Semua Bab หลานรักคุณอามาเฟีย: Bab 21 - Bab 26

ตอนที่ 21 อารมณ์หึงเหนือสิ่งอื่นใด06.00 น. เวลาในสิงคโปร์ณ เพนต์เฮาส์ส่วนตัวของแดเนียล หลังจากเขาพาวิเวียนนั่งเครื่องบินมาเกือบ 13 ชั่วโมง ตั้งแต่เมื่อวานนี้ความหรูหราของห้องนอนที่มองเห็นขอบฟ้าที่เริ่มมีแสงเลือนราง แต่บรรยากาศกลับดูตึงเครียด แดเนียลนั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟาหนังชั้นดีหลังจากสอบเข้มวิเวียนบนเครื่องมาอย่างหนักหน่วง ดวงตาคมกริบของเขาสะท้อนแสงวูบวาบจากหน้าจอแลปท๊อปสตีฟ ลูกน้องฝีมือดีอีกคนของแดเนียล ถูกสั่งให้ไปจัดการจับตัวอัญญาและมาร์โก้มาสอบสวนเกี่ยวกับเรื่องของโธมัส แต่เขาจับอัญญาได้เพียงคนเดียว ก่อนจะรีบวิดีโอคอลกลับมารายงานเจ้านายด้วยสีหน้าตึงเครียด“มาร์โกมันหนีไปได้ครับนาย ผมจับได้แต่เมียของมันครับ” สตีฟรายงานเสียงหนักแน่น วิเวียนที่อยู่ด้วยได้ยินดังนั้นก็สะดุ้งเฮือก เพราะเมียของมาร์โกคนปัจจุบันก็คือแม่ของเธอ ก่อนหน้านี้วิเวียนไม่รู้มาก่อน แต่พ่อของเธอเพิ่งจะเล่าความจริงให้ฟัง ตั้งแต่เธอย้ายเข้ามาอยู่กับแดเนียลมาเฟียหนุ่มไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ ออกมา แต่ร่างกายของเขาแข็งขืนขึ้นมาเล็กน้อย ความผิดพลาดในภารกิจคือสิ่งที่เขาเกลียดที่สุด“แล้วเธอสารภาพหรือยัง”“เธอบอกว่าไม่รู้

ตอนที่ 23 นางบำเรอมาเฟีย NCแดเนียลจับเธอพลิกกับมาหันหน้าเข้าหากัน ก่อนจะอุ้มร่างเธอขึ้นมาให้อยู่ในท่าลิงอุ้มแตง พร้อมกับอัดกระแทกเข้าออกอย่างไม่หยุดยั้ง วิเวียนโอบรอบลำคอของเขาไว้แน่น แต่ท่านี้ก็สร้างความเจ็บปวดและความเสียวซ่านไปพร้อม ๆ กัน จนเธอจิกเล็บลงบนแผ่นหลังของเขาอย่างลืมตัวแดเนียลหอบร่างวิเวียนมานอนหงายลงบนโซฟาหนัง สองขาของวิเวียนถูกอ้าออกเต็มที่ด้วยสองมือหนา เผยให้เห็นจุดอ่อนไหวกลางกายอย่างชัดเจนสร้างอารมณ์ใคร่ให้กับแดเนียลไม่น้อย นัยน์ตาเขาเปล่งประกาย เมื่อจ้องมองกลีบเนื้อที่อวบอูมสวยสด เด็กสาวหันหน้าหนีด้วยความอาย เธอไม่กล้าสบตากับเขา ก่อนจะสะดุ้งเฮือกสุดตัวเมื่ออาวุธร้ายของเขาอัดกระแทกเขามาอย่างไม่บอกกล่าว“อะอร๊ายยย!...” วิเวียนทั้งเจ็บทั้งเสียว จนต้องครวญครางออกมาอย่างไม่อาจกลั้น แต่เขากลับไม่สนใจที่จะอ่อนโยนกับเธอ สองมือหนาจับเรียวขางามทั้งสองพาดบ่า แล้วตอกย้ำเจ้าหัวบานหยักครั้งแล้วครั้งเล่า“โอ๊ย!!...หนูเจ็บ อื้อยยย ฮื้อๆๆ” วิเวียนสะดุ้งเฮือก หน้าอกของเด็กสาวบดเบียดกับหน้าอกของเขาจนแทบจะแบน เขาไม่สนใจเสียงร้องก่อนจะทิ้งตัวกอดรัดเคล้นคลึงทรวงอกอวบอิ่มของเธออย่างแรง พร

ตอนที่ 25 กระสุนอำลาตรอกมืดนอกเมือง ท่ามกลางสายฝนที่ถล่มลอนดอนอย่างไม่หยุด เสียงหยดน้ำกระทบหลังพื้นดังประสานกับเสียงรองเท้าบูตที่เหยียบแอ่งน้ำ แดเนียลเดินมาพร้อมร่มสีดำ พามาร์โกที่มือสั่นเทาเดินตามหลังออกจากรถหุ้มเกราะ“นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของแก มาร์โก...รีบไปซะ ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ” มาร์โกเงยหน้าขึ้น มองใบหน้าของชายที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นเจ้านาย“ขอบคุณครับนาย… นายยังใจดีกับผมเหมือนเดิม” แดเนียลไม่ได้ตอบ เขาหันหลังเดินออกไปท่ามกลางสายฝน“แต่นายพลาดแล้ว...ที่ไม่คิดจะฆ่าผมตั้งแต่ทีแรก” สิ้นเสียงพึมพำของมาร์โก เสียงปืนก็ดังขึ้นหลายนัดรัว ๆปัง!... ปัง!.... ปั่ง!...กระสุนสามนัดพุ่งเข้ากระแทกกลางหลังแดเนียลอย่างจัง ร่างสูงล้มลงกับพื้นคอนกรีต มาร์โกยกปืนขึ้นอีกครั้ง ตั้งใจจะยิงซ้ำ เขาเหนี่ยวไกปืน แต่ะก็พบกับความว่างเปล่า กระสุนถูกบรรจุมาเพียงสามนัดเท่านั้นปัง! ปัง! ปัง!ทันใดนั้น...เสียงปืนของแดเนียลก็ดังสวนกลับทันทีเลือดพุ่งกระเซ็นออกมาจากร่างสูง มาร์โกทรุดฮวบพิงข้างกำแพง ดวงตาเบิกค้างไม่เชื่อในสิ่งที่เห็นฝนยังคงตกพรำ มาร์โกทรุดกายลงกับพื้นเย็น มือหนึ่งกุมหน้าอก ส่วนมืออีกข้างก็กำปืนแน่น