บททั้งหมดของ รักแลกร้ายเลว: บทที่ 21 - บทที่ 30

"เป็นอะไรอีกล่ะ!!" ผมเห็นเธอเอามือกุมท้อง"พิมพ์ปวดท้องนิดหน่อยค่ะ" เธอตอบเสียงเบาผมถอนหายใจ"วันนึงเธอจะเป็นสักกี่โรค! ถ้าป่วยเยอะขนาดนี้ทำไมไม่ตายไปเลยล่ะหะ!!" ผมผลักเธอๆ ล้มไปบนเตียง"ฟิว...เป็นอะไร หงุดหงิดอะไรคะ ฮึกก" เธอชันตัวลุกขึ้นและเดินมาจับแขนผมๆ สะบัดออก"โกรธอะไรพิมพ์ๆ ขอโทษที่นอนหลับค่

"เทียน...ผมว่าลูกโป่งมันเยอะไปไหม คือมันแทบจะไม่มียืนหรือนั่ง""พิมพ์เธอชอบของน่ารักๆ ค่ะ""ผมรู้...แต่คือ / ไม่เป็นไรหรอก...วันนี้กูไม่ได้รับลูกค้า" ฉันเงยหน้าไปมองเพื่อนทิที่เป็นฝรั่ง"สวัสดีค่ะคุณฟิว...รบกวนด้วยนะคะ" เค้าไม่ได้ตอบรับอะไรออกจะหยิ่งๆ ด้วยซ้ำ ลูกน้องนี่รายล้อมเห็นว่าเป็นเพื่อนพี่พลด

ฉันยืนมองภาพนั้นน้ำตาไหลหัวใจเหมือนหยุดเต้นมือไม้อ่อน ขาเหมือนขาดไปแล้วฉันเอามือไปคว้ากำแพงตรงนั้นไว้...เค้ายิ้มให้เธอรอยยิ้มที่ฉันไม่เคยได้รับมันฉันหลบหลังเสาเอามือปิดปากร้องไห้ไม่มีเสียง ใจบอกว่าอย่าไปดู แต่มันอดไม่ได้จึงเดินเข้าไปใกล้อย่างไร้สติก่อนเค้าจะหันมาสบตา...เค้าจับผู้หญิงคนนั้นหันหน้ามา

"อ่าาาา~" ผมครางหึ้มในลำคอเธอเร่งความเร็วและดูดเม้มบริเวณหัวมันทำให้ผมเสียการทรงผมเธอดันผมจนชิดกำแพงและเงยหน้าขึ้นมา"แตกใส่หน้าลิสิคะ..." มือเธอก็ชักต่อเนื่องเธอใช้ฟันขบและลากเบาๆ บริเวณหัวสายตาเธอจ้องมองผมไม่วางตา"ถ้าทำดีพรุ้งนี้เอาบัตรไป" ผมแสยะยิ้มก่อนจะเอาเอ็นร้อนจอปากเธออ้ารับและรูดมันจนสุดโค

"อ๊าาา ฟิว~~" ผมค่อยๆ ถอดกางเกงตัวเองออกเธอจ้องมองผมจากมุมที่นอนอยู่สายตาหยาดเยิ้มผมทาบทับลงไปก่อนจะใช้เอ็นร้อนถูไถที่ปากถ้ำ..."อึดอัด..." เธอเอ่ยบอกก่อนจะกอดรัดผมไว้ ผมค่อยๆ สอดใส่มือก็บีบเค้นดอกบัวงามหยดน้ำข้างหน้านี้...หน้าอกเธอสวยได้รูปไม่ใหญ่มากกำลังดี ผมซอยเอวสอบเข้าไปช้าๆ"อ๊ะ! ฟิว~~ อื้อออ"