Ano Ang Mga Kaugnayan Ng Heneral Sa Mga Soundtrack Ng Pelikula?

Umuwi ako mula sa sinehan na may ilang paboritong takdang aralin sa soundtrack na nakatago sa likod ng aking isipan. Ang mga tunog ng ‘Inception’ ay nagpaparamdam sa akin ng kakaibang pagnanasa upang matuto nang higit pa tungkol sa paglikha ng mga sound scenes. Minsan, sumasabay ako upang makuha ang parehong tensyon na nararamdaman ko sa mga eksena. Nakakaengganyo ang kanilang pagkakaiba sa istilo at diskarte. Isipin mo, ang bawat tunog ay may kasaysayan, at ang bawat kompositor ay may sariling boses na narinig natin sa halos lahat ng mga pelikula. Ibang-iba ang pagbibighani ng mga orchestra sa ‘Pirates of the Caribbean’ kumpara sa mga ambient sound na ginagamit sa ‘Her’. Nakakatuwang ilarawan ang mga damdaming iyon at kung paano nagiging mahalaga ang proseso sa كنتّ multi-layered na sining na ito. Satuwa ako na ang mga tao mula sa iba't ibang bahagi ng mundo ay natuturuan tayong pahalagahan ang mga detalyeng ito.

Bilang isang masugid na tagahanga ng mga pelikula at musika, talagang naaapektuhan ako ng kanilang pagsasama. Nagtataka ako minsan, ano ang puwedeng magawa ng isang magandang soundtrack sa mga kwento natin - para bang binubuo nito ang ating mga pangarap o nababalutan ang ating mga takot. Laging nagbibigay ng bagong anggulo ang musika sa mga bagay na iniisip natin. Tila ang mga soundtracks ay tila kasangkapan sa ating mga puso’t isipan, at nagiging patunay ng pagkakabit ng kabataan at karanasan.

Sumasang-ayon ako na ang tunog ay nagsisilbing sinturong pang-emo sa mga pelikula; puwede tayong makaramdam ng lungkot sa isang pangungusap na wala roon. Ang ‘Up’ ay isa sa mga halimbawa, ang kanilang ‘Married Life’ ay hinuhugot ang mga luha sa akin. Dito ko lang nahanap ang tamang wika sa paksa ng mga soundtrack na ito, kasi ang mga ito ay mahalaga hindi lang sa mga tanyag na pelikula kundi sa pang-araw-araw na buhay habang patuloy tayong natututo mula sa mga mensahe nito.

Kadalasan ay naiisip ko kung paano nagkakasama ang mga artist at kung ano ang proseso na dinaranas nila sa pagsasaayos ng kanilang musika. Nais kong malaman kung anong inspirasyon ang nasa likod ng bawat nota. Lahat ng ito ay tila nagpapalalim sa aking pag-unawa sa sining ng pelikula. Ang mga soundtrack ay isang simbolo ng pinsala, pag-asa, at sa kabuuan, isang dala na naglalakbay sa ating mga isipan sa buong buhay natin.

Pagdating sa mga soundtrack ng pelikula, natutunan ko na may napakalalim na ugnayan ang mga ito sa kabuuang karanasan ng isang manonood. Isipin mo na lang, paano nagiging bahagi ng kwento ang musika? Sa bawat tick ng isang orasan sa background, nararamdaman mo ang tensyon, habang sa bawat malumanay na melodiya, nagiging emosyonal ang eksena. Isang magandang halimbawa dito ay ang ‘Interstellar’ na talagang kumapit sa puso ng mga tao sa instrumental na obra ni Hans Zimmer. Ang paglikha niya ng ambience sa soundtracks ay hindi lang nagpapalutang sa tema kundi nagdadala rin ng mas malalim na koneksyon sa emosyon ng mga tauhan. Sa aking obserbasyon, ang musika ay nagbibigay buhay at nagiging tulay sa nararamdaman ng mga manonood. Kaya’t kung minsan ay naguguluhan ako kung ano ang mas mahahalaga: ang kwento o ang musika na nagbibigay ng tono dito.

Minsan, naiisip ko na ang mga soundtrack ay parang mga unang halik o kauna-unahang pag-ibig. Tandaan mo ba ‘yung pakiramdam kapag naririnig mo ang paborito mong kanta mula sa isang pelikula? Parang bumabalik ulit ang mga alaala at damdamin mula sa unang beses. Ang mga iconic na tema tulad ng sa ‘Star Wars’ o ‘The Lion King’ ay nagsisilbing tagapagbalik ng mga alaala at nagbibigay ng nostalgia. Sa mga industriya ng pelikula at musika, ang pakikipagkolaborasyon sa pagitan ng mga kompositor at direktor ay mahalaga para sa isang epektibong storytelling. Bawat nota ay may layunin, bawat himig ay may kwento. Ako mismo ay nahuhumaling sa kung paano ito nakakaapekto sa ating pag-unawa at damdamin.

Minsan, umuupo ako, nagsasaliksik, at pinapakinggan ang mga soundtrack habang iniisip kung paano ito pumapasok sa ating subconscious habang nanonood. Parang may rhythm na nakikita ang utak natin na nakakatulong sa pagbuo ng mga alaala at emosyon. Isang simple ngunit makapangyarihang ideya na ang soundtrack ng isang pelikula ay hindi lamang mga tunog kundi isang mahalagang bahagi ng kwento.

Nagmamasid ako habang ang mga pelikula ay nagiging mas makulay, hindi lamang sa visual na aspeto kundi pati sa mga tunog na bumabalot dito. Walang duda na ang musika ay nagiging kritikal na bahagi ng storytelling. Totoo na ang tamang tunog ay nagbibigay-diin sa mga eksena na maaaring hindi mapansin kung wala ito. Ang mga soundtracks ay tila mga damdaming sinasalamin na tumutulong sa atin na mag-embed ng mas malalim na koneksyon sa mga karakter at kwento. Kapag naririnig ko ang mga himig mula sa ‘The Lord of the Rings’, iniisip ko ang mga laban ng kabutihan laban sa kasamaan, kung paano ako kayang isama sa mundo ng mga nilalang at puno. Napaka-simple ng epekto nito, ngunit talagang malalim.

Kailangan talagang pag-isipan kung paano ang mga sound signature at mga tema ay bumubuo ng pakiramdam ng pagkakaroon sa ating uniberso. Sa bawat pagtunog, may alaala at kwento na kasama. Sobrang makulay ang ating pananaw sa mga bagay dahil sa musika sa mga pelikula, kaya't dapat tayong maging mapanuri at makinig ng mabuti sa mga detalyeng ito. Narito ang hamon: paano natin maisasalin ang ating mga damdamin mula sa musika patungo sa buhay?