสองคนแทบจะยังไม่ตั้งตัว ไม่ได้เตรียมใจเอาไว้ แต่มันก็ดีมากกว่าที่ผมคิดเอาไว้ซะอีก“ที่รักเปิดประตูเข้าไปก่อนเลย” ผมแสร้งทำเป็นกดมือถือแชตกับเพื่อนเพื่อจะให้พาลินเข้าไปข้างในห้องก่อน คือผมแค่มีอะไรจะให้เธอดูน่ะ ตอนนั้นผมไม่ได้เงย

หลอมรักครั้งที่ 173/3“กล้าดียังไงถึงมาทำแบบนี้กับแฟนผม คิดว่าตัวเองมีความรู้สึกอยู่คนเดียวเหรอครับ กล้าดียังไงมาบอกให้คนรักของผมไปตาย”“เอ็กซ์ไม่เอา ไม่ทำแบบนั้น” ฉันดึงแขนเขา“ตาเอ็กซ์” แม่เขาก็ตกใจเหมือนกันที่เห็นลูกชายเป็นแบบนั้น“ผมจะพาพาลินกลับแล้ว ขอตัวนะครับ” เอ็กซ์จูงแขนฉันออกมาจากงาน ก้าวฉับ ๆ จนฉันต้องรีบเดินให้ทันเขาฉันเคยเห็นเอ็กซ์โกรธมาก ๆ ครั้งเดียวคือตอนที่พี่พัตไปพูดไม่ดีลับหลังฉัน วันนั้นเขาต่อยพี่พัตจนหน้ายับเลย แต่วันนี้แววตาของเขา น้ำเสียงของเขา มันดูมากกว่าวันนั้นเยอะเลยเขาไม่ได้ใช้กำลังแต่แสดงสีหน้าแววตาได้น่ากลัวมากจนไม่มีใครกล้าพูดหรือกล้าห้าม ทั้งที่ปกติฉันรู้สึกว่าตัวเองจะห้ามปรามเขาได้แต่วันนี้ฉันเองก็ไม่กล้าเลยพอเข้ามาในรถเอ็กซ์พาฉันออกมา เราสองคนไม่มีใครพูดอะไรสักคำซึ่งฉันก็จิตใจห่อเหี่ยวจนไม่อยากพูดอะไรกับใครเหมือนกันนะ ฉันไม่คิดว่าจะมาเจออะไรแบบนี้ ทั้งที่ฉันเองก็พยายามมาก ๆ แล้วที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่โดยไม่ยึดติดกับอดีตพอมาถึงห้องเอ็กซ์ก็หายเข้าไปในห้องน้ำอยู่นานสองนาน ก่อนจะเดินออกมา“พา เอ็กซ์เตรียมน้ำอุ่น ๆ ไว้ให้อาบน้ำแล้วนะ พาอาบน้ำล้างเนื้อล้

หลอมรักครั้งที่ 182/3พาลินสมควรถูกรักอย่างดีเช่นเดียวกันแล้วผมน่ะก็ยอมแลกทุกอย่างได้เพื่อจะเห็นพามีความสุข เพราะเธอกำลังจะเป็นภรรยาของผม แล้วก็จะเป็นแม่ของลูกผมในอนาคตด้วยเรื่องนี้ผมไม่ได้จัดการให้ใครรู้ เพราะไม่อยากให้มันเป็นประเด็นอะไร แต่อีกไม่นานคงออกข่าวเพราะตระกูลจิรณนท์เป็นผู้ทรงอิทธิพลมากพอสมควรในด้านสุขภาพ และพ่อของผมก็ค่อนข้างมีชื่อเสียงในวงการธุรกิจ แต่ผมตั้งใจแล้วว่าจะท้าชนเพราะภาพที่คุณพจมานสาดไวน์ใส่แฟนของผมทำให้ผมปวดใจผมกลับมาหาพาลินที่ห้อง เธอตื่นขึ้นมาแล้วและยังไม่ค่อยสดใส วันนั้นผมก็เลยไม่ได้เข้าออฟฟิศและพาเธอไปหาอะไรทำเพื่อผ่อนคลายปกติแล้วพาลินไม่ใช่คนเงียบนะ เธอดูสดใสขี้เล่นมากเวลาอยู่ด้วยกัน แต่พอมีเรื่องอะไรที่มากระทบใจเธอแล้วก็กลายเป็นว่าความสดใสของแฟนผมหายไป ทั้งที่พาลินอุตส่าห์จะเดินไปข้างหน้าได้แล้วแท้ ๆ แต่ก็มีคนอยากจะรั้งไว้ให้เธออยู่กับที่แต่พอเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นก็ทำให้ผมเข้าใจพาลินเยอะขึ้นมากนะ เมื่อก่อนมีบางเสี้ยวความคิดที่ผมตั้งคำถามว่าทำไมพาลินถึงรักผม หรือไปกับผมไม่ได้ในตอนนั้น ทั้งที่แฟนเก่าเธอก็ตายไปหลายปีแล้ว แต่พามาเจอรอบนี้ก็ถึงเข้าใจจริง

หลอมรักครั้งที่ 191/3“พา พา พาลินครับ” ฉันว่าฉันอาจจะหัวใจวายตายไปแล้วจริง ๆ เพราะว่าฉันเหมือนได้ยินเสียงเอ็กซ์เลย แต่ฉันกลับไม่กล้าลืมตาตื่นเพราะไม่รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้มันคืออะไร เป็นความฝัน ความจริง หรือโลกหลังความตายกันแน่ พาได้ยินเอ็กซ์ไหมฉันค่อย ๆ ขยับเปลือกตาลืมขึ้น กลิ่นฉุนกึกของยาบ่งบอกว่าฉันอยู่ที่โรงพยาบาลแน่ ๆ แต่ตายไปแล้วรับรู้กลิ่น แสง สี เสียง ได้เหรอ ฉันพึ่งรู้นะ“พา” ตอนนั้นเอ็กซ์ก็ชะโงกขึ้นมาตรงหน้าฉัน ฉันตายไปแล้วเจอเขาจริง ๆ ใช่ไหม“เอ็กซ์” ฉันเรียกเขาก่อนจะกระเด้งตัวลุกขึ้นแล้วกอดเข้าที่คอเขาเต็มแรง พร้อมกับร้องไห้ออกมาอย่างบ้าคลั่งไม่สนอะไรแล้ว ไม่สนว่าตอนนี้เราจะอยู่ในสถานการณ์ไหน เป็นตายร้ายดีอะไร แต่ขอแค่ให้ฉันได้กอดเขา ได้สัมผัสเขาอีกสักครั้งก็ยังดี “ฮึก ฮือ”“พา ไม่ร้องครับไม่ร้อง” เอ็กซ์ก็กอดฉันคืนด้วยมือข้างหนึ่ง“เอ็กซ์ พากลัวฮึก ฮากลัวมากเลย” ฉันกอดแฟนแล้วก็ร้องไห้ออกมาไม่หยุดฉันกลัวและกังวลมากเลยล่ะตั้งแต่รู้ข่าวว่าเขาเกิดอุบัติเหตุ ฉันไม่อยากจะเสียเอ็กซ์ไป ไม่อยากจะเผชิญกับเหตุการณ์แบบเมื่อหลายปีก่อนที่ฉันต้องเสียเฟยไป เพราะมันแย่มากกว่าฉันจะผ่านมั

หลอมรักครั้งที่ 201/3“ไปสิ” ผมตอบรับก่อนจะลงบันไดเลื่อนไปที่คาเฟ่ชั้นสามร้านที่จะซื้อขนมให้พาลิน พอมาถึงคาเฟ่เราก็สั่งกาแฟแล้วก็มานั่งคุยกันในชีวิตผมมีเพื่อนผู้หญิงไม่กี่คน แต่คนอื่นก็ไม่ได้สนิทขนาดนั้น แต่ลูกปลากลับต่างออกไป อาจจะเพราะเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก แล้วพวกเราสี่พี่น้องก็มักจะกินขนมฝีมือแม่ของเธอเป็นประจำ เหมือนพี่น้องกันด้วยแหละมั้ง เลยรู้สึกสบายใจที่ได้คุย“เราเจอเพิร์ธมาเมื่อวันก่อนโน้นก็เลยได้ข่าวจากเพิร์ธแหละว่าเอ็กซ์แต่งงาน ดีใจด้วยนะ” ผมกล่าวขอบคุณกลับไป “แล้วเจ้าสาวเป็นใคร อายุเท่าไหร่ หน้าตาสวยไหม รู้จักกันได้ไง”“ใจเย็นสิ” ผมห้ามเพราะถูกถามรัว ๆ จนแทบตอบไม่ทัน “รู้จักกันเพราะว่าแฟนของแอมป์เป็นเพื่อนกับภรรยาเราน่ะ อายุเท่าเราเลย”“อ๋า เจ้าแอมป์ก็มีแฟนแล้วเหรอเนี้ย” ผมพยักหน้าไป “ต่อสิ ๆ”“พ่อเขาก็รู้จักกับพ่อเราเหมือนกัน หน้าตาก็สวยมากเลยล่ะ”“สวยสู้เราได้ไหม” ผมยักไหล่“สวยกว่าล้านเท่า”“ยอมจ้า คงจะสวยมากเลยสินะเวลาพูดถึงแฟนถึงได้ทำหน้าทำตาแบบนั้น” คงจะหมายถึงตาเป็นประกายแบบที่เพื่อนชอบแซวว่าผมเป็นลูกหมาของพาลินล่ะมั้ง “ว่าง ๆ พามาแนะนำบ้างนะ เราคงจะอยู่เมือง