Masukความสัมพันธ์บางอย่าง…มันเริ่มจากเรื่องเล็กน้อย แค่บังเอิญสบตา แค่เสียงหัวเราะ หรือแค่การเผลออยู่ใกล้กันเกินไป แล้วอยู่ดี ๆ ก็กลายเป็นไฟที่ไม่มีใครตั้งใจจุด แต่กลับลุกลามอย่างควบคุมไม่ได้ รวมเรื่องราวสั้น ๆ ที่เต็มไปด้วยความรู้สึก ทั้งหวามไหว อ่อนไหว และร้อนแรง บางฉากอาจทำให้หัวใจเต้นแรง บางตอนอาจทำให้หน้าแดงจนต้องเผลอกัดริมฝีปาก และบางประโยค…อาจทำให้คุณนึกถึงใครบางคนขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว นี่ไม่ใช่แค่เรื่องเสียว แต่คือเสี้ยวหนึ่งของความสัมพันธ์ที่ทั้งน่าจดจำและน่าแอบหวง เพราะบางที…ความสุขก็เกิดขึ้นง่าย ๆ แค่ยอมปล่อยใจให้ไปตามมันเท่านั้นเอง
Lihat lebih banyakคอนโดเล็ก ๆ พอดีตัว อบอวลไปด้วยกลิ่นอายที่เรียบง่าย
เตียงนุ่มรองรับร่างเล็กที่นั่งนิ่งอยู่ เงียบงันในห้องสลัว มีเพียงแสงไฟสีส้มจากโคมเก่าบนหัวเตียงที่ส่องอุ่น ๆ คืนนี้…ไม่หรู ไม่หวาน ไม่โรแมนติก แต่มันเต็มไปด้วยแรงสั่นของหัวใจ ที่เต้นแรงจนเธอแทบหายใจไม่ทั่วปอด มีนานั่งกอดแก้วน้ำไว้ในมือ แต่สายตากลับจับจ้องชายหนุ่มตรงหน้า “พี่ต่อ” วิศวกรหนุ่มหล่อเข้ม ที่นั่งพิงหมอนอย่างคนอารมณ์พลุ่งพล่าน “หนาวเหรอ?” เสียงทุ้มเรียบ แต่ร้อนจนทำเอาเธอขนลุก “มานี่สิ…มานั่งตรงอกพี่ เดี๋ยวพี่อุ่นให้” น้ำเสียงที่ไม่ได้เร่งเร้า แต่กลับชวนให้ใจเต้นแรงยิ่งกว่ากองไฟในเตาผิง มีนาค่อย ๆ เขยิบเข้าไป จนกระทั่งมือใหญ่คว้าข้อมือเล็ก ดึงเธอซุกแนบอกกว้าง หน้าอกหนาอุ่นแน่นบดกับแผ่นหลังบาง ลมหายใจร้อนกรุ่นแนบข้างหู “ตัวก็เล็ก…แต่ทำให้พี่อยากเสียวทั้งคืน” “พี่ต่อ…” เสียงเธอแผ่วพร่า ก่อนสะดุ้งเมื่อริมฝีปากร้อนแตะต้นคอ ลิ้นหยอกไล่ขึ้นถึงติ่งหู เธอเผลอครางเบา ๆ ทั้งที่พยายามกลั้น เขาหัวเราะต่ำในลำคอ “อย่าเก็บเสียงสิหนู…พี่อยากฟัง” แล้วพลิกเธอหันมาเผชิญหน้า ก่อนกดริมฝีปากบดจูบอย่างลึก จูบที่ไม่ใช่คำขอ แต่คือความต้องการเกินควบคุม มือหนาสอดใต้เสื้อยืด ลูบผ่านหน้าท้องเรียบเนียนขึ้นถึงอกอิ่ม นิ้วหยาบบีบเค้นยอดอกที่แข็งตั้ง มีนาสะท้านเฮือก ครางแผ่วหลุดจากริมฝีปากที่ยังถูกจูบอยู่ “พี่จะไม่อ่อนโยนแล้วคืนนี้…” เขากระซิบเสียงพร่า ดวงตาคมจ้องลึก “พี่อดมานาน…อยากให้หนูรู้ว่าพี่อยากแค่ไหน” เสียงรูดซิปกางเกงดังขึ้น ความใหญ่โตของเขาเผยตรงหน้าทั้งหนา ทั้งยาว เต้นตุบ ๆ น่ากลัวแต่น่าหลงใหล มีนากลืนน้ำลาย หน้าแดงวูบวาบ เขาจับคางเล็กให้เงยขึ้นสบตา “อย่าหลบตาพี่…มองมันไว้ แล้วจำให้ขึ้นใจ ว่าใครกำลังจะกระแทกเข้าไปในร่องหนู” “พี่ต่อ…” เธอเสียงสั่น “หนู…หนูอยาก…” เขายิ้มร้าย ก่อนดันสะโพกเข้าลึกในจังหวะแรก เสียงครางหวานแหลมของเธอก้องไปทั่วห้อง สอดประสานกับเสียงเตียงกระแทกผนังถี่ ๆ “แน่นชิบหาย…ซี๊ดด” พี่ต่อกัดฟันต่ำ สะโพกหนาขยับลึกเข้ามาไม่หยุด “ครางออกมา มีนา…อย่ากลั้นเสียง" “อ๊ะ…อ๊า…พี่ต่อ! เสียว…!” เขากดร่างเล็กแนบเตียง จังหวะเร่งหนักหน่วงขึ้นเรื่อย ๆ “ดีมาก…เก่งมากเมียพี่ ตอดพี่แน่นแบบนี้ พี่ไม่ปล่อยทั้งคืนแน่” แดดยามบ่ายวันถัดมา ห้องทำงานที่เคยเต็มไปด้วยเสียงพิมพ์งาน ตอนนี้กลับสะท้านไปด้วยเสียงหอบหายใจ พี่ต่อเดินเข้ามาหา กักร่างเล็กไว้กับขอบโต๊ะ “รู้มั้ย…เมื่อคืนพี่แทบไม่ได้นอน” เขากระซิบข้างหู เสียงต่ำดิบ “เพราะภาพหนู…มันวนอยู่ในหัวจนพี่แทบบ้า” ริมฝีปากร้อนกดจูบลงดุดัน มือหนาล้วงเข้าใต้เสื้อนักศึกษา ลูบไล้จนยอดอกแข็งตั้งอีกครั้ง “พี่ต่อ…อย่าตรงนี้…มัน…” เขาตรึงแขนเธอกับโต๊ะไม้ ดวงตาคมวาว “ไม่ต้องห้าม…หนูยิ่งห้าม พี่ยิ่งอยาก” ชายกระโปรงถูกดึงขึ้น กางเกงเขาถูกปลดออก ความหนาใหญ่เสียบลึกเข้ามาในทันที “ซี้ดด…แน่นฉิบหาย…” เขาสูดลมพร่า กัดฟันแน่น “โต๊ะนี้เคยวางแบบก่อสร้าง…แต่วันนี้ พี่จะวางร่างหนูแทน” เสียงโต๊ะสั่น เอกสารปลิวกระจาย เสียงครางแหลมของเธอดังสอดประสานกับแรงกระแทกถี่รัว “พี่ต่อ…แรงอีก…หนูอยาก…” เขากระแทกสะโพกหนาเข้าไม่หยุด จนเสียงพร่าหนักดังใกล้หู “เรียกชื่อพี่ดัง ๆ …ให้ห้องนี้รู้ว่าหนูเป็นของใคร” “พี่ต่อ! อ๊าาา…พี่ต่ออออ!” เสียงครางยังสะท้อนก้องในห้องทำงาน เอกสารปลิวเกลื่อนพื้น โต๊ะไม้ยังสั่นตามแรงกระแทกถี่ ๆ ของพี่ต่อ “พี่ต่อ…อ๊ะ…อ๊ะ…ไม่ไหวแล้ว…” มีนาร้องเสียงขาดห้วง ร่างเล็กสั่นระริก เขากัดฟัน กระแทกอีกชุดแรง ๆ ก่อนครางต่ำในลำคอ “ซี้ด…ตอดพี่แน่นไม่หยุดเลยหนู…จะขาดใจเพราะพี่แล้วใช่มั้ย” เสียงเธอหลุดสะอื้นผสมคราง หัวคิ้วขมวดแน่น “ค่ะ…หนูเสียว…ไม่ไหวแล้วจริง ๆ…” พี่ต่อก้มลงฟังเสียงหวาน ๆ นั่นเหมือนคนเสพติด ก่อนจับเธอแนบอก ร่างหนายังสอดอยู่ในกายเล็กไม่ปล่อย เขากระซิบใกล้หู กลิ่นหายใจอุ่นร้อนราดรดข้างแก้ม “หนูจำไว้นะ…คืนนี้หรือวันไหน พี่ก็จะไม่ปล่อยให้ร่องหนูว่าง…มันต้องมีพี่อยู่ในนั้นตลอด” มีนาสะท้าน น้ำตาเอ่อเพราะทั้งเสียวทั้งเหนื่อย เธอพยักหน้ารับเบา ๆ “ค่ะ…หนูเป็นของพี่ต่อ…” เขายิ้มมุมปาก กดจูบซับน้ำตาที่ขอบตา “เก่งมาก…เด็กดีของพี่” ไม่นาน พี่ต่อก็อุ้มเธอลงจากโต๊ะด้วยแขนแข็งแรง ร่างเล็กซบอกกว้างอย่างหมดแรง เขาเดินพาเธอไปยังโซฟามุมนั้น วางลงบนตักแล้วกอดแน่น นิ้วหยาบเกลี่ยไรผมที่ปรกแก้ม เธอหลับตาอย่างอ่อนแรง หอบหายใจถี่ เขาก้มกระซิบเบา ๆ ข้างหู “คืนนี้…ไม่ต้องกลับห้องแล้ว อยู่กับพี่ทั้งคืน พี่จะเลี้ยงหนูด้วยร่างกายจนเช้า” เธอสะท้านอีกครั้ง แม้เหนื่อย แต่หัวใจกลับเต้นแรงกว่าเดิม เสียงน้ำไหลจากห้องน้ำดังขึ้นในเวลาต่อมา พี่ต่ออุ้มร่างเล็กเข้าไป วางเธอในอ่างอุ่น กลิ่นสบู่อ่อน ๆ คลุ้งไปทั่วห้อง เขาค่อย ๆ ใช้ฟองน้ำลูบผิวเธอ ริมฝีปากกดจูบตามไหล่และต้นคอ “หนูรู้มั้ย…เวลาเปียกน้ำแบบนี้…พี่ยิ่งอยาก” มีนาหลุดเสียงหัวเราะเบา ๆ แต่ก็รีบกัดริมฝีปาก เพราะรู้ว่าต้องไม่จบง่ายแน่ “พี่ต่อ…เมื่อกี้ก็…ยังจะ…” เขากดนิ้วชี้จรดริมฝีปากเธอ ขยับยิ้มพร่าละมุนและดิบในที “ชู่ว…พี่ไม่เคยพอหรอกหนู…คืนนี้ทั้งคืน จะไม่มีคำว่าพอ”"อื้อ...อ่าาาห์...แบบนั้นแหละ...ที่รัก..." ธามหลุดเสียงครางออกมาอย่างพึงพอใจ ภาพของมิลินที่กำลังคุมเกมอยู่บนร่างของเขา...ใบหน้าที่เหยเกด้วยความสุขสม...เสียงครางหวานที่เล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากอิ่ม...สะโพกกลมกลึงที่บดขยี้และกระแทกกระทั้นลงมาอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย...มันคือภาพที่กระตุ้นสัญชาตญาณดิบข
คำพูดของธามไม่ใช่แค่คำขู่ ทันทีที่เขาพลิกกลับขึ้นมาเป็นฝ่ายคุมเกม เขาก็ไม่ปล่อยให้เธอได้ตั้งตัว เขารวบข้อเท้าทั้งสองข้างของเธอขึ้นพาดบ่ากว้าง เปิดเปลือยทุกสัดส่วนที่น่าปรารถนาให้เขาได้เชยชมอย่างเต็มตา ช่องทางรักของเธอที่ยังคงชุ่มฉ่ำและเปิดอ้ารอรับอยู่แล้วนั้น เป็นภาพที่ปลุกสัญชาตญาณดิบในตัวเขาให้พล
"เร็วอีก...ธาม...แรงอีก...อ๊ะ...อ๊ะ...ฉัน...ฉันจะ...อ๊าาาาาาาาาา!" สิ้นเสียงกรีดร้องนั้น ร่างของมิลินก็กระตุกเกร็งอย่างรุนแรง ภายในของเธอบีบตอดแก่นกายของเขาถี่รัวราวกับกลองสงคราม เธอได้เดินทางไปถึงฝั่งฝันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และวินาทีเดียวกันนั้นเอง การบีบรัดอย่างรุนแรงของเธอก็เป็นเหมือนตัวจุดชนวน
หลังจากปล่อยให้มิลินได้ปรับตัวเข้ากับขนาดของเขาจนคุ้นชิน ธามก็ไม่ปล่อยให้ความร้อนแรงขาดช่วง... เขาเริ่มขยับ... การเคลื่อนไหวครั้งแรกนั้นเชื่องช้า...นุ่มนวล แต่หนักแน่นทุกจังหวะ เขาค่อยๆ ถอนแก่นกายร้อนระอุออกมาเกือบสุด แล้วกดกระแทกกลับเข้าไปใหม่จนมิดลำ ความลึกและความใหญ่โตเสียดสีไปกับผนังอ่อนนุ่มภา






Ulasan-ulasan