Semua Bab Buy Me, Mr. Fontaime: Bab 11 - Bab 20

"Did you prepared this for me?"Ngumiti ako kay Esti tsaka tumango. Maaga kasi akong gumising dahil alam kong may pasok siya ngayon. Nakita ko kasi sa schedule niya na nakadikit sa study table niya. Nagluto ako ng pang-umagahan niya at nilagay ko yong iba sa lunch box niya.Tinikman niya ang niluto kong sinangag. Napaangat ang kilay niya at napangiti. "Wow," simpleng word para sa kaniya pero sapat na para malaman kong nagustuhan niya.Simpleng tapsilog lang naman 'yon pero kitang-kita ko na nagugustuhan niya."Masarap ba?" tanong ko kahit mukhang obvious naman ang sagot sa itsura niya."Alin?" tanong niya habang kagat-kagat ang tinapay na may palamang itlog habang tinitignan ang buong katawan ko.Nanlaki naman ang mata ko tsaka mabilis na binalot ang kamay sa katawan ko na para bang kaya naman non takpan ang buong katawan ko."Y-Yong pagkain!," sabi ko sa kaniya na habang namumula ang mukha sa hiya.Umangat ang gilid ng labi niya tsaka pinagpatuloy ang pagkain. Para siyang bata haban

"K-Kain na tayo."Hindi niya ako pinapansin. Ilang araw na kaming hindi nagpapansinan at hindi ko matiis ang bagay na 'yon. Umaalis siya ng condo na hindi ko naabutan kasi tulog pa ako at uuwi siya na tulog na rin ako. Hindi ko alam 'yong nararamdaman ko na ganito kami ngayon pero iisa lang ang sigurado ako, hindi ko kaya na ganito.Hindi niya man lang ako nilingon nang alukin ko siya ng pagkain. Kunot na kunot ang noo niya habang nakatingin sa mga papel at laptop na nasa harap niya. Magsimula kasi nong hindi na kami magpansinan ay tinuon niya lahat ng oras niya sa pag-aaral.Umupo ako sa tabi niya at hinawakan ang kamay niya. Natigilan siya sa ginagawa niya at mabagal akong nilingon."S-Sorry..." mahinang sabi ko.Napakunot ang noo niya. "For what?"Napayuko naman ako at niyakap siya ng mahigpit. Ramdam ko kung paano siya huminga nang malalim. Lalo kong hinigpitan ang yakap ko sa kaniya."Is this your way to say sorry?" mahinahanong tanong niya sa pagkakataong ito na konti-konti ko

"Can I have a hug?"Very healing naman talaga ng yakap. Alam kong ang bigat ng pakiramdam ni Esti ngayon dahil ramdam ko 'yon sa bawat paghinga niya. Sobrang busy siya ngayon sa pag-aaral dahil graduating siya at sumabay pa sa kaniya ang pressure ng Dad niya sa kaniya at nakakalungkot lang dahil hindi ko alam kung paano ko siya tutulungan.Sana gumaan ang pakiramdam niya kahit sa simpleng yakap ko."Gusto mo ba ng choco milk?" tanong ko sa kaniya habang hinahaplos buhok niya. Nakaupo ako sa sofa habang nakapatong siya at nakayap sa akin. Hindi naman siya kabigatan, kayang-kaya naman."Hmmm..." Tumango pa siya. "But later please. I just want to stay like this," sabi niya habang niyayakap ako ng mahigpit, niyakap ko na lang din siya.Sobrang tagal na namin magkasama, lagpas kalahating buwan na. Marami akong gustong itanong sa kaniya at marami rin akong gustong malaman pero hindi ko muna 'yon sinasabay sa problema niya.Hanggang ngayon kasi ay hindi pa rin ako nalilinawan sa kung anong

"May meeting mamaya sa bahay together with the Aquinas."Meeting para saan? Anong mayroon?Aquina? Kasama ba roon yong pinsan niya? Hindi naman ako dapat matakot 'di ba? Naroon si Esti at alam kong hindi niya ako pababayaan doon.Pero what if...?What if sabihin niya kung saan ako galing at ipahiya ako sa harap ng family ni Esti?What if pandirian ako nila kapag nalaman nila 'yon?"Don't worry, I'll talk to him already. He's not going to tell about what you worried." Napalingon ako kay Esti nang mapansin niya yatang nag-iba ang mukha ko nang marinig ko ang Aquinas. "I'll be there. Takot siya sa akin kapag ako ang nagsalita." Tumango naman ako. Naroon siya. Hindi ko kailangan matakot."Can you go alone? May aasikasuhin pa kasi ako bago makapunta kaya medyo matatagalan pa kung pupunta ako rito."Mabilis naman akong tumango. Alam ko na rin naman na kasi kung saan papunta roon kasi iisang way lang naman."Oo walang problema!" mabilis na sagot ko. "Wag mo 'kong alalahanin," nakangiting

"He's my step brother."Napalingon ako sa batang tinutukoy niya. Mukhang nasa 3 years old, maputi, makinis at gwapo. Alagang-alaga ng magulang.So ito ang tinutukoy ni Gwenn na halos nakalimutan ko na ring itanong kay Esti dahil sa sobrang busy niya at sa totoo lang ay nawala rin sa isip ko."If I lose, he will win." Napatingin ako kay Esti nang sabihin niya 'yon habang nakatingin naman siya sa doon sa bata.Narito kasi kami sa building ng Dad niya. May meeting kasi ang Dad niya kasama ang Mom niya habang ang bata naman ay naiwan dito sa office kasama ang isang katulong. Sinama ako rito ni Esti dahil diretso magdidate raw kami. May kukunin lang daw siya saglit dito kaya kami napunta rito."Anong ibig mong sabihin?" tanong ko sa kaniya.Nilingon niya ako at ngumiti. "Itong company na 'to," sabi niya na nilibot pa ang tingin. "Kapag hindi ako nagin successful soon, mapupunta lahat 'to sa batang 'yan," sabi ni Esti na nilingon pa ang bata. "I'm not mad at him but I am pressured." Kaya