All Chapters of ไอศูรย์(ไร้)รักเมียเด็ก 18+ (Set 2 หนุ่มฮอตใคร่รัก 3/5) : Chapter 21 - Chapter 30

Chapter 19@บ้านมัดหมี่เมื่อสปายผล็อยหลับหลังจากร้องไห้อย่างหนัก มัดหมี่ก็ล้มตัวลงนอน แขนเรียวบางโอบกอดสปายไว้หลวมๆ ด้วยความเป็นห่วง และจากนั้นเปลือกตาสวยก็ค่อยๆ ปิดสนิทลง แต่ทว่าเธอหลับได้เพียงไม่นาน เธอก็สะดุ้งตื่นขึ้น เมื่อมีเสียงไลน์แจ้งเตือนเข้ามา ร่างเล็กผ่อนลมหายใจออกมาอย่างหงุดหงิดกับเสียงรบกวนกลางดึก ก่อนที่จะเอื้อมมือหยิบมือถือที่วางไว้บนโต๊ะเล็กข้างหัวเตียงขึ้นมาเปิดดูLINEพี่ใหญ่ : น้องสปายเป็นยังไงบ้างพี่ใหญ่ : อ่านแล้วทำไมไม่ตอบวะ อยากโดนเอาอีกเหรอ?มัดหมี่ : L พี่ใหญ่ : เป็นอะไร?มัดหมี่ : หนูง่วงนอนจะตายอยู่แล้วค่ะ พี่ใหญ่จะไลน์มากวนหนูทำไมคะ อ้อ!! แล้วตอนนี้สปายนอนร้องไห้จนหลับไปแล้วค่ะ เพราะน้องชายพี่มันโง่ และก็เลวเหมือนพี่ชายของเขาพี่ใหญ่ : ปากดี เดี๋ยวได้จุกมัดหมี่ : จุกอะไรกันคะ หนูง่วงนอน!!! บรั้ยยยยค่ะเจ้านาย “รอให้ฝึกงานจบเถอะเดี๋ยวรู้กัน...” ดวงตากลมโตมองหน้าจอมือถือแล้วบ่นอุบให้คนในไลน์ นิ้วเรียวเลื่อนปิดเสียง ก่อนที่เธอจะเอนตัวลงนอนโอบกอดเพื่อนสนิทของเธออย่างห่วงใยแล้วหลับไปอีกคราสองวันต่อมา...@หน้าห้องประธานบริษัท BZ“สปายเป็นยังไงบ้างนะ” ปากเล็

Chapter 21สองสัปดาห์ต่อมา...ใบหน้าสวยหวานฟุบหน้าลงบนโต๊ะทำงานอย่างว้าวุ่นใจ เพราะความสัมพันธ์ระหว่างเธอและเขามันไม่ได้จบลงแค่คืนนั้น แต่ทว่าเธอและเขายังมีเรื่องอย่างว่ากันเรื่อยมาอย่างไร้สถานะ “เฮ้อ~” หญิงสาวถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่กับความรู้สึกของเธอในตอนนี้ที่เริ่มมีเขาเข้ามามีบทบาทในชีวิตของเธอแกร๊ก~เสียงประตูถูกเปิดออกพร้อมกับร่างสูงที่เดินออกมาจากห้องทำงาน ส่วนคนตัวเล็กก็หยัดตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้กำลังจะเดินออกไป เพราะในตอนนี้เป็นเวลาที่เลิกงานพอดี“จะไปไหน?” ไอศูรย์จ้องมองคนตัวเล็กที่กำลังถือกระเป๋าจะเดินออกไป“หนูเลิกงานแล้ว จะกลับคอนโดค่ะ”“กลับกับฉัน”“ไม่ค่ะ” มัดหมี่ตอบปฏิเสธทันที พร้อมกับคิดในใจอีกว่า ‘ทำไมต้องให้เธอกลับพร้อมกับเขาด้วยเล่า ไม่มีทางที่เธอจะกลับกับเขาเด็ดขาด’“ที่บอกว่ากลับพร้อมกัน เพราะเย็นนี้เราต้องไปคุยงานกันต่อ...” ไอศูรย์เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงนิ่ง ก่อนที่ร่างสูงจะเดินนำออกไปที่ลิฟต์“เฮ้อ...แล้วทำไมจะต้องเอาเราไปด้วยเนี่ย ไม่อยากไปด้วยเลย” ปากเล็กบ่นพึมพำไล่หลังคนตัวสูง เธอไม่อยากอยู่ใกล้เขาเลยสักนิด“ตามมา” ไอศูรย์ชะงักฝีเท้าหยุดเดิน และหันมาดุคนตัวเล็กที

Chapter 23“แล้วมึงยื่นมือข้ามโต๊ะมาเพื่ออะไร เสียมารยาทฉิบ!!” ไอศูรย์ตอบกลับอย่างไม่สบอารมณ์ และมองคนตัวเล็กอย่างหงุดหงิดที่ยิ้มแป้นให้เพื่อนสนิทของเขาจนหน้าบาน“หึ...มึงมามีมารยาทอะไรตอนนี้ล่ะไอ้ใหญ่...” สิงห์เอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงประชดไอศูรย์“ตัวเล็กมานั่งใกล้พี่มา” สิงห์เอ่ยเรียกมัดหมี่ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“จะย้ายที่นั่งให้เสียเวลาทำไม นั่งอยู่ใกล้ฉันนี่แหละ” ไอศูรย์เอ่ยพูดเสียงดุ เมื่อเห็นมัดหมี่ทำท่าจะลุกขึ้นไปนั่งใกล้สิงห์ ซึ่งอยู่ฝั่งตรงกันข้ามกับเขา“อะไรของมึงวะไอ้ใหญ่ กูไม่ได้เจอตัวเล็กนานแล้วนะโว้ย คิดถึง” สิงห์เอ่ยพูดขึ้น“มึงอย่ามาแสดงไอ้สิงห์ แล้วก็เลิกเรียกมัดหมี่ว่าตัวเล็กสักที ฟังแล้วระคายหูฉิบ...”“ตอนนั้นมึงก็เรียก…”“มึงจะคุยเรื่องงานไหม ถ้าไม่คุยกูจะได้กลับ” ไอศูรย์เอ่ยพูดอย่างไม่สบอารมณ์ และคว้ามือเล็กลุกขึ้นทำท่าจะเดินออกไปจากห้อง“เออๆ เครื่องประดับออร์เดอร์ใหญ่ที่กูจ้างทำเมื่อสองวันที่แล้ว ตอนนี้เสร็จหรือยัง กูจะต้องส่งให้ลูกค้าด่วนพรุ่งนี้แล้ว มึงเร่งงานให้กูได้ไหม? หมายถึงว่าลัดคิวน่ะ”“ไม่จำเป็นต้องลัดคิว ของที่มึงสั่งทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว และตอนนี้ก็พร้อมส่งอ

Chapter 25(หนูเป็นอะไรลูก?)“ปะ...เปล่าค่ะม้า อ๊ะ! วันนี้หนูเลิกงานดึกค่ะม้า” มัดหมี่หลุดเสียงครางออกมาในขณะที่คุยกับคุณแม่ของเธอ เพราะไอศูรย์ถอนนิ้วออกแล้วจับขาเรียวอ้าออก และก้มหน้าไปตรงหว่างขาสวย เพื่อสูดดมเนินอวบอูม ก่อนที่จะใช้ปลายลิ้นละเลงที่ร่องผ่ากลางความเป็นสาว จนหญิงสาวรู้สึกเสียววูบวาบไปทั่วร่าง(ดึกเลยเหรอลูก? งั้นเดี๋ยวม้าเอาของกินแช่ไว้ในตู้เย็นให้นะ)“ขอบคุณค่ะม้า เดี๋ยววันหยุดหนูแวะเข้าบ้านนะคะ” ในระหว่างที่เธอเอ่ยพูดสายกับคุณแม่ของเธอ มือเล็กก็เอามืออีกข้างกำผ้าปูที่นอนไว้แน่น เมื่อเขาละเลงปลายลิ้นที่กลีบกุหลาบอย่างหนักหน่วง พร้อมบดขยี้ที่ปุ่มกระสันเสียวอย่างชำนาญ จนร่างบางบิดเร่าไปกับสัมผัสวาบหวามของชายหนุ่ม(จ้า...งั้นม้ากับป๊ากลับก่อนนะ)“ค่ะม้า งั้นแค่นี้ก่อนนะม้า หนูขอทำงานต่อก่อนนะคะ เดี๋ยวโดนพี่ใหญ่ดุ อื้อ!” มัดหมี่เอ่ยพูดยังไม่ทันจบประโยค เธอก็หลุดเสียงครางออกมาอีกครั้งทั้งที่เธอยังไม่วางสาย เมื่อเขาดันแก่นกายใหญ่เข้ามาในร่องแคบจนสุดลำ จนหัวหยักชนเข้ากับผนังมดลูกอย่างจัง“หื้ม...คงกลัวพี่เขามากสินะ เสียงสั่นเชียว งั้น...ม้าไม่กวนหนูแล้วลูก)“ค่ะม้า รักม้านะคะ

Chapter 27“อืม~ตอดแรงมาก” ปากหยักพ่นลมหายใจออกมาอย่างหนัก เมื่อโพรงเนื้อนุ่มบีบรัดลำแกร่งไว้แน่น จนเขาแทบจะปริแตกเพียงแค่เธอหมุนเอวบดขยี้ร่องแคบกับแก่นกายด้วยจังหวะเนิบนาบ“ตัวเล็ก ขยับหน่อยเร็ว” ปากหยักเอ่ยสั่งด้วยน้ำเสียงแหบพร่า แต่ประโยคที่เขาเอ่ยเรียกเธอนั้น มันทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นแรงไม่เป็นส่ำ ถึงเธอจะรู้ว่าที่เขาเรียกแบบนี้เป็นเพราะว่าเขาอยากให้เธอสนองเรื่องอย่างว่าก็ตามทีเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นในยามเช้า เมื่อร่างบางยกสะโพกขยับขึ้นลงตอกอัดลำแกร่งด้วยเอวที่พลิ้วไหว“อ๊ะๆ อื้อๆ” ปากเล็กเปล่งเสียงครางลั่นกับความสุขสมที่ได้รับในยามเช้าที่เธอเป็นคนทำเรื่องอย่างว่าเอง“ขย่มมาแรงๆ เลยตัวเล็ก โคตรเสียวเลยว่ะ” มือสากจับสะโพกมนเพื่อช่วยขยับสะโพกกดทับแก่นกาย “อ๊ะ! พี่ใหญ่เอามือออก เดี๋ยวหนูทำเอง พี่ใหญ่ทำแรง” ใบหน้าสวยหวานนิ่วหน้าเหยเก เมื่อมือสากจับสะโพกตอกอัดเข้าแก่นกายอย่างหนักหน่วง จนเธอรู้สึกจุกเสียดที่หน้าท้องน้อย“ซี้ด~” ปากหยักซี้ดปากด้วยความเสียวซ่าน แล้วเอามือผละออกมาจับไว้ที่เอวคอด“อูยยยย...ซี้ด อ๊า~” ริมฝีปากบางสั่นระริก เมื่อเธอรู้สึกหวิวๆ วูบวาบทั่วร่าง ร่างบางหายใจอ