Lahat ng Kabanata ng รวมเรื่องสั้น เสียว NC+++: Kabanata 91 - Kabanata 100

ร่างกายของคินยังคงทาบทับอยู่บนแผ่นหลังของพราวอยู่ครู่ใหญ่ แก่นกายของเขายังคงเชื่อมต่ออยู่ภายในตัวเธอ ราวกับไม่ต้องการที่จะแยกจากกันแม้แต่วินาทีเดียว เสียงหอบหายใจหนักๆ ของคนสองคนเป็นเสียงเดียวที่ทำลายความเงียบในห้องนอนมีเพียงแสงไฟจากเมืองเบื้องล่างที่ส่องลอดเข้ามาเป็นพยานแห่งบทรักอันเร่าร้อน คินค่อ

แต่พราวรู้ดีว่าเธอไม่ได้ต้องการให้เขาอดทน หลังจากที่ใช้ปากและลิ้นปลุกเร้าเขาจนได้ที่ เธอก็ผละออกมาอย่างอ้อยอิ่ง ปล่อยให้แก่นกายที่ร้อนผ่าวและชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำลายของเธอตั้งชูชันท้าทายแรงโน้มถ่วง "ไม่ไหวแล้ว..." พราวกระซิบเสียงแหบพร่า เธอมองสบตาเขา แววตาของเธอฉ่ำเยิ้มและเต็มไปด้วยความหื่นกระหายอย่างป

เขาคำรามลั่นก่อนจะระเบิดทุกหยาดหยดแห่งความปรารถนาตามเข้าไปในตัวเธอจนหมดสิ้น ทั้งสองคนยืนกอดกันนิ่งในท่าเดิม หอบหายใจอย่างหนักหน่วง มองภาพสะท้อนของตัวเองในกระจกบานที่บัดนี้...เปรอะเปื้อนไปด้วยหลักฐานแห่งความรักอันเร่าร้อนของพวกเขาอย่างสมบูรณ์แบบ ภาพของกระจกที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำรักของเธอทำให้พราวท

คินที่กำลังลูบผมเธอเล่นอยู่ถึงกับชะงัก "กลับไปทำไมพราว...คุณไม่มีอะไรต้องกลับไปเอาแล้วนะ ผมหาให้คุณใหม่ได้ทุกอย่าง" พราวส่ายหน้าเบาๆ เธอลุกขึ้นนั่งแล้วหันมาสบตาเขาอย่างจริงจัง "ฉันไม่ได้จะกลับไปเอาของ...แต่ฉันจะกลับไปเคลียร์...กลับไปจบทุกอย่างด้วยตัวเอง ฉันไม่อยากให้มันค้างคา...ฉันไม่อยากเป็นผู้หญิ

"คิน...ข้างหน้า...เห็นทางแยกเข้าป่านั่นไหม" คินเหลือบมองไปตามที่เธอบอก เห็นทางดินเล็กๆ ที่แยกออกจากถนนใหญ่ หายเข้าไปในความมืดของแนวป่าข้างทาง มันเป็นทางที่ดูเปลี่ยวและน่ากลัว "เห็นครับ...ทำไมเหรอ" "เลี้ยวเข้าไปสิ" เธอกระซิบ "พาฉันเข้าไปตรงนั้น...ตรงที่มันเปลี่ยวและเงียบ...ฉันอยาก...อยากลองอะไรตื่