All Chapters of ดีลรักมาเฟียร้าย: Chapter 11 - Chapter 20

ตอนที่ 12 อ้อนรักคุณหมอระหว่างที่เจณิสากำลังก้มหน้าก้มตาเตรียมผ้าเช็ดตัวและอ่างน้ำอุ่นในห้องนอน เฟลิกซ์ก็เข้ามาโอบกอดเธออีกครั้งจากทางด้านหลังแบบไม่ขออนุญาต เขาทำทุกอย่างเหมือนเป็นเรื่องปกติของคนสองคนที่มีความสัมพันธ์กันลึกซึ้ง สัมผัสอุ่นร้อนของหน้าอกแกร่ง แนบชิดแผ่นหลังเนียนของเธออย่างแนบแน่น มันทำให้ใบหน้าของเธอเริ่มเห่อร้อนและลมหายใจติดขัดคุณหมอสาวพยายามจะขยับตัวออกห่างจากระยะสัมผัสที่รัดแน่น แต่ก็ไม่เป็นผล เธอถูกตรึงไว้ด้วยอ้อมแขนที่แข็งแกร่งและถูกพันธนาการด้วยความห่วงใย จะทำรุนแรงกับเขาก็กลัวบาดแผลของเขาจะอักเสบหรือฉีกขาดขึ้นมา“อยากให้เช็ดตัวให้....ก็ปล่อยสิคะ” เธออ้อนวอนอย่างเหลืออด น้ำเสียงสั่นเครือ ไม่ใช่เพราะความกลัว แต่เพราะความวาบหวามที่เริ่มก่อตัวขึ้นอย่างรุนแรงเฟลิกซ์คลายอ้อมแขนออกช้า ๆ ด้วยความเสียดาย แต่ดวงตาคมกริบยังไม่ละไปจากใบหน้าสวย ๆ ของเธอ เขาจ้องมองราวกับจะกลืนกินทุกรายละเอียด“คืนนี้ผมขอนอนกับคุณได้มั้ย” เขาปิดท้ายประโยคด้วยน้ำเสียงที่จริงจังจนทำให้เจณิสารู้สึกวูบวาบไปทั้งตัว เธอรู้ว่าคำพูดของเขามันมีความหมายมากกว่าคำหยอกล้อใดๆเจณิสาเม้มปากแน่น ดวงตาของเธอเ

ตอนที่ 14 เป็นห่วง08.00 น.นาฬิกาปลุกเรือนเล็กที่วางอยู่บนหัวเตียงส่งเสียงร้องเตือนอย่างแผ่วเบา เป็นสัญญาณบอกเวลาให้เจณิสาต้องเริ่มต้นวันใหม่ด้วยการเตรียมตัวไปทำงานในคลินิกของเธอ แต่เช้านี้ไม่เหมือนกับทุก ๆ เช้า เมื่อมีใครบางคนนอนหลับใหลอยู่ข้าง ๆคุณหมอสาวลุกขึ้นจากเตียงด้วยความรู้สึกหนักอึ้ง อันเนื่องมาจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ผสมกับความตึงเครียดตลอดทั้งคืนที่ผ่านมา เธอใช้ความพยายามอย่างมากที่จะไม่มองร่างหนาที่นอนอยู่ ก่อนจะรีบเดินตรงไปยังห้องน้ำไม่นานนักเจณิสาออกมาจากห้องน้ำและแต่งตัวอย่างรวดเร็วเพื่อสวมบทบาทของศัลยแพทย์ตกแต่ง ในชุดทำงานที่ดูทะมัดทะแมง ก่อนจะกลับมาที่เตียงเพื่อปลุกคนที่นอนอยู่ให้ตื่นขึ้น“นี่คุณ!!!...ตื่นได้แล้วค่ะ” เจณิสาพลางเขย่าแขนเขาเบาๆ ก่อนจะรู้สึกถึงความร้อนที่แผ่ออกมา“เจนนี่...” มาเฟียหนุ่มครางอื้ออึงในลำคอ แต่ไม่มีทีท่าว่าจะตื่น“เฟลิกซ์!!!” หญิงสาวจึงยื่นมือไปแตะหน้าผากของเขาอย่างแผ่วเบา“เฮ้! คุณตัวร้อนเหรอนี่!” เธออุทานอย่างตกใจ ความร้อนระอุที่แผ่ออกมาจากผิวของเขานั้นผิดปกติคุณหมอสาวรีบแตะซ้ำอีกครั้งด้วยหลังมือเพื่อยืนยัน ก่อนจะมั่นใจแล้วว่าเขามีไข้ขึ้นส

ตอนที่ 16 หนังสือที่อ่านจบไปแล้วช่วงบ่ายเจณิสารีบเดินทางไปทำงานที่คลินิกตามปกติ เธอแวะซื้อชิมการ์ดใหม่และเก็บซ่อนเอาไว้ภายในกระเป๋าถือ ช่วงเย็นใกล้ถึงเวลาที่คลินิกกำลังจะปิดเจณิสาตั้งใจว่าจะรีบจัดการเรื่องคนไข้ที่นัดเอาไว้และธุระทั้งหมดให้เสร็จสิ้น เพื่อจะได้รีบกลับไปหาเฟลิกซ์ให้เร็วที่สุดตอนนี้ความห่วงใยในตัวมาเฟียหนุ่มกลับอยู่เหนือสิ่งใด ทุกวินาทีที่ห่างจากอ้อมกอดของเขามันเต็มไปด้วยความกังวล ภาพใบหน้าหล่อเหลาและรอยยิ้มที่เจ้าเล่ห์ ทั้งหมดนี้คือแรงผลักดันให้คุณหมอสาวรีบทำงานแข่งกับเวลาขณะที่เจณิสากำลังจัดเตรียมเครื่องมือสำหรับคนไข้รายสุดท้ายของวัน เธอก็นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้ทำเรื่องสำคัญที่สุดที่เฟลิกซ์แนะนำ นั่นคือการลบข้อมูลกล้องวงจรปิดภายในคลินิก เกี่ยวกับเหตุการณ์เย็นวันที่เฟลิกซ์เข้ามารักษา คิดได้ดังนั้นคุณหมอสาวจึงไม่รอช้ารีบจัดการลบข้อมูลทันทีด้านล่างของคลินิก“หมอเจนยังอยู่มั้ย” เสียงห้าวดังขึ้นทันทีที่ประตูถูกเปิดออก ณัฐพลแฟนเก่าที่เพิ่งถูกตัดขาดไปเมื่อช่วงบ่าย เดินเข้ามาพร้อมสีหน้าตึงเครียด“คุณหมอน่าจะอยู่...” ส้มผู้ช่วยพยาบาลสาวตอบอย่างไม่แน่ใจ แต่เธอยังไม่ทันพูดจบณิ

ตอนที่ 18 ไม่มีผลกับบาดแผล NCเธอใช้ปากและลิ้นได้อย่างอ่อนโยน โอบอุ้มความเป็นชายของเขาไว้ด้วยความตั้งใจ แพทย์สาวปรนเปรอเขาด้วยวิธีการที่อ่อนโยนและรุ่มร้อนที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ เพื่อปลดปล่อยความสุขและความตึงเครียดทั้งหมดของมาเฟียหนุ่มที่กำลังบาดเจ็บอย่างปลอดภัยที่สุด... โดยที่เขาไม่ต้องเกร็งกล้ามเนื้อแม้แต่นิดเดียวเสียงครางต่ำ ๆ ในลำคอของเฟลิกซ์ดังขึ้นเป็นจังหวะ บอกเล่าถึงความพึงพอใจที่เขาได้รับจากริมฝีปากของเธอ มือแกร่งของเขาขย้ำกลุ่มผมหอมกรุ่นของเธออย่างเร้าอารมณ์ นี่ไม่ใช่เพียงแค่การปลดปล่อยทางกาย แต่เป็นการแสดงออกถึงความไว้วางใจ และการยอมจำนน ต่อมาเฟียหนุ่มผู้มาพร้อมกับความอันตรายและเสน่ห์ที่เย้ายวนท่ามกลางความสุขสมที่ท่วมท้น เฟลิกซ์พึมพำชื่อของเธอออกมาซ้ำ ๆ ราวกับท่องมนต์...“เจนนี่..อ่าร์...ที่รัก อย่างนั้นแหละ อืมมมม!! เจนนี่...คุณเก่งมาก ซี๊ดดดดส์!!!!”การเยียวยาทางกายของคุณหมอสาวได้เสร็จสมบูรณ์ลงแล้วด้วยไฟรักที่รุ่มร้อนและอ่อนโยนที่สุด มาเฟียหนุ่มได้ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเปื้อนไปทั่วทั้งสองมือของเจณิสาอย่างสุขสม เฟลิกซ์หายใจหอบถี่ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความอิ่มเอมอย่างท

ตอนที่ 20 คำสารภาพที่อ่อนไหว NCเฟลิกซ์ไม่เพียงแต่โอบกอดเธอเท่านั้น มือแกร่งข้างหนึ่งของเขาเลื่อนต่ำลงไปอย่างรวดเร็วโดยไม่ได้รับอนุญาต ก่อนจะสัมผัสเข้ากับเนินเนื้อนุ่มผ่านชุดชั้นในบางเบาที่แทบจะปกปิดอะไรไม่ได้เลยภายใต้ชุดนอนที่ถูกถลกขึ้นมาเกือบถึงบั้นเอว ปลายนิ้วร้อนผ่าวเริ่มลูบไล้จุดที่อ่อนไหวที่สุดของเธอผ่านชุดชั้นในบางเบา“อย่าซิ!!!..ทำแบบนี้เดี๋ยวฉันก็ปล้ำคุณพอดีหรอก” เจณิสากระซิบเสียงพร่า พยายามจะดึงมือของเขาออก แต่เฟลิกซ์กลับกดมือของตัวเองให้แนบแน่นยิ่งขึ้น“ผมอยากให้คุณปล้ำ...ที่รัก” เฟลิกซ์ตอบกลับทันควัน ดวงตาเป็นประกายท้าทาย ราวกับว่านั่นคือรางวัลที่เขาต้องการให้เธอหยิบยื่นให้“แต่ฉันช่วยคุณปลดปล่อยในห้องน้ำไปแล้ว มันยังไม่ดีขึ้นอีกเหรอคะ” เจณิสาถามอย่างจริงจัง ความเร่าร้อนที่ถูกจุดขึ้นมาอีกครั้งกำลังคุกคามสติสัมปชัญญะของเธอ“สำหรับผม...ปล่อยแค่ครั้งเดียว มันคงไม่พอหรอก” เฟลิกซ์ตอบอย่างหน้าตาย แต่แววตาที่แสนเจ้าเล่ห์เต็มไปด้วยความต้องการที่ไม่ปิดบัง เขาใช้ปลายนิ้วสัมผัสและลูบไล้อยู่ที่จุดที่อ่อนไหวที่สุดของเธออย่างแผ่วเบาด้วยความชำนาญความสุขสมที่ถูกปลุกขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว