ฝนตกพรำตั้งแต่หัวค่ำ เสียงเม็ดน้ำที่กระทบหลังคาโลหะเบา ๆ ทำให้บรรยากาศในห้องเล็ก ๆ ดูเงียบลงกว่าทุกคืนกลิ่นกาแฟข้างโต๊ะทำงานยังไม่ทันจางก่อนที่มีนาจะยกมือคลึงขมับ ร่างบอบบางในเสื้อเชิ้ตสีครีมและกางเกงผ้าบางเฉียบดูเรียบร้อยจนแทบไม่น่าเชื่อว่าเจ้าของคือหญิงสาววัยยี่สิบแปดผู้เลือกอาชีพอิสระที่ต้องต่อสู้กับเดดไลน์มากกว่ามนุษย์คนไหน“มีนา” นักเขียนอิสระที่ใช้ชีวิตเงียบ ๆ กับแล็ปท็อป เครื่องชงกาแฟ และแมวขี้เซาชื่อ “เทมเป้”มีนาเป็นผู้หญิงที่มีผมยาวประบ่า สีดำธรรมชาติ ไม่ต้องแต่งอะไรมากก็ยังดูเป็นระเบียบผิวขาวอมชมพูจากคนที่แทบไม่ได้ออกแดด และแว่นตากรอบใสที่มักเลื่อนลงมาจากสันจมูกเวลาตั้งใจพิมพ์เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่โดดเด่นตั้งแต่แรกเห็นแต่มีเสน่ห์ที่ค่อย ๆ ปรากฏช้า ๆ เหมือนแสงเทียนในห้องมืด อ่อนโยนแต่ดึงดูดอย่างประหลาด“อีกแค่สามหน้า…”เธอพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะยกถ้วยกาแฟขึ้นจิบ แต่แชตแจ้งเตือนจากแพลตฟอร์มหางานฟรีแลนซ์เด้งขึ้นมาก่อนข้อความจากผู้ใช้ชื่อว่า “Thanwa The Way”Thanwa The Way: สวัสดีครับ คุณมีนาใช่ไหมครับ เห็นโปรไฟล์แล้วอยากคุยงานสักหน่อย พอจะว่างไหมครับ?[MeenaWrites]: สวัสดีค่ะ ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-17 อ่านเพิ่มเติม