หลานรักคุณอามาเฟีย のすべてのチャプター: チャプター 1 - チャプター 10

ตอนที่ 1 ข่าวร้ายจากเจนีวาสายฝนที่โปรยปรายอยู่ด้านนอกไม่ขาดสาย สาดกระทบกับกระจกใสบานใหญ่อย่างแผ่วเบา โถงทางเดินหินอ่อนมันวาวและโคมไฟระย้าคริสตัล ทุกองค์ประกอบสะท้อนถึงรสนิยมอันประณีตไม่ต่างจากเจ้าของบนชั้นสูงสุดของอาคารสำนักงานใหญ่ Westgrove ทัศนียภาพของเมืองยามราตรีถูกบดบังด้วยม่านฝน กลิ่นควันซิการ์ลอยอบอวลอยู่กลางอากาศ ภายใต้ความเงียบสงบของห้องทำงานขนาดใหญ่ ข้อมูลที่ปรากฏในแฟ้มเอกสารกลับสะท้อนถึงโลกที่โหดร้ายและไร้ซึ่งความปรานีดวงตาสีเทาเข้มของบุรุษผู้ทรงอำนาจหยุดนิ่งบนตัวเลขผลกำไรมหาศาลที่ผูกติดอยู่กับความวุ่นวายของประเทศ กลิ่นควันซิการ์ที่หอมกรุ่นดูคล้ายจะเย้ยหยันความจริงอันขมขื่นที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังแสงจากไฟถนนสะท้อนลงบนโลโก้รูปโล่สีเงินตรงป้ายหน้าตึก สัญลักษณ์ของการปกป้องที่ผู้คนทั้งโลกต่างเชื่อมั่น แต่มีเพียงไม่กี่คนที่รู้ว่า เบื้องหลังโล่ใบนั้น... คือกำแพงที่ซ่อนความลับอันมืดมิดที่สุดเอาไว้แดเนียล วินเซอร์ ประธานผู้ก่อตั้ง Westgrove Corporation ชายวัยสามสิบกลาง ๆ ผู้มีใบหน้าหล่อเหลาและสายตาที่วัดระยะได้แม่นยำกว่ากระสุนทุกนัดในโรงงาน บริษัทของเขาเริ่มต้นจากธุรกิจส่งออก รถย

ตอนที่ 3 อำลาหิมะโปรยลงตลอดทั้งวันจนขาวโพลนไปทั่วเมือง โบสถ์เก่าแก่อายุเกือบร้อยปีตั้งตระหง่านอยู่ท่ามกลางสายลมหนาว เสียงระฆังดังแผ่วในอากาศเย็นจัดขณะทุกคนร่วมไว้อาลัยให้กับ โธมัส เวสโตรว์ภายในโบสถ์อบอวลด้วยกลิ่นเทียนไขและดอกลิลลี่ที่วางเรียงรายรอบโลงศพ เป็นกลิ่นหอมอ่อนโยนที่ปนเศร้าแสงเทียนส่องกระทบกับผิวไม้เนื้อเข้มของโลงศพสะท้อนประกายอบอุ่นราวกับลมหายใจสุดท้ายของผู้ล่วงลับวิเวียน สวมเดรสดำเรียบ มือเล็กกำผ้าเช็ดหน้าแน่น ดวงตาสีเทาอ่อนบวมแดงจากการร้องไห้มาหลายวัน เธอนั่งเงียบอยู่แถวหน้า ข้างกายคือ อัญญา มารดาชาวไทยที่เลิกรากับโธมัสเมื่อสองปีก่อน เธอมาให้กำลังใจลูกสาว เบื้องหลังของสองแม่ลูกคือชายร่างสูงในชุดสูทสีดำน้องชายบุญธรรมของผู้วายชนม์ และตอนนี้คือเสาหลักคนสุดท้ายของตระกูล เวสโตรว์ ถึงแม้เขาจะไม่ใช่สายเลือดของเวสโตรว์อย่างแท้จริง แต่ก็มีความผูกพันธ์ในสายเลือดหลังจากนั้นไม่นาน เมื่อทุกคนพร้อมเพียง เสียงบาทหลวงเอ่ยถ้อยคำสุดท้ายอย่างสงบ“ขอให้ดวงวิญญาณของคุณโธมัส เวสโตรว์ ได้พักผ่อนในอ้อมแขนของพระเจ้า...”เมื่อฝาโลงศพถูกปิดลง เสียงสะอื้นของวิเวียนก็ดังขึ้นในความเงียบ อัญญายื่น

ตอนที่ 5 อยากใกล้ให้มากกว่านี้ภายในห้องพักที่ถูกจัดเตรียมไว้อย่างหรูหรา เพดานสูงประดับบัวไม้แกะสลักอย่างประณีต มือเรียวบางของวิเวียนแวกมันออกเพื่อชมทัศนียภาพ กลิ่นน้ำยาทำความสะอาดจาง ๆ ที่ลอยเข้ามาทำให้ทุกลมหายใจของเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกแปลกใหม่วิเวียนยืนนิ่ง มองออกไปนอกหน้าต่างด้วยแววตาไม่แน่ใจ ทุกอย่างดูสวยงามเกินกว่าจะเป็นจริง ราวกับความฝัน‘ที่นี่...จะเป็นบ้านของฉันจริง ๆ หรือ?’ ความคิดนั้นวนเวียนอยู่ในใจ แต่เสียงของแดเนียลยังดังก้องอยู่ในหัว ‘อยู่กับฉัน... เธอจะปลอดภัย วิเวียน’คำพูดนั้นฟังดูเหมือนอ่อนโยน แต่ก็เต็มไปด้วยน้ำหนักที่เธอจับต้องได้ วิเวียนเคยคิดว่าเธอเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ไม่เคยก่อเรื่องกับใคร ไม่เคยมีศัตรู แต่แดเนียลพูดเหมือนรู้บางอย่างที่เธอปกปิดเอาไว้…มันหมายความว่าเธอไม่ปลอดภัย หรือเขาจะรู้ว่าการเสียชีวิตของบิดาเธอจะไม่ใช่อุบัติเหตุกันแน่? วิเวียนสูดหายใจลึก รู้สึกถึงความเย็นยะเยือกไหลไปทั่วร่างกาย ยังดีที่ความอบอุ่นจากอ้อมกอดของเขาตลอดทางยังคงอยู่ในใจราวกับแสงแดดที่สาดลงบนผิวหน้าการโอบที่มั่นคงและความอ่อนโยนอยู่ในทุกสัมผัส ลมหายใจของเขา แผ่นอกที่อบอุ่น

ตอนที่ 7 ใจละเมอเสียงฝนยังคงตกไม่ขาดสาย ราวกับสวรรค์กำลังร้องไห้ เขาเอื้อมไปเปิดโคมไฟหัวเตียงก่อนจะลูบเรือนผมของเธอเบา ๆ“มันแค่ฝันร้าย...วิเวียน” ร่างเล็กขดตัวแน่นไม่ตอบเหมือนกำลังจมอยู่ในฝันร้ายและอ้อมกอดของเขา แดเนียล“แต่มันเหมือนจริงมากเลยค่ะ อาแดน!!!” เสียงเธอสั่นเทา น้ำตาไหลซึมลงบนอกของเขา“โอเค... ฉันอยู่นี่แล้ว วิเวียน” เขากระซิบช้า ๆ เสียงทุ้มอบอุ่นแทรกอยู่ท่ามกลางเสียงฝน หัวใจของแดเนียลเหมือนถูกบีบ มือใหญ่ลูบเส้นผมนุ่มช้า ๆ อย่างแผ่วเบาเขานั่งปลอบเธออยู่อย่างนั้นเนิ่นนาน ปล่อยให้เด็กสาวร้องไห้จนค่อย ๆ สงบลง เหลือเพียงเสียงลมหายใจสม่ำเสมอ จากนั้นเด็กสาวจึงค่อย ๆ ผละออกจากเขา ใบหน้าร้อนวูบด้วยความอายเมื่อเห็นว่าตัวเองยังอยู่ในอ้อมแขนของแดเนียล“อาแดน!!!...” เธอพึมพำเบา ๆ เสียงนั้นสั่นราวกับจะร้องอีกครั้ง แดเนียลมองเธอด้วยสายตาอ่อนโยน ”ไม่เป็นไรแล้วใช่มั้ย วิเวียน”“ค่ะ...” เธอตอบด้วยเสียงที่เริ่มเป็นปกติ ”พ่อมาหาหนูในฝัน... แล้วพ่อก็หนีไป มันเหมือนจริงมาก” แดเนียลนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนพูดด้วยเสียงอ่อนลง“เธอคงคิดถึงพ่อมากสินะ” วิเวียนพยักหน้าเบา ๆ“ตั้งแต่แม่เลิกกับพ่อ หนูก

ตอนที่ 9 ไม่อยากรู้สึกแบบนั้น มาร์โกมองตามลูกชายที่ขับมอเตอร์ไซค์ออกไปอย่างหัวร้อน ดวงตาเขาเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้าและเจ็บปวด มันเกิดจากความผิดพลาดในอดีตที่เขาไม่อาจกลับไปแก้ไขได้รถลีมูซีนคันหรูเคลื่อนออกจากหน้าโรงเรียนเอกชนชื่อดัง หลังกลับถึงคฤหาสน์ มาร์ทาก็พาวิเวียนไปซื้อของใช้ส่วนตัวและเสื้อผ้าใหม่“คุณหนูต้องมีชุดไว้หลาย ๆ โอกาสนะคะ คุณแดเนียล ท่านมักออกงานสังคมบ่อย ๆ” วิเวียนพยักหน้า เธอยิ้มเล็กน้อยอย่างเกรงใจ ก่อนจะหยุดชะงัก...ที่มุมหนึ่งของร้านคาเฟ่บนชั้นสองของห้างสรรพสินค้าชื่อดัง วิเวียนเห็นร่างสูงในชุดสูทสีเทาเข้มที่คุ้นตา ดวงตาคมที่เธอไม่มีวันลืม กำลังมองหญิงสาวอีกคนที่นั่งอยู่ตรงกันข้ามอย่างตั้งใจแดเนียลนั่งอยู่ตรงนั้น กับผู้หญิงคนหนึ่งที่แต่งกายหรูหราในชุดเดรสผ้าไหมสีน้ำเงิน ดวงหน้าสวยเฉียบแบบหญิงยุโรป กำลังมองเขาอย่างหยาดเยิ้ม“นั่นอาแดนหรือเปล่าค่ะ” เด็กสาวเอ่ยถาม และชี้ไปบริเวณนั้น“อ๋อ!!! ใช่ค่ะ คุณหนูอย่าเข้าไปเลยค่ะ คุณแดเนียลน่าจะยังเจรจาธุรกิจอยู่”“มาร์ทา!! คุณรู้จักผู้หญิงคนนั้นมั้ย”“อ๋อ!! เธอชื่อเวโรนิก้าค่ะ เป็นนักธุรกิจระดับแนวหน้าของอังกฤษ เธอเ