All Chapters of MASKED KINGS แอคลับโคตรคลั่ง(รัก): Chapter 11 - Chapter 20

เมื่อสัญญาณไลฟ์สดถูกตัด ความเงียบอันน่าอึดอัดก็เข้าปกคลุมคิงส์ยืนนิ่งอยู่ด้านหลังเธอครู่หนึ่ง มองแผ่นหลังเล็กที่เต็มไปด้วยรอยแดงจาง ๆ จากฝีมือตัวเอง ก่อนจะถอนแก่นกายออกจากช่องทางรักอย่างไม่ไยดี ความรู้สึกเหนื่อยล้าทางกายเข้ามาแทนที่ความตื่นเต้นเมื่อครู่ แต่ความพึงพอใจในด้านมืดกลับยังคงคุกรุ่นเขาเดินไปหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำมาสวมลวก ๆ ก่อนจะเดินไปรินวิสกี้ใส่แก้ว ยกขึ้นดื่มรวดเดียวหมดแก้วความร้อนผ่าวแล่นลงลำคอ แต่ไม่ได้ช่วยดับความกระหายบางอย่างในใจก่อนกลับไปนั่งหน้าคอมพิวเตอร์ เปิดดูสถิติยอดผู้ชม คอมเมนต์ทุกอย่างพุ่งทะยานทำลายสถิติ แต่เขากลับไม่ได้รู้สึกพอใจเท่าที่ควรสายตาของเขาเหลือบไปเห็นคอมเมนต์หนึ่ง เสียงสวด กลายเป็นเสียงคราง กูจะจำคืนนี้ไปจนวันตายคิงส์ยกมุมปากเขากดเล่นไฟล์เสียงบันทึกไลฟ์ซ้ำอีกครั้ง หลับตาลง ปล่อยให้เสียงสวดที่ขาดห้วง เสียงครางทรมานและเสียงกรีดร้องสุดท้าย ครอบงำโสตประสาทกูต้องได้ยินมันอีก กูต้องทำให้มันร้องแบบนี้อีกความหมกมุ่นได้กัดกินเขาไปทั้งตัว...เช้าวันรุ่งขึ้น @ มหาวิทยาลัยแสนดีพยายามทำตัวปกติที่สุดเธอนั่งก้มหน้าก้มตาอยู่กับกองหนังสือในห้องสมุด เสื้อเชิ

ผลั่ก! เขากระแทกร่างเธอเข้ากับผนังปูนเย็นเฉียบกักตัวเธอไว้ด้วยแขนทั้งสองข้าง“คิดว่ากูโง่เหรอ” กระซิบเสียงเหี้ยมจ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่สวย “คิดว่ากูดูไม่ออก ว่ามึงกำลังเล่นอะไรอยู่”แสนดีถอนหายใจเชิดหน้าขึ้น รอยยิ้มบาง ๆ ที่เย็นชาปรากฏขึ้นบนริมฝีปาก“แล้ว เกมของหนู มันทำให้ราชาอย่างพี่ หงุดหงิดรึเปล่าล่ะคะ” เธอยอมรับแล้วคิงส์คำรามในลำคอ ความโกรธปะทุ เขาก้มหน้าลงหมายจะลงทัณฑ์เธอด้วยจูบอันป่าเถื่อนอีกครั้งแต่แสนดีเร็วกว่าตัวเล็กเขย่งปลายเท้าขึ้นประกบริมฝีปากลงบนปากหยัก จูบนั้นไม่ได้อ่อนหวานแต่มันร้อนแรงท้าทายและจงใจยั่วคิงส์แข็งทื่อไปชั่วขณะก่อนที่สัญชาตญาณดิบจะเข้าครอบงำ เขาบดจูบตอบอย่างรุนแรง เร้าร้อนมือหนาเลื่อนลงไปบีบเคล้นสะโพกหนัก ๆ บดเบียดความแข็งขืนเข้าหาเธอแต่แล้วแสนดีก็เป็นฝ่ายผละออกก่อนทิ้งให้เขายืนค้างอยู่กับความต้องการที่ถูกจุดขึ้นแสนดียกหลังมือเช็ดริมฝีปากตัวเอง ดวงตาฉายแววเหนือกว่า“เกมนี้ หนูจะเป็นคนคุมเองค่ะพี่คิงส์” เธอพูดทิ้งท้ายก่อนจะหมุนตัว เดินจากไปอย่างสง่างาม ทิ้งให้เขายืนกำหมัดแน่นอยู่ตรงนั้น กับความรู้สึกที่เหมือนโดนตบหน้าและความกระหายที่รุนแรงยิ่งกว่าเดิม

หลายวันผ่านไปชีวิตของแสนดีดูเหมือนจะเข้าสู่ความปกติแบบใหม่ เธอไปเรียนกลับห้องสวดมนต์ แต่ทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความระแวดระวัง สายตาคอยสอดส่องหาเงาร่างสูงที่อาจปรากฏตัวขึ้นได้ทุกเมื่อ ความรู้สึกเหมือนถูกจับตามองตลอดเวลากลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเธอเริ่มเปลี่ยนแปลงไม่ใช่การกลับไปเป็นแซนดี้เต็มตัว แต่เป็นการค่อย ๆ ทลายกำแพงแสนดี ที่สร้างขึ้นมาป้องกันตัวเองผมเปียถูกปล่อยเป็นผมยาวตรงตามธรรมชาติ เสื้อนักศึกษายังคงติดกระดุมแต่บางวันก็ปลดออกเม็ดหนึ่ง กระโปรงพลีทยาวถูกแทนที่ด้วยกระโปรงทรงเอที่สั้นขึ้นเล็กน้อยพอดีเข่า แว่นตาทรงป้าถูกเปลี่ยนเป็นกรอบบางที่ดูทันสมัยขึ้นการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ กลับทำให้แสนดีดูแตกต่างออกไป ความจืดชืดลดลงเผยให้เห็นโครงหน้าที่ได้รูป ผิวขาวเนียน และดวงตาหลังเลนส์ที่ไม่หนาเตอะจนเกินไป เธอเริ่มสวยในแบบที่เป็นธรรมชาติและนั่นก็ดึงดูดสายตารุ่นพี่หน้าตี๋คนเดิมยังคงแวะเวียนมาทักทาย ชวนคุยเรื่องเรียนบ้าง ชวนไปกินข้าวบ้าง แสนดีไม่ได้ยิ้มหวานตอบเหมือนครั้งแรก แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธอย่างแข็งกร้าวเธอแค่ยิ้มบางตอบตามมารยาท ซึ่งนั่นก็เพียงพอที่จะทำให้รุ่นพี่คนนั้นยังมีความหวัง

เช้าวันต่อมา...มีคนขับรถหรูมารอรับแสนดีถึงหน้าคอนโด “วันนี้พี่ไปส่ง” (แน่นอนว่าแสนดีปฏิเสธและขึ้นรถเมล์เหมือนเดิม ทิ้งให้คนขับรถยืนเก้อ)ตอนกลางวัน มีบอดี้การ์ดร่างยักษ์ มายืนคุมเชิงอยู่ห่าง ๆ ตอนที่รุ่นพี่หน้าตี๋พยายามจะเข้ามาคุยด้วย (รุ่นพี่เห็นสายตาอำมหิตก็รีบเผ่นแน่บ)ตอนเย็น มีข้อความส่งมา “วันนี้หมาตัวนั้นไม่มากวนใจ พี่จัดการให้แล้ว :) คืนนี้ว่างไหมห้องพี่หรือห้องหนู”แสนดีอ่านข้อความนั้น เธอไม่ได้ตอบแต่กลับรู้สึกถึงชัยชนะ แปลก ๆ เขากำลังพยายามควบคุมชีวิตเธอแต่ในขณะเดียวกัน เขาก็คลั่งเธอจนเสียอาการเธอเริ่มสนุก สนุกกับการได้เห็นคิงส์ผู้เย่อหยิ่ง กำลังเดินไปตามเกม ที่เธอเริ่มเป็นคนกำหนดเธอจึงตัดสินใจยกระดับการยั่ววันศุกร์...แสนดีรู้ว่าคิงส์มีเรียนตอนบ่ายที่ตึกวิศวะฯเธอบังเอิญเดินผ่านหน้าตึกนั้นในลุคผมยาวสลวย เสื้อนักศึกษารักรูปกระโปรงทรงเอสั้นตัวเล็กหัวเราะคิกคัก เดินมากับกลุ่มเพื่อนผู้ชาย คณะสถาปัตย์ฯ ที่ดูสนิทสนมคิงส์ที่เพิ่งเดินออกมาจากตึกกับเพื่อน ๆ เห็นภาพนั้นพอดีเท้าของเขาหยุดกึก ดวงตาคมกริบหรี่ลงจ้องมองไปยังร่างเล็กที่กำลังยิ้มหวาน ให้กับผู้ชายคนอื่น แถมยังแตะแขนเพื่

เช้าของอีกวัน... คิงส์นั่งพิงหัวเตียง แต่ไม่ใช่เตียงของเขา เขาอยู่ในห้องแสนดีเขาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกปวดหนึบไปทั่วร่างกาย โดยเฉพาะที่แก่นกาย ที่ยังระบมจากการขย่มลงโทษของแสนดีเมื่อคืน แต่ที่ปวดร้าวกว่าคืออีโก้และศักดิ์ศรีที่แหลกละเอียดเขายกมือขึ้นลูบหน้าตัวเอง นึกถึงคำพูดสุดท้ายที่หลุดจากปาก “เบา ๆ ครับที่รัก”อ๊าค คิงส์คำรามในลำคอ กูไม่เคย กูไม่เคยเสียท่าให้ใครขนาดนี้เขาพลิกตัวหันไปมองข้าง ๆ แสนดีนอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงเธออยู่ในชุดนอนผ้าฝ้ายลายกระต่ายตัวโปรดแต่คิงส์รู้ดี เขารู้ดีว่าใต้ชุดนอนแสนเชยนี้ มีอะไรซ่อนอยู่ เขาไม่ได้รู้สึกโกรธแค้น แต่กลับรู้สึกคลั่งคลั่งความบ้า คลั่งความกล้า คลั่งความร้อนแรง และคลั่งความสามารถในการควบคุมเขาของเธอตื๊ด ตื๊ดเสียงมือถือดังขึ้น คิงส์หยิบมาดู เป็นข้อความจากเพื่อน[ไอ้คิงส์ มึงแม่งโคตรเหี้ย เมื่อเช้ากูเห็นคลิปว่ะ คลิปรถสปอร์ตสีดำสั่น มึง มึงทำเหี้ยไรวะในรถ ยอดวิวพุ่งฉิบหาย]คิงส์ยิ้มเหี้ยม หึ มีคนแอบถ่ายไว้เหรอ?เขาไม่ได้สนใจคลิป เขาสนใจแค่อำนาจที่แสนดีได้ช่วงชิงไปก่อนหันกลับไปหาแสนดีค่อย ๆ โน้มตัวลงไปใกล้ ใกล้ จนปลายจมูกแทบจะชนกัน“หนู ไม่ร