All Chapters of พระชายาตำหนักร้างรัก: Chapter 11 - Chapter 20

เสวียนซือชิงรู้สึกว่าแขนของคุณชายเฉินหยางกระชับแน่นเสียยิ่งกว่าเดิม ทั้งยังวางฝ่ามือร้อนระอุลงบนต้นขาเรียวเล็ก พยายามปัดป้องอย่างไรก็มิยอมเลิกรา เขาวนเวียนนิ้วโป้งด้วยน้ำหนักที่ทำให้นางรู้สึกเสียดเสียวบริเวณท้องน้อยแทบขาดใจ ทว่าสิ่งทำให้เสวียนซือชิงแทบสิ้นสติจริง ๆ นั้น กลับเป็นข้อความที่อยู่บนกระดา

ทว่ากลิ่นหอมเพียงอย่างเดียว คนหิวกระหายจะอิ่มได้อยู่หรือเขาสอดมือไปยังแผ่นหลังเนียนนุ่ม หมายขยับเงื่อนของตู้โตวให้หลุดออกจากร่างบาง แต่ความปรารถนาที่มีมากล้นทำให้ทุกอย่างเชื่องช้าไม่ทันใจ เฉินฟาหยางกระหายเกินทน รีบครอบริมฝีปากร้อนผ่าวงับยอดอกงามผ่านผ้าไหมผืนบางทันที“หวานไปทั้งตัว ซือชิง หากข้า

“พอมีบ้างเจ้าค่ะ แต่สองปีก่อนท่านป้าสุ่ยไม่สบาย เงินเก็บจึงลดลงเป็นธรรมดา” เสวียนซือชิงทำหน้าเศร้าเมื่อนึกถึงแม่นมสุ่ยที่จากไป เฉินฟาหยางเห็นดังนั้นจึงรีบเปลี่ยนเรื่องทันที“ข้าไม่ชอบอุดอู้อยู่แต่ในบ้าน ย่อมต้องมีออกไปเที่ยวตลาดหรือในเมือง ซือชิง หากวันใดเจ้าสบายใจขึ้นบ้างแล้ว เราออกไปซื้อของข้างนอก

หลี่จินหมิงที่เพิ่งมาถึงเห็นคุณหนูหลายนางออกจากร้านอย่างพร้อมเพรียงกันก็ให้เกิดความสงสัย แต่พอเห็นว่าผู้ใดอยู่ในร้านก็ถึงกับส่ายหน้า ทราบดีแล้วว่าตวนอ๋องเฉินฟาหยางใช้ความเย็นชาปานน้ำแข็ง ไล่เตะพวกนางเสียจนกระเด็น“ท่านทำให้ข้าเสียลูกค้า เรื่องนี้เห็นทีต้องชดใช้ ปล่อยผ่านไม่ได้เด็ดขาด”“พวกนางน่ารำคา

“ที่แท้เจ้ากลัวถูกข้าปลุกปล้ำ ดูท่าซือชิงคงมิเคยไว้ใจท่านพี่คนนี้ หากเลือกได้เจ้าคงเลือกคุณชายหลี่ เพราะเขาคอยดูแลเจ้าในช่วงลำบากนานถึงสามปี ซือชิง หากตวนอ๋องยกเจ้าให้เขาแทน เจ้าคงจะมีความสุขมากกว่าการทนอยู่ดูแลข้า ใช่หรือไม่” เฉินฟาหยางมิเข้าใจว่าเหตุใดหัวใจจึงรู้สึกคล้ายถูกบีบแรง ๆ เขามิเคยเป็นเช่