ตอนมดลูกบีบตัวจนฉันเจ็บจนสลบ แล้วก็เจ็บจนได้สติขึ้นมาอีกครั้ง ฉันก็มาอยู่ในโกดังใต้ดินที่มืดและเย็นยะเยือกแล้วประตูขนาดใหญ่ปิดลงดังโครม ถ้าไม่ใช่เพราะฉันดึงเท้ากลับมาอย่างรวดเร็ว ตาตุ่มคงโดนหนีบจนเละไปแล้วอาจเป็นเพราะขยับแรงเกินไป ฉันรู้สึกถึงของเหลวอุ่นๆ ไหลออกมาจากหว่างขาฉันรู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น น้ำคร่ำของฉันแตกแล้ว!ฉันสติแตกอยู่พักหนึ่งฉันพยายามสงบสติอารมณ์ อยากใช้โทรศัพท์ แต่หาดูทั้งตัวแล้วก็ไม่เจอมือถือแต่ซางสือซวี่ยึดมือถือฉันไป เพื่อให้แน่ใจว่าฉันจะไม่สามารถติดต่อกับใครได้เด็กในท้องดิ้นไม่หยุด ฉันทั้งหนาวจนสั่นไปทั้งตัว แล้วก็เจ็บจนเหงื่อไหลท่วมตัวฉันใช้แรงทั้งหมดตะโกนขอความช่วยเหลือ ไม่ยอมแพ้แม้ความหวังช่างริบหรี่ในที่สุดฉันก็ได้ยินเสียงเท้าดังมาจากข้างนอก“ขอร้องล่ะ ช่วยฉันด้วย!” ฉันตะโกนเสียงดัง “ฉันโดนขังไว้ในโกดังใต้ดิน! ฉันจะคลอดแล้ว!”ฉันตะโกนซ้ำแล้วซ้ำเล่า คิดว่าจะมีคนมาช่วยฉันแต่หลังจากนั้นน้ำเสียงที่ดูได้ใจเสียงหนึ่งดังขึ้น“ซูฉี่ นอนอยู่ในโกดังใต้ดินตอนฤดูหนาวรู้สึกยังไงบ้างล่ะ? ฉันว่าพี่ควรทำแบบนี้ตั้งนานแล้ว เธอจะได้สำนึก”น้องสาวของซางสือซ
Read more
LOGIN
