Semua Bab พ่ายรักยัยจอมเหวี่ยง: Bab 31 - Bab 40

เรามาถึงสถานที่ท่องเที่ยวตามที่ตั้งใจไว้ พอเที่ยวกันจบทริปพวกเราก็กลับมารวมตัวกันที่โรงแรมสาวๆพากันไปพักที่ห้องส่วนพวกผู้ชายก็มานั่งรวมตัวกันด้านหน้าโรงแรมพี่ที่กลับมาก่อนเลยให้พนักงานช่วยจัดสถานที่ให้เพื่อที่พวกเเราจะได้นั่งดื่มกินกันจะได้ไม่รบกวนคนในโรงแรม พวกเรานั่งคุยเล่นกันจนมืด สาวๆก็เดินออมานั่งกับพวกเราปาร์ตี้ก็เริ่มขขึ้นพนักงานที่พี่จ้างมาเป็นพิเศษก็เริ่มเอาอาหารมาเสริฟให้ที่โต๊ะเรานั่งกินดื่มกันแล้วเล่าเรื่องที่วันนี้ไปเที่ยวที่ไหนกันมาบ้าง ----ด้านของดา---- ฉันมาเที่ยวกับพวกพี่ทันตะพร้อมกับยัยเดลต้าเพื่อนสนิทของฉันพอมาถึงที่พักก็เอาของเข้าไปเก็บในห้องพักห้องของฉันนดันได้อยู่ใกล้ๆกับห้องนายตี๋ตั้งแต่นายตี่กลับมาจากอังกฤษก็ทำตัวดีขึ้นกว่าครังที่เราเจอกันครั้งแรก พอเราเจอกันครั้งที่2เขาก็ดีกับฉันมาตลอดจนถึงตอนนี้วันนี้ที่เราไปเที่ยวด้วยกันดูเหมือนว่าเขาจะหาโอกาศที่จะอยู่กับฉันตลอด ยัยเดลก็เหมือนจะรู้ว่านายตี๋คิดอะไรพอเห็นเพื่อนนายตี๋ขอไปด้วยเลยรีบเปิดทางให้นายตี๋น่าดูแต่เขาก็ดูท่าจะไม่กล้าทำอะไรหรือพูดอะไรมากจนตอนที่เที่ยวที่สุดท้ายเขาทำท่าที่จะพูดอะไรแต่ก็ต้องหยุดเพราะะยัยเ

พอดากลับมาที่โต๊ะผมก็ไม่ได้ถามอะไรไอ้เทคต่อผมเลือกที่จะนั่งเงียบๆแทนเพราะถ้าถามอะไรมากยัยริต้าที่นั่งด้วยจะรู้เรื่องที่ดาไปนอนกับผมที่ห้องเมื่อคืน " ไอ้ตี๋มึงยังไม่ได้ตอบกูเลยนะมึง" " อะไรของแกยัยริต้า?" " ก็เมื่อคืนมึงหายหัวไปเลยไง กูก็เลยอยากรู้ว่ามึงหายหัวไปไหน??จนเย็นกูกับยัยมิ้นท์ก็พึ่งเห็นหัวมึงเนี้ย!!" " เอ่อ!!ยังไงว่ะไอ้ตี๋??" " ก็ไม่เห็นจะมีอะไร กูก็แค่นอนพึ่งตื่นพอตื่นมาก็เดินออกมาหาอะไรกินเนี้ย แม่..งโคต..รหิวเลย" " เหรอออออ??งั้นมึงกลับห้องยังไง??มึงรู้ป่ะ!!!" " ไม่อ่ะ....ตื่นมาอีกทีก็อยู่ในห้องล่ะ...." " จริงดิ!!" " ก็เอ่อดิว่ะ!!" ผมถูกเพื่อนซักจนจะสะอาดอยู่แล้วเนี้ยจะหาทางหนียังไงดีว่ะที่นี่...ถ้าโดนพวกมันถามไปมากกว่านี้พวกมันได้รู้ว่าเมื่อคืนดานอนอยู่กับผมแน่ๆ เอาไงดีผมมองไปที่ดาเพื่อหาตัวช่วย แต่ก็ต้องผิดหวังที่ดาก็ช่วยอะไรผมไม่ได้เพราะเธอก็โดนเพื่อนเธอซักอยู่เหมือนกัน เรา2คนนั่งสบตากันได้ชั่วครู่แล้วก็ต้องหันไปตอบคำถามของเพื่อนต่อ ----ด้านของดา---- หลังจากที่ฉันกับยัยเดลกลับมาจากห้องน้ำก็มานั่งที่โต๊ะ ฉันเหลือบไปมองทางนายตี๋ที่ตอนนี้กำลังโดนเพื่อนตัวเองถา

หลังจากที่ผมกลับมาจากไปเที่ยวผมก็กลับมานอนอยู่บ้านจนมหาลัยเปิด ติ้ง!!ติ้ง!!ติ้ง!! เสียงข้อความเข้ามาแต่เช้าผมควานหาโรศัพท์ขึ้นมาดูว่าใครส่งข้อความมาแต่เช้ารบกวนเวลานอนของผมจริงๆ พอเปิดดูก็เจอ้อความที่ยัยมิ้นท์ทักมาว่าวันนี้มีเรียนตอนบ่าย ผมปิดของยัยมิ้นท์แล้วเลื่อนไปดูอีกอันก็เห็นเป็นของดาที่ส่งมา ' วันนี้ฉันมีเรียนเช้าแต่ไม่รู้ว่าตึกเรียนอยู่ที่ไหน?นายช่วยมารับได้ไหม? ' ผมอ่านแล้วมองโทรศัพท์อยู่แบบนั้นสักพักก่อนที่จะดีดตัวไปอาบน้ำแต่งตัวไปเรียน ผมแวะไปรับแล้วไปส่งเธอที่ตึกเรียนโดยที่ผมไม่ได้พูดอะไรกับเธอพอส่งเสร็จผมก็ขับรถไปตึกเรียนตัวเองผมมาถึงก็หาที่นอนซิครับตื่นเช้าแต่มีเรียนบ่ายวันนี้เธอก็คงมีเพื่อนแล้วล่ะต่อไปก็คงไม่ต้องให้ผมไปรับไปส่งอีกแล้วล่ะ ผมตรงไปที่โต๊ะหินอ่อนประจำกลุ่มแล้วหามุมนอนทันทีหลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้มารู้สึกตัวอีกทีไอ้เทคก็มานั่งอยู่ข้างๆแล้วก็ตามมาด้วยยัยมิ้นท์ที่กำลังเดินมาพร้อมกับพี่ที่มาส่งเมียเพราะกลัวเมียหาย ชั่วโมงนี้คงไม่มีใครหวานเท่าคู่นี้ล่ะ " มาส่งตั้งแต่เปิดตัวจนตอนนี้จะเรียนจบอยู่แล้วปล่อยมันบ้างก็ได้พี่.." " ทำไม?เมียกูๆก็ต้องมาส่งสิรึมึงจะให้ก

ผมมองดาที่เดินไปกับไอ้หมอนั้นพร้อมกับเพื่อนของเธอ ส้มเดินเข้ามากอดแขนของผมแล้วชวนผมให้ไปนั่งดื่มกันเธอนั่งลงแทบจะมานั่งบนตักของผมอยู่แล้วเธอนั่งกอดแขนอยู่แบบนั้นจนเพื่อนของผมส่ายหัวกัน " ไอ้ตี๋ มึงไหวป่ะว่ะ??" " กูไหวอยู่แล้วแค่นี้ทำอะไรกูไม่ได้หรอก" " งั้นวันนี้กูกลับกันก่อนดีกว่าร้านเข้าจะปิดแล้ว" " เอ่อๆพวกมึงกลับดีๆเดี๋ยวกูไปเคลียร์บิลก่อน" " เอ่อๆ ขอบใจมึงที่เลี้ยงรอบหน้าให้พวกกูจ่ายมั่งก็ได้นะมึง" " ได้ๆ เจอกัน" ผมเรียกเด็กเสริฟมาเก็บเเงินเสร็จก็จะกลับแต่ก็ต้องหยุดเพราะยังคงเกาะแขนของผมไว้ " พี่คะ!!ส้มขับรถไม่ไหวส้มกกลับพร้ออมพี่ได้ไหม??" " แล้วรถเธอล่ะ??" " เดี๋ยวส้มให้เพื่อนขับกลับบ้านมันไปก่อนเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยไปเอาที่บ้านมันก็ได้" " อืม " " งั้นเดี๋ยวไปรอหน้าร้านก่อนแล้วกัน" " แล้วพี่จะไปไหนเหรอคะ??" " ห้องน้ำ......" " ค่ะ ส้มไปรอหน้าร้านนะคะ" ส้มปล่อยแขนของผมแล้วเดินไปกับเพื่อนของเธอ ส่วนผมก็เดินไปห้องน้ำขณะที่เข้าไปนั่งในห้องน้ำผมก็ได้ยินเสียงคนเข้ามาในห้องน้ำกันหลายคนทั้งหมดกำลังคุยเรื่องจีบสาวกันอยู่ " ไอ้แทคมึงชอบเพื่อนของยัยเดลเหรอว่ะ???" " กูว่าก็สว

วันนี้ดามาอยู่ดูแลผมที่ห้องเพราะโดนพี่สั่งให้มาดูเธอทำขขขข้าววต้มให้ผมกินพร้อมกับเตรียมยาให้ผมพอกกินเสร็จผมก็ลุกออกจากเตียงจะเดินไปที่โซฟาผมเดินไปได้แค่ไม่กี่ก้าวเธอก็เดินเข้ามาช่วยพยุงให้ผมเดินไปได้สะดวก " นายจะเอาอะไรอีกไหม??" " ไม่ล่ะ" " งั้นฉันกลับห้องก่อนแล้วกัน" " แล้วจะกลับมาไหมอ่ะ??" " ไปเอาของมานั่งเฝ้าคนป่วยอย่างนายนี้ไงหรือว่าไม่ต้องมาแล้ว?" " มาสิ!!เธอจะปล่อยให้คนป่วยอยู่คนเดียวเหรอ???" " รู้แล้วเดี๋ยวฉันมา" เธอเดินออกจากห้องของผมไปได้สักพักไอ้พวกเพื่อนตัวแสบของผมก็มากันเต็มห้องเลย " เป็นไงมึง เมื่อคืนโดนไปกี่ตีนว่ะ?" " ใช่เรื่องสนุกขนาดนั้นเสือกไปคนเดียว" " ไงล่ะ อยากปกป้องชื่อเสียงเธอผลตอบแทนที่ได้เป็นไง ตีนเน้นๆ" ฮ่า ฮ่า ฮ่า ทุกคนหัวเราะผมที่ต้องมาเจ็บตัวเพราะอยากปกป้องดาเลยต้องอยู่ในสภาพแบบนี้ พวกเรานั่งคุยกันอยู่ไม่นานดาก็เดินเข้ามาในห้องทุกคนหันไปมองเธอเป็นตาเดียวกัน ดายืนนิ่งอยู่ที่หน้าประตูเธอคงจะตกใจที่เห็นเพื่อนๆมาที่ห้องกันเต็ม แกร็ก!!เสียงประตูเปิดเข้ามาเป็นพี่ที่เข้ามาพร้อมกับยัยมิ้นท์ที่ถือของมาเยี่ยมผมเต็มมือดารีบเข้าไปช่วยมิ้นท์ถือของไปวางในครั