All Chapters of พระชายาตำหนักร้างรัก: Chapter 31 - Chapter 40

“ชิงชิง หากทำเจ้าเจ็บไปบ้าง…”“ขอเพียงได้รัก เจ็บอย่างไรก็ทนได้เจ้าค่ะ”สิ้นคำหวานของเสวียนซือชิง บุรุษที่กดความปรารถนาดำมืดมานานก็อดทนต่อไปมิได้อีก จากที่ขยับบั้นเอวเข้าออกเชื่องช้า กลับกลายเป็นรัวถี่และป่าเถื่อน เสียงคำรามดังลั่น สู้กับพายุและสายฝนที่โหมกระหน่ำอยู่ด้านนอก“ชิงชิง อา...” ความเร่าร้

“ชิงชิง เรื่องใหญ่เช่นนี้ เจ้ามั่นใจแล้วหรือ”“ตัดสินใจแล้วย่อมไม่เปลี่ยนใจ แต่ท่านพี่มิต้องกังวลใจไปนะเจ้าคะ ซือชิงขอเพียงได้รัก ไม่คิดฝืนใจท่านพี่ให้ต้องรักตอบ ขอเพียงช่วงเวลาที่เหลืออยู่ที่นี่ ท่านพี่เอ็นดูข้าบ้างก็พอแล้ว”เสวียนซือชิงจูบบุรุษที่นางรักหมดใจ ดวงตาหวานซึ้งบอกชัดแล้วว่านางมิต้องการอ

ไม่ว่าจะถูกพลิกตัวนอนตะแคงหรือจับให้นอนคว่ำ เสวียนซือชิงก็มีเพียงเสียงครางหวาน นางปล่อยให้ปลายลิ้นเปียกชื้นตวัดชิมจนชุ่มฉ่ำ ร่างกายสั่นสะท้านเป็นครั้งที่เท่าใดไม่ทราบได้ รู้เพียงว่าในทุก ๆ ครั้ง หลังจากพานางโลดแล่นเข้าสู่ปลายทางแห่งความปรารถนา เขามักฝากฝังสายธารอุ่นร้อนไว้ในกาย มิเคยพลาดที่จะทำเช่นน

‘ชั่วชีวิตซือชิงไม่เคยต้องการสิ่งใด มีเพียงเรื่องเดียวที่วาดฝันเอาไว้ นั่นคือการนำเถ้ากระดูกของท่านพ่อมาทำพิธีให้ถูกต้อง ตอนเด็กเคยจำได้ว่า ท่านพ่ออยากให้ข้าโปรยกระดูกที่หน้าผาสูงชันสักแห่ง ขอเป็นอิสระหลังความตาย มิอยากถูกกักขังอยู่ในที่แคบ หรือถูกบังคับให้อยู่ในวงเวียนน่าปวดหัวของผู้คนในวังหลวงอีก’

หลี่จินหมิงมิอยากเดาใจของผู้ใด โดยเฉพาะตวนอ๋องเฉินฟาหยาง จึงทำได้เพียงกล่าวไปตามความจริง“เช่นนั้นก็ไม่ต้องบอกให้ผู้ใดทราบ ท่านพี่บอกว่าเสร็จจากงานเลี้ยงวันเกิดของท่านอ๋องแล้ว เขาจะจัดการทุกอย่างให้ถูกต้อง คุณชายหลี่จึงไม่จำเป็นต้องกังวล”“ไม่ให้กังวลคงเป็นไปมิได้ รองแม่ทัพเสวียนฝากให้ข้าคอยดูแลเลือ