บททั้งหมดของ Missed love mafia พลาดรักมาเฟียเจ้าเล่ห์: บทที่ 31 - บทที่ 40

บทที่ 30 เธอมีสิทธิ์ณ คอนโดฮันเตอร์พอกลับมาถึงคอนโดมิเนียมหรูใจกลางเมืองที่ฮันเตอร์ขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าของ ร่างบางก็เดินเข้าห้องนอนไปเงียบ ๆ พร้อมกับถุงเสื้อแบรนด์ต่าง ๆ ที่เธอได้ซื้อมาในวันนี้ สายตาคมจ้องมองตามหลังเล็กไปด้วยความผิดปกติ เธอดูเงียบไปตั้งแต่เขากลับมาจากสูบบุหรี่ที่ห้างแถมตอนกินข้าวก็ถามคำตอบคำหรือว่าเธอเหนื่อยจากการเดินซื้อของ คนตัวสูงได้แต่คิดก่อนจะเลิกสนใจเท้าหนาเดินก้าวขึ้นไปยังชั้นสองของห้องเพื่อไปที่ห้องทำงานของตัวเอง พบกับกองเอกสารมากมายที่ถูกมือขวาคนสนิทอย่างไททันเอามาวางไว้ให้เขาได้ตรวจสอบ คนตัวสูงเดินไปหย่อนตัวนั่งบนเก้าอี้หนังราคาแพงที่เป็นเก้าอี้สำหรับในการนั่งทำงาน สายตาคมกริบกวาดตาอ่านเอกสารทีละแผ่นจนเวลาล่วงเลยไปจนเสร็จ ก่อนจะต่อสายโทรหามือขวาคนสนิทให้มาเอาเอกสารไปจัดการต่อก๊อก ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นปรากฏเป็นไททันมือขวาคนสนิทที่เขาต่อสายโทรหาเพื่อมาเอางานไปทำต่อ“ขออนุญาตครับนาย” ไททันเปิดประตูพร้อมพูดขออนุญาต“อือ...มึงเอางานไปจัดการต่อกูทำในส่วนของกูเรียบร้อยแล้ว”“ครับนาย พรุ่งนี้จะมีเอกสารเกี่ยวกับการขนส่งของที่อิตาลีมาอีกชุดนะครับ” มือขวาคนสนิทราย

บทที่ 32 หมั่นเขี้ยวกรุงโรม ประเทศอิตาลีตอนนี้ฉันอยู่ที่สนามบินในกรุงโรม ประเทศอิตาลีตอนนี้เป็นเวลาสองทุ่มพร้อมกระเป๋าเดินทางใบใหญ่อีกหลายใบ ตอนนี้กำลังยืนรอคนของเฮียฮันเตอร์มารับที่สนามบินโดยการมาในรอบนี้มีพี่ชาร์ลีและลูกน้องของพวกเขามาอีกหลายคน“หนาวไหม” ท่อนแขนแกร่งยืนโอบกอดร่างบางเข้าหาตัวเพื่อสร้างความอบอุ่นให้กับเธอ“นิดหน่อย” คนตัวเล็กตอบร่างสูงที่ยืนกอดเธออยู่ข้าง ๆ ริมฝีปากเล็กสั่นเล็กน้อย ช่วงนี้เป็นช่วงที่กรุงโรมหนาวเลขตัวเดียวทำให้เป็นเหตุผลที่คนตัวเล็กยืนสั่นอยู่ในขณะที่รอรถต่อให้จะใส่เสื้อฮีทเทคไว้ด้านในแล้วก็ตาม “อดทนหน่อยรถใกล้ถึงแล้ว” ฉันได้แต่พยักหน้ารับเบา ๆหลังจากวันนั้นที่ไปวันเกิดป๊าที่บ้านเฮียก็เหมือนจะดูแลฉันดีขึ้นกว่าปกติหรือเป็นเพราะผู้เป็นพ่อของเธอฝากฝังแต่ก็คงไม่จำเป็นหรอกมั้งเพราะท่านไม่ได้จับตาดูอยู่ตลอด“รถมาแล้ว” เสียงเข้มของพี่ชาร์ลีดังขึ้นเมื่อรถยนต์ของลูกน้องพวกเขาขับมาถึงรถยนต์ราคาแพงเคลื่อนตัวออกจากสนามบินกรุงโรม มุ่งตรงไปยังโรงแรมหรูระดับห้าดาวที่พวกเขาเข้าพักเป็นประจำที่มาทำงานที่นี่ ซึ่งใช้เวลาเดินทางจากสนามบินประมาณหนึ่งชั่วโมงก็ถึงโรงแรมห

บทที่ 34 วันนั้นของเดือน “ไอ้เชี้ยเอ้ย!” สองหนุ่มมาเฟียลูกครึ่งนั่งดูการถ่ายทอดสดฟุตบอลของทีมที่ตัวเองเชียร์อย่างตั้งใจ แต่เมื่อถูกอีกทีมยิงเข้าประตูทำให้ทั้งคู่สบถออกมากันอย่างหัวเสีย “แม่งเลิกดู ไอ้ห่า เล่นเวรอะไรกันว่ะ!” ชาร์ลีสถบด่ายับเมื่อทีมฝั่งตรงข้ามทำประตูนำไปจนได้ “.........” ฮันเตอร์กระดกน้ำสีอำพันเข้าปากรวดเดียวปล่อยให้แอลกอฮอล์ไหลผ่านลงคอไป “เหล้าหมดขวดกูกลับห้องละ” มือหนายกข้อมือขึ้นมาดูนาฬิกาพบว่าตอนนี้เป็นเวลาตีสามแล้ว “อือ” ชาร์ลีตอบในลำคอเบา ๆ “ไอ้ลีและมึงกับนานานี่แค่เล่น ๆ” “มึงสนใจเรื่องของกูด้วย?” ชาร์ลีเลิกคิ้วถามอย่างกวน ๆ เขาไม่ได้จะปกปิดเรื่องของความสัมพันธ์ระหว่างเขากับนานาแต่แค่ทุกอย่างมันไม่มีอะไรที่ชัดเจน “ก็แค่ถาม” ปากหนาขยับตอบอย่างไม่ใส่ใจ “กูแค่นอนด้วยกันไม่มีสถานะอะไร อยากนอนก็แค่ทักหาไม่ได้ผูกมัดมึงคงเข้าใจ” “หึ....” ฮันเตอร์หัวเราะในลำคอเบา ๆ เนี่ยสินะที่เขาเรียกว่า เสือเงียบ เวลาต่อมาทั้งสองหนุ

บทที่ 36 ว่าที่นายหญิงตระกูลอีแวนสัน ร่างบางเดินก้าวเข้ามาในคาสิโนที่ผู้คนมากมายกำลังนั่งเล่นการพนันแถมมีผู้หญิงสาวสวยข้างกายประกบดูแลตลอด เธอเดินตามหลังไททันมือขวาคนสนิทของฮันเตอร์ไปเงียบ ๆ แต่สายตากวาดมองไปเรื่อยตามความอยากรู้อยากเห็น “พี่ไททันที่นี่มีแต่คาสิโนหรอ” “ชั้นใต้ดินเป็นคาสิโนครับ ชั้นบนเป็นคลับ ส่วนอีกชั้นเป็นร้านอาหาร ชั้นถัด ๆ ไปเป็นโรงแรมครับ” “ที่นี่ใหญ่มาก” ริมฝีปากเล็กขยับพึมพำอย่างตื่นเต้น ฉันเดินตามหลังพี่ไททันมาได้สักพักก็มาหยุดที่หน้าห้องที่ติดป้ายว่า VIP ก๊อก ๆ มือหนาของพี่ไททันเคาะบอกคนด้านในก่อนจะเปิดเข้าไป คนตัวเล็กก้าวเข้ามาในห้องก็พบว่ามีคนอยู่ในห้องนี้ราวสิบกว่าคน สายตากลมกวาดมองรอบ ๆ ก่อนจะเดินเข้าไปหามาเฟียหนุ่มลูกครึ่งที่เขาเป็นคนส่งมือขวาไปรับเธอมาที่นี่ “มานั่งนี่” มือหนาตบลงที่โซฟาเบา ๆ บ่งบอกให้คนตัวเล็กที่พึ่งมาถึงนั่งลงข้าง ๆ โดยเธอก็เดินไปนั่งลงข้าง ๆ อย่างว่าง่าย “ให้คนไปรับเจสมาที่นี่ทำไม? เฮียทำงานอยู่ไม่ใช่หรอ” คนตัวเ

บทที่ 38 ความรู้สึกที่สับสน คนตัวสูงเดินนำผู้เป็นแม่ตรงไปยังห้องพักของโรงแรมหรูแห่งนี้ที่เขาได้พักอยู่ เมื่อฮันเตอร์และแอนนี่เดินมาถึงลูกน้องชายฉกรรจ์ที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าห้องทำการเปิดประตูให้เจ้านายอย่างฮันเตอร์และแม่ของเจ้านายได้เข้าไปในห้อง “แม่นั่งก่อน” ฮันเตอร์เอ่ยบอกแม่ของตัวเอง ก่อนจะเดินไปยังเตียงนอนขนาดใหญ่ท่อนแขนแกร่งค่อย ๆ วางคนตัวเล็กบนอ้อมอกลงเบา ๆ จากนั้นก็ห่มผ้าให้หญิงสาวอย่างเรียบร้อย ทว่าการกระทำของชายหนุ่มอยู่ในสายตาผู้ให้กำเนิดอย่างแอนนี่ ทำให้เธอรู้ว่าลูกชายจริงจังกับผู้หญิงคนนี้มากกว่าคนอื่นใด เพราะเธอได้ข่าวจากลูกน้องที่ประเทศไทยตลอดว่าลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเธอ เที่ยวผู้หญิงไปเรื่อยไม่คบกับใครจริง ๆ จัง ๆ ตั้งแต่เลิกกับแฟนเก่าที่ชื่อน้ำใสไป ฮันเตอร์ก็เปลี่ยนเป็นคนละคน “แม่มาหาผมถึงนี่มีอะไรหรือเปล่าครับ” ร่างสูงเดินตรงมาหย่อนตัวนั่งลงบนโซฟาตัวยาวที่ตั้งอยู่ในห้องโดยมีแอนนี่ผู้เป็นแม่นั่งรออยู่ก่อนแล้ว “แม่คิดถึงแกเฉย ๆ มาหาไม่ได้เลยใช่ไหม?” เสียงหวานพูดน้ำเสียงน้อยใจ “ไม่ใช่อย่างนั้